V CZ 47/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 47/12
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa K. G.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w Warszawie o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 października 2012 r.,
zażalenia powódki na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku Sądu Okręgowego
w Ś.
z dnia 24 stycznia 2012 r.,
1. uchyla zaskarżone postanowienie i zasądza od strony
pozwanej na rzecz powódki kwotę 600 (sześćset) zł tytułem
kosztów postępowania apelacyjnego;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę
150 (sto pięćdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 24 stycznia 2012 r. nie obciążył strony
pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego mimo oddalenia apelacji tej strony
(pkt II wyroku). Sąd Okręgowy odwołał się do przepisu art. 102 k.p.c.
W zażaleniu na to rozstrzygnięcie o kosztach strona powodowa domagała
się jego zmiany i zasądzenie na rzecz powódki kosztów postępowania
apelacyjnego w wysokości 600 zł. W ocenie strony skarżącej, nie zachodziły
w rozpoznawanej sprawie względy słuszności, które uzasadniałyby zastosowanie
art. 102 k.p.c., a strona pozwana, jako przegrywająca sprawę w drugiej instancji,
powinna ponieść koszty postępowania odwoławczego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy nie obciążył strony pozwanej PZU SA, kosztami
postępowania odwoławczego, powołując się na charakter rozpoznawanej sprawy, a
w szczególności na to, że „ocena zgłoszonego roszczenia i zarzutów apelacyjnych
zależała ostatecznie od obrachunku dokonanego przez Sąd orzekający” i dlatego
„zachodzą względy słuszności pozwalające na zastosowanie wskazanego
przepisu” (s. 5 uzasadnienia zaskarżonego wyroku).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowało się stanowisko, zgodnie
z którym ocena podstaw zastosowania art. 102 k.p.c. ma charakter dyskrecjonalny,
oparty na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym przekonaniem oraz
okolicznościami rozpoznawanej sprawy i może być podważoną przez Sąd wyższej
instancji tylko wtedy, gdy jest rażąco niesprawiedliwa. Jeżeli, w ocenie Sądu
Okręgowego, odstąpienie od obciążania pozwanego ubezpieczyciela kosztami
postępowania apelacyjnego uzasadniać miało jedynie „obrachunek dokonany przez
Sąd orzekający” i to w sytuacji, w której taki obrachunek stanowi niezbędną
aktywność orzeczniczą sądu w sprawach waloryzacyjnych, to na pewno wskazana
podstawa zastosowania art. 102 k.p.c. okazała się nieprzekonywająca.
W tej sytuacji należało uchylić zaskarżone rozstrzygnięcie o kosztach
(zawarte w pkt II wyroku) i zasądzić koszty postępowania kasacyjnego oraz koszty
postępowania zażaleniowego (art. 3941
§ 3 k.p.c., w zw. z art. 39815
§ 2 k.p.c.
i w zw. z art. 108 § 1 k.p.c.).
3
db
POSTANOWIENIE
Dnia 19 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa K. G.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. w Warszawie o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 października 2012 r.,
zażalenia powódki na orzeczenie o kosztach, zawarte w wyroku Sądu Okręgowego
w Ś.
z dnia 24 stycznia 2012 r.,
1. uchyla zaskarżone postanowienie i zasądza od strony
pozwanej na rzecz powódki kwotę 600 (sześćset) zł tytułem
kosztów postępowania apelacyjnego;
2. zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę
150 (sto pięćdziesiąt) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 24 stycznia 2012 r. nie obciążył strony
pozwanej kosztami postępowania apelacyjnego mimo oddalenia apelacji tej strony
(pkt II wyroku). Sąd Okręgowy odwołał się do przepisu art. 102 k.p.c.
W zażaleniu na to rozstrzygnięcie o kosztach strona powodowa domagała
się jego zmiany i zasądzenie na rzecz powódki kosztów postępowania
apelacyjnego w wysokości 600 zł. W ocenie strony skarżącej, nie zachodziły
w rozpoznawanej sprawie względy słuszności, które uzasadniałyby zastosowanie
art. 102 k.p.c., a strona pozwana, jako przegrywająca sprawę w drugiej instancji,
powinna ponieść koszty postępowania odwoławczego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy nie obciążył strony pozwanej PZU SA, kosztami
postępowania odwoławczego, powołując się na charakter rozpoznawanej sprawy, a
w szczególności na to, że „ocena zgłoszonego roszczenia i zarzutów apelacyjnych
zależała ostatecznie od obrachunku dokonanego przez Sąd orzekający” i dlatego
„zachodzą względy słuszności pozwalające na zastosowanie wskazanego
przepisu” (s. 5 uzasadnienia zaskarżonego wyroku).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowało się stanowisko, zgodnie
z którym ocena podstaw zastosowania art. 102 k.p.c. ma charakter dyskrecjonalny,
oparty na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym przekonaniem oraz
okolicznościami rozpoznawanej sprawy i może być podważoną przez Sąd wyższej
instancji tylko wtedy, gdy jest rażąco niesprawiedliwa. Jeżeli, w ocenie Sądu
Okręgowego, odstąpienie od obciążania pozwanego ubezpieczyciela kosztami
postępowania apelacyjnego uzasadniać miało jedynie „obrachunek dokonany przez
Sąd orzekający” i to w sytuacji, w której taki obrachunek stanowi niezbędną
aktywność orzeczniczą sądu w sprawach waloryzacyjnych, to na pewno wskazana
podstawa zastosowania art. 102 k.p.c. okazała się nieprzekonywająca.
W tej sytuacji należało uchylić zaskarżone rozstrzygnięcie o kosztach
(zawarte w pkt II wyroku) i zasądzić koszty postępowania kasacyjnego oraz koszty
postępowania zażaleniowego (art. 3941
§ 3 k.p.c., w zw. z art. 39815
§ 2 k.p.c.
i w zw. z art. 108 § 1 k.p.c.).
3
db