IV CZ 163/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 163/12
POSTANOWIENIE
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko W. J.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 marca 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 15 grudnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w G.
radcy prawnemu J. K.-S. kwotę 135 (sto trzydzieści pięć)
złotych powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług
tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
powodowi w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 15 grudnia 2011 r., Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację
powoda J. J. od wyroku Sądu Rejonowego w S. z dnia 22 grudnia 2010 r., którym
oddalone zostało powództwo skierowane przeciwko pozwanemu W. J. o zapłatę
kwoty 20.000 zł wraz z bliżej określonymi odsetkami z tytułu zadośćuczynienia,
a ponadto zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.200 zł tytułem
kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.
Powód wniósł zażalenie na zawarte w wyroku rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania apelacyjnego domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy
w tym zakresie do ponownego rozpoznania, ewentualnie zmiany postanowienia
i nieobciążania powoda kosztami postępowania apelacyjnego. W zażaleniu zarzucił
pominięcie istotnych okoliczności związanych z jego sytuacją majątkową, które
w świetle art. 102 k.p.c. uzasadniały odstąpienie od obciążania go kosztami
postępowania apelacyjnego. Reprezentujący powoda radca prawny, ustanowiony
z urzędu, wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
powodowi w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym według norm
przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Nieuzasadniony jest zarzut naruszenia art. 102 k.p.c. Przewidziana
w tym przepisie możliwość nieobciążania kosztami procesu strony przegrywającej
ogranicza się jedynie do wypadków szczególnie uzasadnionych.
Decyzja w tym zakresie oparta na kryteriach słusznościowych należy do
sfery swobodnego uznania sądu orzekającego. Według utrwalonego w judykaturze
Sąd Najwyższego poglądu skuteczne zakwestionowanie oceny sądu
w tym zakresie ogranicza się jedynie do przypadków rażąco niesłusznych
(por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 6 października 2011 r., V CZ 76/11,
niepubl.; z dnia 7 października 2011 r., II CZ 63/11, niepubl.; z dnia 8 lipca 2011 r.,
IV CZ 29/11, niepubl.; z dnia 15 czerwca 2011 r., V CZ 23/11, niepubl.),
a taki w niniejszej sprawie nie występuje. Podejmując decyzję o wniesieniu apelacji
powód, świadomy stanowiska zajętego przez Sąd Rejonowy, powinien był liczyć
3
się z możliwymi konsekwencjami, także jeśli chodzi o obowiązek zapłaty
kosztów procesu poniesionych przez stronę przeciwną (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 15 czerwca 2011 r., V CZ 24/11, niepubl.; z dnia
5 października 2011 r., IV CZ 48/11, niepubl.).
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., postanowił jak w sentencji, przyznając koszty nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu w postępowaniu zażaleniowym
w oparciu o § 15 pkt 1 i § 16 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2, § 6 pkt 2 i § 2 ust. 3
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych… (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko W. J.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 marca 2013 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie drugim wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 15 grudnia 2011 r.,
1. oddala zażalenie,
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w G.
radcy prawnemu J. K.-S. kwotę 135 (sto trzydzieści pięć)
złotych powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług
tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
powodowi w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 15 grudnia 2011 r., Sąd Okręgowy w G. oddalił apelację
powoda J. J. od wyroku Sądu Rejonowego w S. z dnia 22 grudnia 2010 r., którym
oddalone zostało powództwo skierowane przeciwko pozwanemu W. J. o zapłatę
kwoty 20.000 zł wraz z bliżej określonymi odsetkami z tytułu zadośćuczynienia,
a ponadto zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1.200 zł tytułem
kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.
Powód wniósł zażalenie na zawarte w wyroku rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania apelacyjnego domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy
w tym zakresie do ponownego rozpoznania, ewentualnie zmiany postanowienia
i nieobciążania powoda kosztami postępowania apelacyjnego. W zażaleniu zarzucił
pominięcie istotnych okoliczności związanych z jego sytuacją majątkową, które
w świetle art. 102 k.p.c. uzasadniały odstąpienie od obciążania go kosztami
postępowania apelacyjnego. Reprezentujący powoda radca prawny, ustanowiony
z urzędu, wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
powodowi w postępowaniu zażaleniowym przed Sądem Najwyższym według norm
przepisanych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Nieuzasadniony jest zarzut naruszenia art. 102 k.p.c. Przewidziana
w tym przepisie możliwość nieobciążania kosztami procesu strony przegrywającej
ogranicza się jedynie do wypadków szczególnie uzasadnionych.
Decyzja w tym zakresie oparta na kryteriach słusznościowych należy do
sfery swobodnego uznania sądu orzekającego. Według utrwalonego w judykaturze
Sąd Najwyższego poglądu skuteczne zakwestionowanie oceny sądu
w tym zakresie ogranicza się jedynie do przypadków rażąco niesłusznych
(por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 6 października 2011 r., V CZ 76/11,
niepubl.; z dnia 7 października 2011 r., II CZ 63/11, niepubl.; z dnia 8 lipca 2011 r.,
IV CZ 29/11, niepubl.; z dnia 15 czerwca 2011 r., V CZ 23/11, niepubl.),
a taki w niniejszej sprawie nie występuje. Podejmując decyzję o wniesieniu apelacji
powód, świadomy stanowiska zajętego przez Sąd Rejonowy, powinien był liczyć
3
się z możliwymi konsekwencjami, także jeśli chodzi o obowiązek zapłaty
kosztów procesu poniesionych przez stronę przeciwną (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 15 czerwca 2011 r., V CZ 24/11, niepubl.; z dnia
5 października 2011 r., IV CZ 48/11, niepubl.).
Z tych względów Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c., postanowił jak w sentencji, przyznając koszty nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu w postępowaniu zażaleniowym
w oparciu o § 15 pkt 1 i § 16 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2, § 6 pkt 2 i § 2 ust. 3
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych… (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
jw