V KK 56/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 56/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 4 kwietnia 2013 r.,
w sprawie P. K.
skazanego z art. 177 § 2 k.k. i art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Rejonowego
w K. z dnia 16 marca 2012 r., oraz zmieniającego go wyroku Sądu Okręgowego w
K/ z dnia 21 września 2012 r.
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że instytucja wstrzymania
wykonania orzeczenia przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. ma charakter wyjątkowy,
gdyż stanowi odstępstwo od zasady sformułowanej w art. 9 § 2 k.k.w., zgodnie z
którym orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. Ta wyjątkowość
wskazanej instytucji wynika z samej istoty nadzwyczajnego środka zaskarżenia,
jakim jest kasacja. Zatem wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia
powinno być uzasadnione szczególnymi okolicznościami prowadzącymi do
wniosku, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej spowodowałoby
dla skazanego zbyt poważne następstwa. W niniejszej sprawie autor kasacji nie
wykazał, że skazany rzeczywiście poniósłby takie poważne, nieodwracalne
następstwa. Tymczasem przedmiotem rozważań związanych z oceną przez Sąd
Najwyższy zasadności złożonego w trybie art. 532 § 1 k.p.k. wniosku o
2
wstrzymanie wykonania orzeczenia nie może być merytoryczna ocena trafności i
zasadności podniesionych w kasacji zarzutów.
W przypadku skazanego P. K. nie zachodzą podstawy do uruchomienia w/w
instytucji także z tego powodu, że aktualnie korzysta on z odroczenia wykonania
kary pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd I instancji.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
niniejszego postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Stępka
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 4 kwietnia 2013 r.,
w sprawie P. K.
skazanego z art. 177 § 2 k.k. i art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k.
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Rejonowego
w K. z dnia 16 marca 2012 r., oraz zmieniającego go wyroku Sądu Okręgowego w
K/ z dnia 21 września 2012 r.
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że instytucja wstrzymania
wykonania orzeczenia przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. ma charakter wyjątkowy,
gdyż stanowi odstępstwo od zasady sformułowanej w art. 9 § 2 k.k.w., zgodnie z
którym orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia. Ta wyjątkowość
wskazanej instytucji wynika z samej istoty nadzwyczajnego środka zaskarżenia,
jakim jest kasacja. Zatem wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia
powinno być uzasadnione szczególnymi okolicznościami prowadzącymi do
wniosku, że wykonanie kary przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej spowodowałoby
dla skazanego zbyt poważne następstwa. W niniejszej sprawie autor kasacji nie
wykazał, że skazany rzeczywiście poniósłby takie poważne, nieodwracalne
następstwa. Tymczasem przedmiotem rozważań związanych z oceną przez Sąd
Najwyższy zasadności złożonego w trybie art. 532 § 1 k.p.k. wniosku o
2
wstrzymanie wykonania orzeczenia nie może być merytoryczna ocena trafności i
zasadności podniesionych w kasacji zarzutów.
W przypadku skazanego P. K. nie zachodzą podstawy do uruchomienia w/w
instytucji także z tego powodu, że aktualnie korzysta on z odroczenia wykonania
kary pozbawienia wolności orzeczonej przez Sąd I instancji.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w części dyspozytywnej
niniejszego postanowienia.