IV KO 27/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 27/13
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak (przewodniczący)
SSN Jerzy Grubba
SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie G. W. i A. P.
oskarżonych z art. 230 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 maja 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w B. w sprawie III K …/13 ,
w przedmiocie przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie
art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
sprawę oskarżonych G. W. i A. P. (III K …/13) przekazać do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K.
UZASADNIENIE
Wniosek Sądu Rejonowego w B. jest zasadny. Okoliczność, że osobą
oskarżoną jest były sędzia Sądu Rejonowego w B. słusznie została wskazana jako
uzasadniająca przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu w trybie
określonym w art. 37 k.p.k. Wprawdzie przepis ten ma charakter wyjątkowy, ale w
sprawie niniejszej zaistniała sytuacja jednoznacznie świadcząca o tym, iż
pozostawieniu sprawy w gestii tego sądu sprzeciwiałoby się dobru wymiaru
sprawiedliwości (por. postanowienie SN z dnia 4 lipca 2006 r., V KO 55/06,
2
OSNKW 2006, z. 9, poz. 85). W przedstawionym układzie procesowym celowym
jest bowiem odsunięcie możliwych zastrzeżeń co do obiektywnego, bezstronnego
rozpoznania sprawy, a te mogą być formułowane już li tylko z uwagi na
wcześniejsze pełnienie przez oskarżonego G. W. służby sędziego we właściwym
rzeczowo i miejscowo sądzie. Skoro zatem ocena celowości przekazania sprawy
powinna uwzględniać realia i specyfikę każdej sprawy, a więc przede wszystkim,
istnienie związku (podmiotowego oraz przedmiotowego, tj. odnoszonego do czynów
co do których postępowanie ma się toczyć) pomiędzy prowadzonym
postępowaniem karnym a właściwym sądem, to w sprawie tej związek podmiotowy
rysuje się dosyć ściśle, co czyni zasadnym przekazanie sprawy innemu sądowi.
Decyzja ta nie oznacza oczywiście braku zaufania dla obiektywizmu i
bezstronności sędziów orzekających we właściwym sądzie, ale ma na względzie
przede wszystkim to, aby głównym przedmiotem zainteresowania w odniesieniu tej
sprawy było merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, a nie podważanie a priori
obiektywizmu orzekających w sprawie sędziów.
Mając na uwadze te okoliczności należało sprawę przekazać do Sądu
Rejonowego w K.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak (przewodniczący)
SSN Jerzy Grubba
SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Protokolant Dorota Szczerbiak
w sprawie G. W. i A. P.
oskarżonych z art. 230 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 22 maja 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w B. w sprawie III K …/13 ,
w przedmiocie przekazania sprawy innemu sądowi równorzędnemu na podstawie
art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
sprawę oskarżonych G. W. i A. P. (III K …/13) przekazać do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K.
UZASADNIENIE
Wniosek Sądu Rejonowego w B. jest zasadny. Okoliczność, że osobą
oskarżoną jest były sędzia Sądu Rejonowego w B. słusznie została wskazana jako
uzasadniająca przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu w trybie
określonym w art. 37 k.p.k. Wprawdzie przepis ten ma charakter wyjątkowy, ale w
sprawie niniejszej zaistniała sytuacja jednoznacznie świadcząca o tym, iż
pozostawieniu sprawy w gestii tego sądu sprzeciwiałoby się dobru wymiaru
sprawiedliwości (por. postanowienie SN z dnia 4 lipca 2006 r., V KO 55/06,
2
OSNKW 2006, z. 9, poz. 85). W przedstawionym układzie procesowym celowym
jest bowiem odsunięcie możliwych zastrzeżeń co do obiektywnego, bezstronnego
rozpoznania sprawy, a te mogą być formułowane już li tylko z uwagi na
wcześniejsze pełnienie przez oskarżonego G. W. służby sędziego we właściwym
rzeczowo i miejscowo sądzie. Skoro zatem ocena celowości przekazania sprawy
powinna uwzględniać realia i specyfikę każdej sprawy, a więc przede wszystkim,
istnienie związku (podmiotowego oraz przedmiotowego, tj. odnoszonego do czynów
co do których postępowanie ma się toczyć) pomiędzy prowadzonym
postępowaniem karnym a właściwym sądem, to w sprawie tej związek podmiotowy
rysuje się dosyć ściśle, co czyni zasadnym przekazanie sprawy innemu sądowi.
Decyzja ta nie oznacza oczywiście braku zaufania dla obiektywizmu i
bezstronności sędziów orzekających we właściwym sądzie, ale ma na względzie
przede wszystkim to, aby głównym przedmiotem zainteresowania w odniesieniu tej
sprawy było merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, a nie podważanie a priori
obiektywizmu orzekających w sprawie sędziów.
Mając na uwadze te okoliczności należało sprawę przekazać do Sądu
Rejonowego w K.