IV KZ 60/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-10-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 60/12
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej
na posiedzeniu w trybie art. 534 § 1 k.p.k. w zw. z art. 126 § 3 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 października 2012r.
w sprawie B. B.,
zażaleń wniesionych przez skazaną oraz jej obrońcę
na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 20 kwietnia 2012r., o odmowie
przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 lutego 2012r. postanowił:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia stwierdził, że
B. B. w swym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem „nie przedstawiła dowodu wskazującego na to, że istotnie
choroba uniemożliwiła jej podejmowanie czynności w sprawie”. Dodał, że
„udokumentowanie choroby może nastąpić w oparciu o stosowne zaświadczenia o
stanie zdrowia”, oceniając, iż dołączone do wniosku zwolnienia lekarskie i
zaświadczenia nie dają podstaw do przyjęcia, że niedotrzymanie terminu zawitego
nastąpiło z przyczyn niezależnych od skazanej.
To stanowisko zakwestionowali w zażaleniach sama B. B. oraz jej obrońca.
Co najistotniejsze, skazana do swego zażalenia dołączyła obszerną dokumentację
lekarską (w kserokopiach), obejmująca również okres od stycznia do marca 2012r.
(k.241-277), mającą wykazać, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z
przyczyn od niej niezależnych. W piśmie procesowym z dnia 13 sierpnia 2012r.
skazana przedstawiła kolejne kserokopie zaświadczeń lekarskich (k.295).
2
Sąd Okręgowy nie wydawał postanowienia w trybie art. 463 § 1 k.p.k., a w
konsekwencji w ogóle do przedstawionej dokumentacji się nie odnosił. W tej
sytuacji stwierdzić trzeba, że nie jest możliwe merytoryczne ocenienie
przedstawionej dokumentacji wyłącznie przez Sąd Najwyższy, a tym samym
rozstrzygnięcie o zasadności bądź niezasadności wniesionych zażaleń. Konieczne
zatem stało się uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
Sądowi a quo do ponownego rozpoznania. Sądowi temu pozostawić należy decyzje
o sposobie dalszego procedowania, w tym co do potrzeby uzyskania opinii
biegłego. Przede wszystkim Sąd ten zobowiązany będzie do przedstawienia
własnej argumentacji odnoszącej się do całości zgromadzonego obecnie materiału
dowodowego w omawianym zakresie, która umożliwi – w razie zaistnienia takiej
potrzeby – rzetelną kontrolę instancyjną.
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w części dyspozytywnej
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Roman Sądej
na posiedzeniu w trybie art. 534 § 1 k.p.k. w zw. z art. 126 § 3 k.p.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 17 października 2012r.
w sprawie B. B.,
zażaleń wniesionych przez skazaną oraz jej obrońcę
na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 20 kwietnia 2012r., o odmowie
przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Okręgowego z dnia 10 lutego 2012r. postanowił:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi
Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia stwierdził, że
B. B. w swym wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie
wyroku z uzasadnieniem „nie przedstawiła dowodu wskazującego na to, że istotnie
choroba uniemożliwiła jej podejmowanie czynności w sprawie”. Dodał, że
„udokumentowanie choroby może nastąpić w oparciu o stosowne zaświadczenia o
stanie zdrowia”, oceniając, iż dołączone do wniosku zwolnienia lekarskie i
zaświadczenia nie dają podstaw do przyjęcia, że niedotrzymanie terminu zawitego
nastąpiło z przyczyn niezależnych od skazanej.
To stanowisko zakwestionowali w zażaleniach sama B. B. oraz jej obrońca.
Co najistotniejsze, skazana do swego zażalenia dołączyła obszerną dokumentację
lekarską (w kserokopiach), obejmująca również okres od stycznia do marca 2012r.
(k.241-277), mającą wykazać, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z
przyczyn od niej niezależnych. W piśmie procesowym z dnia 13 sierpnia 2012r.
skazana przedstawiła kolejne kserokopie zaświadczeń lekarskich (k.295).
2
Sąd Okręgowy nie wydawał postanowienia w trybie art. 463 § 1 k.p.k., a w
konsekwencji w ogóle do przedstawionej dokumentacji się nie odnosił. W tej
sytuacji stwierdzić trzeba, że nie jest możliwe merytoryczne ocenienie
przedstawionej dokumentacji wyłącznie przez Sąd Najwyższy, a tym samym
rozstrzygnięcie o zasadności bądź niezasadności wniesionych zażaleń. Konieczne
zatem stało się uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
Sądowi a quo do ponownego rozpoznania. Sądowi temu pozostawić należy decyzje
o sposobie dalszego procedowania, w tym co do potrzeby uzyskania opinii
biegłego. Przede wszystkim Sąd ten zobowiązany będzie do przedstawienia
własnej argumentacji odnoszącej się do całości zgromadzonego obecnie materiału
dowodowego w omawianym zakresie, która umożliwi – w razie zaistnienia takiej
potrzeby – rzetelną kontrolę instancyjną.
Mając powyższe na uwadze orzeczono, jak w części dyspozytywnej
postanowienia.