Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 348/12
POSTANOWIENIE
Dnia 1 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Gradzik
na posiedzeniu w trybie art. 535§3 kpk
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 1 marca 2013 r.,
sprawy R. P.
skazanego z art. 197§3 pkt 1,2 i 3 kk
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 5 kwietnia 2012r.,
zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego
w J.
z dnia 22 grudnia 2011 r.
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego, w tym nieuiszczoną opłatą od kasacji w kwocie 750
(siedemset pięćdziesiąt) zł.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2011r., Sąd Okręgowy w J. skazał R. P. na karę
5 lat pozbawienia wolności za trzy przestępstwa z art. 197§3 pkt 1,2,3 kk w zw. z
art. 197§1 kk popełnione w warunkach ciągu przestępstw (art. 91§1 kk), polegające
na doprowadzeniu podstępem i przemocą małoletniej poniżej 15 lat B. K, we
współdziałaniu z inną osobą, do obcowania płciowego.
Na podstawie art. 41a§2 kk Sąd ten orzekł wobec oskarżonego środek karny
w postaci zakazu kontaktowania się z B. K. przez 10 lat.
2
Po rozpoznaniu apelacji wniesionych przez prokuratora i oskarżonego Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 5 kwietnia 2012r., uzupełnił o art. 91§1 kk podstawę
orzeczenia o środku karnym, a w pozostałej części utrzymał w mocy zaskarżony
wyrok.
W kasacji od prawomocnego wyroku obrońca skazanego podniósł zarzuty
rażącego naruszenia art. 433§2 kpk i art. 457§3 kpk, mającego istotny wpływ na
treść wyroku, przez:
-nienależyte rozważenie zarzutu apelacji i uznanie, że nie wystąpiły nowe
istotne okoliczności uzasadniające ponowne przesłuchanie na rozprawie
małoletniej pokrzywdzonej B. K.;
- niezasadne zaakceptowanie przez Sąd Apelacyjny ustalenia, że świadek E.
K. dowiedziała się o fakcie gwałtu na B. K. dopiero podczas rozpytywania w
Komisariacie Policji;
- nienależytym rozważeniu zarzutów apelacji kwestionujących oddalenie
wniosków dowodowych obrońcy, przy uznaniu, że przesłuchanie lekarza
ginekologa, który badał pokrzywdzoną po zdarzeniach objętych oskarżeniem, a
także dowód z bilingu rozmów M. P., nie miałyby znaczenia dla rozstrzygnięcia
sprawy; nadto na niedopuszczeniu dowodu z opinii biegłego z zakresu seksuologii
dla ustalenia czy pokrzywdzona była obiektem molestowania seksualnego.
W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie wyroków Sądów obu instancji i
przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W istocie całość kasacji sprowadza się do zarzutu nienależytego rozpoznania
przez Sąd Apelacyjny zarzutów podniesionych przez obrońcę w apelacji od wyroku
Sądu I instancji. Argumentacja zawarta w uzasadnieniu kasacji wskazuje na to, że
nienależyte rozpoznanie apelacji miałoby polegać na tym, iż nie została ona
uwzględniona. Skarżący nie wskazał w czym miałoby się przejawiać nierozważenie
zarzutów apelacji (art. 433§2 kpk), bądź niepodanie w uzasadnieniu wyroku
dlaczego Sąd odwoławczy uznał te zarzuty za niezasadne (art. 457§3 kpk).
Podtrzymywał natomiast stanowisko, że wysunięte w apelacji zarzuty powinny były
zostać uwzględnione.
Taki sposób skarżenia prawomocnego wyroku kasacją świadczy o tym, że
skarżący zmierzał do ponowienia kontroli apelacyjnej wyroku Sądu I instancji, co
3
przecież jest proceduralnie niedopuszczalne. Tak skonstruowana kasacja, już z
tych powodów jawi się jako bezzasadna w stopniu oczywistym.
Krótko więc tylko odnosząc się do poszczególnych zarzutów kasacji należy
stwierdzić, że;
- Sąd Apelacyjny w uzasadnieniu rzeczowo wykazał, dlaczego aprobował
oddalenie przez sąd meriti wniosku o ponowne przesłuchanie B. K., w sytuacji, gdy
w myśl art. 185a§1 kpk w sprawie o przestępstwa zarzucone oskarżonemu,
pokrzywdzonego, który nie ukończył 15 lat przesłuchuje się tylko raz (nota bene w
niniejszej sprawie przesłuchano ją dwukrotnie w postępowaniu przygotowawczym),
a nadto, dlaczego nie zaistniały „istotne okoliczności” w rozumieniu tego przepisu,
które uzasadniałyby konieczność kolejnego przesłuchiwania małoletniej;
- w uzasadnieniu prawomocnego wyroku przekonująco wywiedziono, że dla
merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie nie mogło mieć istotnego znaczenia w
jakiej fazie postępowania świadek E. K. poznała określone szczegóły dotyczące
czynów zarzuconych oskarżonemu; wszak ustalenia co do ich popełnienia zostały
poczynione na podstawie innych dowodów; wysunięcie odnośnego zarzutu w
apelacji nie mogło więc prowadzić do podważenia tych ustaleń;
- w uzasadnieniu tegoż wyroku Sąd Apelacyjny odniósł się do wszystkich
dalszych kwestii podniesionych w kasacji pod zbiorczą formułą zarzutu
niezasadnego oddalenia wniosków dowodowych, tj. o przesłuchanie lekarza
ginekologa, który badał pokrzywdzoną i pozyskanie bilingów rozmów telefonicznych
matki oskarżonego, a także nieodrzucenia opinii biegłej psycholog M. G. i
powołania kolejnego jeszcze biegłego. Nie ma żadnych podstaw do twierdzenia, że
rozpoznanie apelacji w tym zakresie nastąpiło z obrazą któregokolwiek ze
wskazanych przez skarżącego przepisów.
W tym stanie rzeczy kasację obrońcy skazanego należało oddalić jako
oczywiście bezzasadną.
O obciążeniu skazanego kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego
orzeczono na podstawie art. 636§1 kpk w zw. z art. 518 kpk.