Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 68/12
POSTANOWIENIE
Dnia 5 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Przemysław Kalinowski
w sprawie M.K.
skazanej z art. 234 kk
po rozpoznaniu zażalenia skazanej na zarządzenie zastępcy Przewodniczącego
II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
z dnia 2 października 2012 r.
w przedmiocie odmowy przyjęcia osobistego wniosku skazanego o
wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego, zakończonej
wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 19 stycznia 2010 r.
na podstawie art. 437 k.p.k.
postanowił :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia wniosku M. K.j o
wznowienie postępowania w sprawie Sądu Rejonowego w S., sygn. akt IX K … .
Podstawą odmowy przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania był brak
sporządzenia i podpisania tego pisma procesowego przez adwokata.
Rozstrzygnięcie to zaskarżyła M. K. kwestionując materiał dowodowy
zebrany w toku procesu i prawidłowość przeprowadzonych czynności oraz
podważając zasadność skazania jej za czyn, którego – według jej twierdzeń – nie
popełniła.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
2
Zażalenie M. K. nie mogło zostać uwzględnione z przyczyn natury formalno-
procesowej. Przypomnieć trzeba, że stosownie do dyspozycji art. 545 § 2 k.p.k.
wniosek o wznowienie postępowania (o ile nie pochodzi od prokuratora) jest objęty
przymusem adwokackim. Oznacza to bezwzględny obowiązek sporządzenia i
podpisania tego pisma procesowego przez adwokata lub radcę prawnego, który to
nakaz ustawowy ogranicza również Sąd Najwyższy i – poza wypadkami działania z
urzędu (wynikającymi z okoliczności przewidzianych w art. 439 § 1 k.p.k.), a taki w
tej sprawie nie zachodzi – nie zezwala na badanie sprawy w wyniku indywidualnej
inicjatywy stron procesowych. W tej sprawie to wymaganie nie zostało spełnione
albowiem obrońca wyznaczony z urzędu do zbadania akt i sporządzenia opinii w
przedmiocie istnienia podstaw do wznowienia postępowania, wypowiedział się w tej
kwestii negatywnie. Istnienie wskazanej powyżej przeszkody formalnej oraz jej
efekt procesowy, a także brak ujawnionych przesłanek uzasadniających działanie z
urzędu, uniemożliwiają ustosunkowanie się do argumentów skarżącej dotyczących
faktycznej podstawy skazania i oceny znaczenia poszczególnych dowodów.
Wobec tego, że skarżąca nie wykazała, aby zakwestionowane zarządzenie
dotknięte było jakąkolwiek wadą natury faktycznej lub prawnej, należało
postanowić, jak na wstępie.