IV CZ 106/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 106/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa M. T. – R.
przeciwko J. R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanego na rzecz powódki
kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 7 lutego 2012 r. odrzucił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 13 maja 2011 r. i zasądził
od skarżącego na rzecz powódki kwotę 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego, uznając – po przeprowadzeniu kontroli przewidzianej
w art. 373 k.p.c. - że Sąd Okręgowy bezzasadnie przywrócił pozwanemu termin do
wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wzmiankowanego wyroku. W
konsekwencji Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja pozwanego została wniesiona
z uchybieniem ustawowemu terminowi wynikającemu z art. 328 § 1 w związku z art.
369 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany wniósł o jego uchylenie,
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 168 § 1 w związku z art. 370 i art.
373 k.p.c.
W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o jego oddalenie i zasądzenie
na jej rzecz od pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Z treści przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że warunkiem
uwzględnienia takiego wniosku jest opóźnienie w dokonaniu czynności procesowej
bez winy osoby żądającej przywrócenia terminu. W judykaturze i piśmiennictwie
przyjmuje się, że przy ocenie winy strony w uchybieniu terminu bierze się pod
uwagę miernik należytej staranności, jakiej można wymagać od strony
przejawiającej dbałość o swoje własne, życiowo ważne sprawy; analizy tej
dokonuje się przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności konkretnej sprawy
(zob. m.in. orzeczenia Sądu Najwyższego: z dnia 27 października 1998 r. II PKN
385/98, OSNP 1999/23/753, z dnia 26 kwietnia 2007 r. III CZ 22/07 i z dnia 30 maja
2007 r. II CSK 167/07, niepubl.).
3
Sąd Apelacyjny, oceniając przez pryzmat przytoczonych przesłanek
twierdzenia pozwanego zawarte we wniosku o przywrócenie terminu, przyjął –
odmiennie niż Sąd Okręgowy - że nie uprawdopodobniają one braku winy
w opóźnieniu się ze zgłoszeniem wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wskazał, że błędne odnotowanie przez pełnomocnika pozwanego terminu
rozprawy poprzedzającej wydanie tego orzeczenia, ogłoszonego przez Sąd
Okręgowy ustnie na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011 r., nie może być uznane
za przejaw należytej staranności i dbałości w prowadzeniu sprawy. Niezależnie
od tego podkreślił, że pełnomocnik pozwanego o terminie rozprawy odroczonej na
dzień 13 maja 2011 r. został poinformowany dodatkowo pismem z dnia 8 kwietnia
2011 r., doręczonym mu w dniu 4 maja 2011 r.
Zarzuty podniesione w zażaleniu nie podważają skutecznie trafności
powyższej oceny. Stwierdzony u pełnomocnika pozwanego „obustronny niedosłuch
czuciowo-nerwowy średniego stopnia” niewątpliwie mógł zakłócić prawidłowy
odbiór ustnego ogłoszenia przez Sąd kolejnego terminu rozprawy (wyznaczonego
na dzień 13 maja 2011 r.). Jednak niedostrzeżenie informacji o tym terminie,
zamieszczonej na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki doręczonej
pełnomocnikowi w dniu 5 maja 2011 r., było - wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącego - wynikiem nieuwagi, nie mieszczącej się w ramach starannego
działania. W świetle powyższych okoliczności Sąd Apelacyjny prawidłowo uznał,
że pozwany nie uprawdopodobnił przyczyn usprawiedliwiających wniosek
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku,
a w konsekwencji - iż wniesiona przez niego apelacja była spóźniona.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa M. T. – R.
przeciwko J. R.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 7 lutego 2012 r.,
oddala zażalenie i zasądza od pozwanego na rzecz powódki
kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 7 lutego 2012 r. odrzucił apelację
pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 13 maja 2011 r. i zasądził
od skarżącego na rzecz powódki kwotę 5.400 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego, uznając – po przeprowadzeniu kontroli przewidzianej
w art. 373 k.p.c. - że Sąd Okręgowy bezzasadnie przywrócił pozwanemu termin do
wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wzmiankowanego wyroku. W
konsekwencji Sąd Apelacyjny stwierdził, że apelacja pozwanego została wniesiona
z uchybieniem ustawowemu terminowi wynikającemu z art. 328 § 1 w związku z art.
369 k.p.c.
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany wniósł o jego uchylenie,
zarzucając Sądowi Apelacyjnemu naruszenie art. 168 § 1 w związku z art. 370 i art.
373 k.p.c.
W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o jego oddalenie i zasądzenie
na jej rzecz od pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Z treści przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że warunkiem
uwzględnienia takiego wniosku jest opóźnienie w dokonaniu czynności procesowej
bez winy osoby żądającej przywrócenia terminu. W judykaturze i piśmiennictwie
przyjmuje się, że przy ocenie winy strony w uchybieniu terminu bierze się pod
uwagę miernik należytej staranności, jakiej można wymagać od strony
przejawiającej dbałość o swoje własne, życiowo ważne sprawy; analizy tej
dokonuje się przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności konkretnej sprawy
(zob. m.in. orzeczenia Sądu Najwyższego: z dnia 27 października 1998 r. II PKN
385/98, OSNP 1999/23/753, z dnia 26 kwietnia 2007 r. III CZ 22/07 i z dnia 30 maja
2007 r. II CSK 167/07, niepubl.).
3
Sąd Apelacyjny, oceniając przez pryzmat przytoczonych przesłanek
twierdzenia pozwanego zawarte we wniosku o przywrócenie terminu, przyjął –
odmiennie niż Sąd Okręgowy - że nie uprawdopodobniają one braku winy
w opóźnieniu się ze zgłoszeniem wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Wskazał, że błędne odnotowanie przez pełnomocnika pozwanego terminu
rozprawy poprzedzającej wydanie tego orzeczenia, ogłoszonego przez Sąd
Okręgowy ustnie na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011 r., nie może być uznane
za przejaw należytej staranności i dbałości w prowadzeniu sprawy. Niezależnie
od tego podkreślił, że pełnomocnik pozwanego o terminie rozprawy odroczonej na
dzień 13 maja 2011 r. został poinformowany dodatkowo pismem z dnia 8 kwietnia
2011 r., doręczonym mu w dniu 4 maja 2011 r.
Zarzuty podniesione w zażaleniu nie podważają skutecznie trafności
powyższej oceny. Stwierdzony u pełnomocnika pozwanego „obustronny niedosłuch
czuciowo-nerwowy średniego stopnia” niewątpliwie mógł zakłócić prawidłowy
odbiór ustnego ogłoszenia przez Sąd kolejnego terminu rozprawy (wyznaczonego
na dzień 13 maja 2011 r.). Jednak niedostrzeżenie informacji o tym terminie,
zamieszczonej na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki doręczonej
pełnomocnikowi w dniu 5 maja 2011 r., było - wbrew odmiennemu zapatrywaniu
skarżącego - wynikiem nieuwagi, nie mieszczącej się w ramach starannego
działania. W świetle powyższych okoliczności Sąd Apelacyjny prawidłowo uznał,
że pozwany nie uprawdopodobnił przyczyn usprawiedliwiających wniosek
o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku,
a w konsekwencji - iż wniesiona przez niego apelacja była spóźniona.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jw