Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 89/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Władysław Pawlak (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w I.,
Sądowi Rejonowemu w B. i Sądowi Okręgowemu w B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 listopada 2011 r.
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego na
rzecz radcy prawnej J. S. wynagrodzenie w kwocie 2700
(dwa tysiące siedemset) zł. powiększonej o stawkę
podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej powodowi z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym;
3. nie obciąża powoda kosztami postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 listopada 2011 r., Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
powoda J. K. o przywrócenie terminu do sporządzenia i doręczenia uzasadnienia
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 2 września 2011 r., który został wydany po
przeprowadzeniu rozprawy, o której powód był powiadomiony oraz odrzucił jego
wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 2 września 2011 r.
W uzasadnieniu wyjaśnił, iż wniosek powoda o przywrócenie terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku zapadłego
w dniu 2 września 2011 r., wniesiony 21 września 2011 r. nie zasługiwał na
uwzględnienie, gdyż powód nie uprawdopodobnił, aby uchybienie terminowi
nastąpiło bez jego winy. Zwraca uwagę Sąd drugiej instancji, że w motywach do
tego wniosku, powód wskazał, iż w dniu 1 września 2011 r. zachorował na
wirusowe zapalenie płuc, co w połączeniu z jego wiekiem i złym stanem zdrowia
spowodowało, że zapomniał o terminie rozprawy apelacyjnej. Jednakże na
potwierdzenie tej choroby nie przedłożył zaświadczenia lekarskiego, ograniczając
się jedynie do przytoczenia twierdzeń jak i nie uprawdopodobnił, aby choroba ta
uniemożliwiła mu złożenie w terminie wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku. Poza tym skoro, jak twierdzi, opiekowała się nim żona, to
przecież mógł jej zlecić wysłanie sporządzonego przez niego wniosku w tej kwestii.
Skutkiem oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania
powyższej czynności procesowej było odrzucenie przez Sąd drugiej instancji
jako spóźnionego wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku z dnia
2 września 2011 r. Sądu Apelacyjnego z uzasadnieniem z powołaniem się
na przepis art. 328 § 1 zd. 2 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.
W zażaleniu powód, zaskarżając powyższe orzeczenie w zakresie, w jakim
został odrzucony wniosek o sporządzenie i doręczenie odpisu wskazanego wyroku
z uzasadnieniem, wniósł o jego zmianę poprzez uwzględnienie tegoż wniosku
i zmianę postanowienia w kwestii wniosku o przywrócenie terminu do dokonania tej
czynności procesowej przez jego uwzględnienie, względnie o uchylenie tegoż
orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi drugiej instancji do ponownego
3
rozpoznania. Ponadto wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia za nieopłaconą
pomoc prawną udzieloną powodowi z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
W odpowiedzi na zażalenie strona pozwana reprezentowana przez
Prokuratorię Generalną Skarbu Państwa wniosła o jego oddalenie z zasądzeniem
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z mocy art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy w postępowaniu zażaleniowym na wniosek strony rozpoznaje
również te postanowienia sądu drugiej instancji, które nie podlegają zaskarżeniu
w drodze zażalenia, a które miały wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Postanowienia
w przedmiocie przywrócenia terminu do dokonania czynności procesowej nie są
postanowieniami kończącymi postępowanie w sprawie
Sąd Apelacyjny oddalił wniosek powoda o przywrócenie mu terminu do
złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku tegoż Sądu
z dnia 2 września 2011 r. z uzasadnieniem, iż nie uprawdopodobnił on,
że uchybienie terminowi do dokonania powyższej czynności procesowej nie
nastąpiło z jego winy. Zwrócił uwagę, że dla uwiarygodnienia wniosku nie
przedstawił stosownego zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego jego chorobę
(wirusowe zapalenie płuc), na którą - jak twierdził - zapadł dzień przed rozprawą
apelacyjną, czyli 1 września 2011 r. (k. 155).
Powód dopiero do niniejszego zażalenia dołączył zaświadczenie lekarskie
z dnia 7 marca 2012 r. (k. 222), z którego wynika, że w okresie od 25 lipca 2011 r.
do 10 września 2011 r. był leczony farmakologicznie i wymagał stałej opieki
z powodu infekcji dróg oddechowych - jednak bez bliższego sprecyzowania rodzaju
tej infekcji. Zatem dane z tego dokumentu nie potwierdzają twierdzeń powoda
o chorobie, która u niego wystąpiła 1 września 2011 r. i trwała przez 14 dni.
Z powyższego dokumentu wynika, że powód cierpiał na infekcję dróg oddechowych
już w momencie składania pisma procesowego z dnia 17 sierpnia 2011 r. (k. 148),
w którym nie informował o tej infekcji, a jedynie powołał się ogólnie na swój stan
zdrowia i ciężką chorobę układu krążenia. W piśmie tym dalej informował,
że popiera apelację, ale jego stawiennictwo na rozprawie nie jest konieczne.
Zatem, skoro załączone przez powoda zaświadczenie lekarskie nie potwierdza
4
pogorszenia się jego stanu zdrowia w okresie od 1 do 14 września 2011 r.
w stosunku do stanu wcześniejszego (czyli przed 1 września 2011 r.), to powód
wiedząc o terminie rozprawy apelacyjnej mógł złożyć wniosek o uzasadnienie
wyroku z dnia 2 września 2011 r., jeśli był w stanie zredagować i wysłać
obszerniejsze pismo procesowe z dnia 17 sierpnia 2011 r., tj. w czasie, gdy według
przywołanego zaświadczenia lekarskiego cierpiał na infekcję dróg oddechowych tak
jak w okresie od 1 do 10 września 2011 r.
Z tych względów Sąd drugiej instancji prawidłowo oddalił wniosek powoda
o przywrócenie mu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 2 września 2011 r. Konsekwencją
tego jest też trafność postanowienia o odrzuceniu jako spóźnionego wniosku o
sporządzenie i doręczenie uzasadniania wyroku.
Mając na uwadze powyższe Sąd Najwyższy oddalił zażalenie na podstawie
art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c., a o kosztach postępowania
zażaleniowego orzekł w oparciu o przepisy art. 102 k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., art. 39821
k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c., mając na uwadze szczególną sytuację
osobistą, zdrowotną i materialną powoda. Jest on osobą starszą, schorowaną
i utrzymującą się z niskiej emerytury. Całokształt tych okoliczności uzasadnia
przyjęcie, że w sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony w rozumieniu
art. 102 k.p.c.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu
w postępowaniu zażaleniowym orzeczono na podstawie § 12 ust. 2 pkt 2 w zw.
z § 6 pkt 6 i § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez
Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, z póź. zm.), mając na uwadze
wartość przedmiotu zaskarżenia oraz okoliczność, iż działający w niniejszym
postępowaniu zażaleniowym pełnomocnik z urzędu nie występował przed Sądem
drugiej instancji.
jw