Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 148/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Władysław Pawlak (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku J. R.
przy uczestnictwie M. R.
o wydanie dzieci,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w. W.
z dnia 8 maja 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawczyni J. R. od jego postanowienia, którym zmienił postanowienie Sądu
Rejonowego w R., nakazujące uczestnikowi M. R. wydanie wnioskodawczyni
małoletnich dzieci i wniosek w tej materii oddalił.
W uzasadnieniu, powołując się na przepisy art. 3986
§ 2 k.p.c., art. 5191
§ 1
i 2 k.p.c. w zw. z art. 579 k.p.c., a także pogląd prawny Sądu Najwyższego
przedstawiony w przywołanych orzeczeniach wyjaśnił, że sprawa o odebranie
dziecka jest sprawą z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego prowadzoną
w trybie postępowania nieprocesowego, a w tego rodzaju sprawach skarga
kasacyjna jest dopuszczalna jedynie w wypadkach wskazanych w § 2 art. 5191
k.p.c., wśród których nie jest wymieniona sprawa o wydanie (odebranie) dziecka.
W zażaleniu wnioskodawczyni domaga się uchylenia powyższego
orzeczenia.
Zarzuciła naruszenie prawa procesowego, a to: art. 3982
§ 1 k.p.c. przez jego
błędną interpretację, polegającą na błędnym uznaniu, że w przedmiotowej sprawie
skarga kasacyjna jest niedopuszczalna; art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 5191
§ 2
k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. poprzez bezpodstawne odrzucenie w tej sprawie skargi
kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 1 i 2 k.p.c., w sprawach z zakresu prawa rodzinnego,
opiekuńczego i kurateli, skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd
drugiej instancji postanowienia co do istoty, tylko w sprawach o przysposobienie
oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej, chyba
że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż 150 000 zł.
Sprawa, w której wnioskodawczyni wniosła skargę kasacyjną od
postanowienia sądu drugiej instancji, dotyczyła wydania dzieci i była prowadzona
na podstawie Konwencji haskiej z dnia 25 października 1980 r. o cywilnych
aspektach uprowadzenia dziecka za granicę (Dz. U. z 1995 r., nr 108, poz. 528,
sprostowanie Dz. U. z 1999 r., nr 93, poz. 1085), w trybie postępowania
nieprocesowego (art. 561-605 k.p.c.). Wobec tego w takiej sprawie - jak słusznie
wskazał Sąd Okręgowy – skarga kasacyjna jest niedopuszczalna. Sąd Najwyższy
w składzie rozpoznającym niniejsze zażalenie podziela w tej materii stanowisko
3
zaprezentowane w dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego, a to
w postanowieniach: z dnia: 17 sierpnia 2001 r., I CKN 236/01 niepubl., z dnia
8 listopada 2001 r., II CZ 126/01, OSNC 2002, nr 7-8, poz. 95, z dnia
14 października 2010 r. I CSK 223/10, niepubl.
Mając na względzie powyższe Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., jak w sentencji.
db

IV CZ 148/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia