Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mirosława Molenda-Migdalewicz

Protokolant: Katarzyna Awsiukiewicz

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2013 r. w Legnicy

sprawy z wniosku W. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania W. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 12 września 2012 roku

znak (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VU 1706/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na mocy decyzji z dnia 12 września 2012r. – nr (...) – odmówił wnioskodawczyni W. P. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ emerytalny podał, iż wnioskodawczyni nie spełnia warunków do przyznania jej prawa do emerytury na podstawie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 z późniejszymi zmianami ) w związku z &4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r.w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r. Nr 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami) .Organ emerytalny uznał skarżącej na dzień wejścia w życie ustawy emerytalnej tj. na 01 stycznia 1999r. łączny okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 21 lat 02 miesiące i 09 dni .

Organ emerytalny nie uznał skarżącej - jako pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze okresu zatrudnienia w Spółdzielni (...) w J.od 09 listopada 1979r. do 27 maja 1982r. oraz od 12 listopada 1983r. do 31 stycznia 1997r.

W uzasadnieniu decyzji organ emerytalny wskazał ,iż w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 31 stycznia 1997r. charakter pracy nie został określony zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła W. P. domagając się zmiany zaskarżonej decyzji i przyznania jej prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy emerytalnej .

Skarżąca twierdził, iż w okresie zatrudnienia w Spółdzielni (...) w J.od 09 listopada 1979r. do 27 maja 1982r. oraz od 12 listopada 1983r. do 31 stycznia 1997r. wykonywała prace w warunkach szczególnych .

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. w odpowiedzi na odwołania wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu strona pozwana podtrzymała w całości argumenty przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji ( karta 3 akt sprawy ) .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy :

Wnioskodawczyni W. P. - urodzona dnia (...) - w dniu 06 września 2012 r. złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury .

Do przedmiotowego wniosku ubezpieczony dołączył świadectwa pracy dokumentujące okres zatrudnienia wnioskodawczyni od 01 września 1972r. do 08 czerwca 2009r.

Przed datą złożenia wniosku o emeryturę skarżąca nigdzie nie pracowała . Ostatnim okresem podlegania ubezpieczeniom społecznym był staż jaki skarżąca odbywała w okresie od 09 marca 2009r. do 08 czerwca 2009r.będąc skierowana przez Powiatowy Urząd Pracy w J..

Na podstawie przedstawionych dokumentów ZUS Oddział w L.uznał skarżącej łączny okres zatrudnienia – liczony na dzień 01 stycznia 1999r. - w wymiarze 21 lat 02 miesięcy i 9 dni .

Strona pozwana nie uznała skarżącej żadnego okresu jako zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

W okresie zatrudnienia w Spółdzielni (...) w J.od 09 listopada 1979r. do 27 maja 1982r. oraz od 12 listopada 1983r. do 31 stycznia 1997r. W. P.zatrudniona była na stanowisku tłoczarza . Będąc zatrudniona na stanowisku tłoczarza skarżąca zajmowała się obsługą pras do plastycznej obróbki metali w wyniku tłoczenia . Maszyny te miały nacisk od 15 do 65 ton i wykorzystywane były do kształtowania – obróbki stali na zimno .

Wnioskodawczyni przy obsłudze pras do obróbki plastycznej metali zatrudniona byłą na Wydziale (...) Spółdzielni (...)w J.. Na wydziale tym ustawionych było 8 pras do obróbki plastycznej metali .

Z uwagi na panujący na tym wydziale hałas pracownicy zatrudnieni na stanowisku tłoczarza kierowani byli także do ręcznego montażu blaszek do segregatorów .

Od 1995r. Spółdzielni (...) w J.przestała tłoczyć podzespoły m.in. dla zakładów (...)w D.i innych kooperantów.

Wnioskodawczyni po 1995r. nie miała zmienionego angażu . Nadal zatrudniona była na stanowisku tłoczarza , ale prace związane z tłoczeniem metali przy użyciu pras wykonywała jedynie w połowie ustawowego wymiaru czasu pracy , gdyż zakład pracy miał mało zamówień na wykonanie plastycznej obróbki metali . W. P. wykonywała poza obsługą pras do plastycznej obróbki metali inne prace zlecone przez brygadzistę lub mistrza . Tymi pracami były : montaż ręczny blaszek do skoroszytów , malowanie ręczne elementów stalowych farbami olejowymi . W ostatnim roku przed likwidacją zakładu pracy wnioskodawczyni wykonywała prace polegające na porządkowaniu magazynów i pomagała w sporządzaniu stanów magazynowych dla potrzeb postępowania likwidacyjnego .

dowód :

-

akta osobowe wnioskodawczyni dotyczące zatrudnienia w Spółdzielni (...) w J.,

-

akta emerytalne wnioskodawczyni prowadzone przez ZUS Oddział w L.tom I k :1-8, tom II k: 1-13, akta o ustalenie kapitału początkowego ,

-

zeznania świadków na rozprawie w dniu 30 stycznia 2013r. : B. G. 00:07:50 – 00:29:32 ; Z. K. 00:30:02 – 00:37:46 , M. M. 00:38:08-00:51:50; M. R. 00:52:12 – 01:06:19 ,

-

zeznania świadków na rozprawie w dniu 20 marca 2013r. : B. G.00:02:06 – 00:20:43( uzupełniające przesłuchanie ) ; A. P. 00:21:05 – 00:29:03 ,

-

przesłuchanie wnioskodawczyni W. P. – protokół rozprawy z dnia 30 stycznia 2013r. 01:06:24-01:18:32.

Sąd zważył co następuje :

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie .

Zgodnie z treścią art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późniejszymi zmianami ) - ubezpieczonym, urodzonym po 31 grudnia 1948r. Przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 , jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. 01 stycznia 1999r. osiągnęli :

-

okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet ,

-

okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ( co najmniej 20 lat dla kobiet ) .

Zgodnie z &2 art. 184 ustawy emerytalnej – emerytura z tego przepisu przysługuje pod warunkiem nie przystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazaniu środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym , za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa . Według stanu prawnego w dacie złożenia wniosku o emeryturę tj. 06 września 2012r. kolejnym warunkiem określonym w art. 184 &2 ustawy emerytalnej było rozwiązanie stosunku pracy w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem .

Bezspornym w niniejszej sprawie pozostaje fakt spełnienia przez W. P. - na dzień złożenia wniosku o emeryturę z art. 184 FUS – wszystkich warunków określonych w &2 w/w artykułu ustawy emerytalnej .

Zgodnie z treścią & 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami) – za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet – liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do zatrudnienia .

Jak wynika treści akt emerytalnych skarżąca udokumentowała – na dzień 01 stycznia 1999r. - łączny okres zatrudnienia w wymiarze , uznanym przez organ emerytalny - ponad 21 lat 02 miesiące i 09 dni lat . Zatem spełniony został po stronie skarżącej warunek określony w & 3 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Spornym w niniejszej sprawie pozostawał charakter zatrudnienia skarżącej w Spółdzielni (...) w J.od 09 listopada 1979r. do 27 maja 1982r. oraz od 12 listopada 1983r. do 31 stycznia 1997r.

Wnioskodawczyni twierdziła ,iż fakt zatrudnienia jej na stanowisku tłoczarza przy pracach związanych z obsługą pras do tłoczenia metali w łącznym wymiarze 15 lat 09 miesięcy i 07 dni - stanowi spełnienie przez nią warunku posiadania 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze , uprawniających ja do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym 55 lat .

Organ rentowy nie uznał spornego okresu jako pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze – z przyczyn wymienionych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji , przedstawionych w części wstępnej niniejszego uzasadnienia .

Z treści & 21 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. z dnia 25 lutego 1983r., Nr 10 , poz. 49 z późniejszymi zmianami) – wynika, że jeżeli pracownik ubiega się o przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, zaświadczenie zakładu pracy powinno stwierdzać charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie takiej emerytury .

Wnioskodawczyni przedstawiła świadectwo pracy z dnia 31 stycznia 1997r. - wystawione przez Spółdzielnię (...) w J., w którym w pkt .8 sporne okresy zatrudnienia zostały wskazane jako praca wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymieniona w Wykazie A dział II pkt. 12 , ale nie wskazano aktu prawnego .

Oceniając prawidłowość sporządzonego w/w świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze - za sporny okres - w postępowaniu odwoławczym sąd przyjął środki dowodowe w postaci zeznań świadków i przesłuchania wnioskodawcy oraz akt osobowych .

Z przedstawionego wyżej materiału dowodowego jednoznacznie wynika ,iż w spornych okresach wnioskodawczyni zatrudniona była na stanowisku tłoczarza wykonując w spornym okresie prace przy obsłudze pras .Były to prace wymienione w wykazie A dział III pkt. 12 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze .

Jak wynika z zeznań świadków oraz przesłuchania wnioskodawczyni – w spornych okresach W. P.nie wykonywała pracy przy obsłudze pras w przemyśle metalowym na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy . Na szczególną uwagę w tym zakresie zasługują zeznania świadków : B. G.i A. P. oraz Z. K.. wynika z nich , iż pracując przy obsłudze pras wnioskodawczyni wykonywała również czynności związane w ręcznym montażem blaszek do skoroszytów , a w ostatnich dwóch latach wykonywała również inne prace m.in. polegające na malowaniu ręcznym farbami olejnymi wyrobów metalowych produkowanych przez zakład pracy , porządkowaniem magazynów i inwentaryzacją stanów magazynowych .

Jakkolwiek nadal wnioskodawczyni zatrudniona była – zgodnie z angażem na stanowisku pracy tłoczarza to jednak prac związanych z obsługa pras w przemyśle metalowym nie wykonywała przez cały sporny okres na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy .

Do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Z 2009r. Nr 153, poz. 1227 z późniejszymi zmianami ) nie uprawnia nazwa stanowiska pracy wskazana w angażu , lecz faktyczne wykonywanie prac na stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy , wymienionych w wykazie A Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z dnia 18 lutego 1983r., Nr 8 poz. 43 z późniejszymi zmianami) .

Reasumując Sąd – kierując się treścią art. 477 ¹⁴ & 1 kodeksu postępowania cywilnego – oddalił odwołanie , gdyż nie było podstaw do jego uwzględnienia z przyczyn wymienionych w niniejszym uzasadnieniu .