Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 413/12
POSTANOWIENIE
Dnia 1 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2013 r.
sprawy K. K.
skazanej za popełnienie przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. i innych,
z powodu kasacji wniesionej przez obrońcę skazanej
od wyroku Sądu Okręgowego w J. z dnia 6 lipca 2012 r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w J. z dnia 18 kwietnia 2012 r.,
postanowił
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną;
2. obciążyć skazaną K. K. kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego;
3. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. I. M. z kancelarii
adwokackiej kwotę 442,80- zł (czterysta czterdzieści dwa zł
80/100), w tym 23 % podatku VAT, z tytułu wynagrodzenia za
sporządzenie i wniesienie kasacji.
U Z A S A D N I E N I E
K. K. wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 18 kwietnia 2012 r. została uznana
za winną popełnienia czynu z art. 278 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i
za to wymierzono jej karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Po rozpoznaniu
wniesionej przez obrońcę oskarżonej apelacji, w której zarzucono rażącą
2
niewspółmierność kary, Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 6 lipca 2012 r. utrzymał w
mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną.
Obrońca skazanej, w kasacji od prawomocnego wyroku Sądu odwoławczego
zarzuciła „rażące naruszenie prawa procesowego, a mianowicie art. 29 § 1 k.p.k.,
polegające na rozpoznaniu sprawy przez sąd odwoławczy w składzie jednego
sędziego, podczas gdy sąd ten zobligowany był do rozpoznania apelacji na
rozprawie w składzie trzech sędziów, wobec braku wymaganego – zgodnie z art.
476 § 2 k.p.k. – zarządzenia Prezesa Sądu Okręgowego o rozpoznaniu sprawy w
postępowaniu odwoławczym w składzie jednego sędziego, co stanowi bezwzględną
przyczynę odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. w postaci nienależytej
obsady sądu”. Podnosząc ten zarzut, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego
wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu jako sądowi odwoławczemu do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja wniesiona przez obrońcę skazanej K. K. jest oczywiście
bezzasadna. Z uwagi jednak na złożony przez obrońcę wniosek, Sąd Najwyższy
sporządził uzasadnienie postanowienia zgodnie z treścią art. 535 § 3 k.p.k.
Wbrew stanowisku obrońcy skazanej, Sąd Okręgowy rozpoznając apelację
nie naruszył przepisu art. 29 § 1 k.p.k., a więc w sprawie nie wystąpiła bezwzględna
przyczyna odwoławcza wskazana w art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. Nie ulega wątpliwości,
że art. 29 § 1 k.p.k. wprowadza zasadę, zgodnie z którą na rozprawie apelacyjnej
sąd orzeka w składzie trzech sędziów, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Przepis
art. 476 § 2 k.p.k. przewiduje właśnie odstępstwo od tej zasady i możliwość
jednoosobowego orzekania w postępowaniu apelacyjnym, jednakże może to
dotyczyć jedynie spraw w trybie uproszczonym i gdy tak zarządzi prezes sądu
okręgowego. Analiza akt wskazuje, że postępowanie przygotowawcze toczyło się
w formie dochodzenia, a w akcie oskarżenia wskazano, że sprawa podlega
rozpoznaniu w trybie uproszczonym. Po rozpoznaniu sprawy w trybie
uproszczonym na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2012 r., Sąd Rejonowy wydał
wyrok. W zarządzeniu o wyznaczeniu rozprawy apelacyjnej został wskazany skład
jednoosobowy oraz termin rozprawy. Faktycznie, na zarządzeniu tym znajduje się
pieczątka oraz podpis sekretarza sądowego, jednakże nie oznacza to, że osoba ta
wydała zarządzenie, tak jak to wskazuje w kasacji skarżąca, a jedynie, co wynika z
treści pieczątki, iż to zarządzenie wykonała w dniu 11 czerwca 2012 r. Zarządzenie
3
zostało wydane i podpisane przez Przewodniczącą Wydziału Odwoławczego Sądu
Okręgowego. Wprawdzie podpis jest nieczytelny, jednakże nie można mieć
wątpliwości, że zostało ono przez nią wydane, a więc przez osobę do tego
uprawnioną. Przewodniczący Wydziału może bowiem zastępować Prezesa Sądu
w wykonywaniu kompetencji zarządzających.
O nienależytej obsadzie sądu, nie może również świadczyć fakt, jak to
podnosi w kasacji skarżąca, że w dniu 29 czerwca 2012 r. wydane zostało
postanowienie w trybie art. 451 k.p.k. w składzie trzech sędziów, gdyż tego rodzaju
nieprawidłowość nie ma jakiegokolwiek wpływu na treść zaskarżonego wyroku, ani
też na ocenę kasacji wniesionej przez obrońcę skazanej.
Sąd Najwyższy obciążył skazaną kosztami sądowymi postępowania
kasacyjnego w oparciu o przepis art. 636 § 1 k.p.k. oraz zasądził od Skarbu
Państwa na rzecz adw. I. M. kwotę 442,80 zł, w tym 23 % podatku VAT z tytułu z
tytułu wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie kasacji na mocy art. 29 prawa o
adwokaturze w zw. z § 14 ust. 3 pkt.1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z
dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie...(Dz. U. nr
163, poz. 1348).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej postanowienia.