III CZ 76/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-02-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 76/12
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Owczarek (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa I. J. i J. J.
przeciwko S. G.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2012 r.,
zażalenia powodów na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 kwietnia 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powodów na rzecz pozwanej
kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację od
oddalającego powództwo wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 listopada 2011
r., i zasądził solidarnie od powodów na rzecz pozwanej kwotę 2700 zł tytułem
kosztów postępowania apelacyjnego.
Na zawarte w tym orzeczeniu postanowienie o kosztach postępowania
apelacyjnego zażalenie wnieśli powodowie zarzucając nietrafne zastosowanie
art. 98 k.p.c. z pominięciem unormowania zawartego w art. 102 k.p.c.
W odpowiedzi powódka wniosła o odrzucenie, ewentualnie o oddalenie
zażalenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy
Kodeks postepowania cywilnego i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 233,
poz. 1381) przepisy art. 3941
i art. 3942
k.p.c. w brzmieniu nadanym tą nowelą
stosuje się do zaskarżenia orzeczeń wydanych po dniu wejścia w życie ustawy.
W tym zakresie ustawa weszła w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia
ogłoszenia (art. 11), tj. z dniem 3 maja 2012 r. Skoro zaskarżone postanowienie
zostało wydane w dniu 17 kwietnia 2012 r., to w sprawie miał zastosowanie
poprzednio obowiązujący stan prawny. Nietrafny był zatem zarzut podniesiony
w odpowiedzi na zażalenie, że wniesiony środek odwoławczy był niedopuszczalny.
Nie można też w sprawie dostrzec szczególnych okoliczności, które
uzasadniałyby odejście od zasady podstawowej dla kosztów tj. odpowiedzialności
za wynik procesu (art. 98 § 1 k.p.c.) na rzecz zasady słuszności (art. 102 k.p.c.).
Z dokonanych przez Sądy ustaleń wynika bowiem, że także powódka wielokrotnie
niewłaściwie zachowywała się wobec pozwanej córki.
W tym stanie rzeczy zażalenie jako nieuzasadnione uległo oddaleniu
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w poprzednim brzmieniu w zw. z art. 39814
k.p.c.).
es
POSTANOWIENIE
Dnia 24 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Owczarek (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Jan Górowski (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa I. J. i J. J.
przeciwko S. G.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 24 października 2012 r.,
zażalenia powodów na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 17 kwietnia 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od powodów na rzecz pozwanej
kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację od
oddalającego powództwo wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 10 listopada 2011
r., i zasądził solidarnie od powodów na rzecz pozwanej kwotę 2700 zł tytułem
kosztów postępowania apelacyjnego.
Na zawarte w tym orzeczeniu postanowienie o kosztach postępowania
apelacyjnego zażalenie wnieśli powodowie zarzucając nietrafne zastosowanie
art. 98 k.p.c. z pominięciem unormowania zawartego w art. 102 k.p.c.
W odpowiedzi powódka wniosła o odrzucenie, ewentualnie o oddalenie
zażalenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy
Kodeks postepowania cywilnego i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 233,
poz. 1381) przepisy art. 3941
i art. 3942
k.p.c. w brzmieniu nadanym tą nowelą
stosuje się do zaskarżenia orzeczeń wydanych po dniu wejścia w życie ustawy.
W tym zakresie ustawa weszła w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia
ogłoszenia (art. 11), tj. z dniem 3 maja 2012 r. Skoro zaskarżone postanowienie
zostało wydane w dniu 17 kwietnia 2012 r., to w sprawie miał zastosowanie
poprzednio obowiązujący stan prawny. Nietrafny był zatem zarzut podniesiony
w odpowiedzi na zażalenie, że wniesiony środek odwoławczy był niedopuszczalny.
Nie można też w sprawie dostrzec szczególnych okoliczności, które
uzasadniałyby odejście od zasady podstawowej dla kosztów tj. odpowiedzialności
za wynik procesu (art. 98 § 1 k.p.c.) na rzecz zasady słuszności (art. 102 k.p.c.).
Z dokonanych przez Sądy ustaleń wynika bowiem, że także powódka wielokrotnie
niewłaściwie zachowywała się wobec pozwanej córki.
W tym stanie rzeczy zażalenie jako nieuzasadnione uległo oddaleniu
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w poprzednim brzmieniu w zw. z art. 39814
k.p.c.).
es