Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 70/12
POSTANOWIENIE
Dnia 12 lipca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Maria Szulc
w sprawie ze skargi T. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w B. z dnia 17 maja 2012 r.
w sprawie z powództwa J. F.
przeciwko T. C.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 lipca 2013 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Pozwany domagał się stwierdzenia, na podstawie art. 4241
k.p.c.,
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 17
maja 2012 r., którym została oddalona jego apelacja od wyroku Sądu Rejonowego
w Ż. zasądzającego na rzecz powódki kwotę 4.137,53 zł.
W skardze pozwany zarzucił naruszenie prawa materialnego tj. art. 3 pkt 13,
art. 21, art. 45, art. 17 w zw. z art. 22 pkt 6 w zw. z art. 42 ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623), art. 45 tej ustawy
w zw. z § 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2012 r.
w sprawie dziennika budowy, montażu, rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz
ogłoszenia zawierającego dane bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. nr
198, poz. 2042) oraz art. 647 k.c. i wskazał, że skutkiem naruszenia wyżej
wymienionych przepisów prawa jest niezgodność zaskarżonego wyroku z tymi
przepisami, czego konsekwencją jest wyrządzenie szkody.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie wskazuje, na której podstawie określonej w art. 4241
k.p.c.
opiera skargę – czy wskazanej w § 1, czy w § 2, a ma to istotne znaczenie przy
ocenie spełnienia szczególnych wymogów, określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.,
którym skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna odpowiadać. Jedynie z uzasadnienia skargi można przypuszczać, że
skarżący wskazuje podstawę określoną w § 1. Zachowanie wymagań
konstrukcyjnych skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. podlega badaniu przez
Sąd Najwyższy przy wniesieniu skargi, uchybienie tym wymaganiom nie podlega
sanowaniu, zaś brak któregokolwiek z elementów skutkuje odrzuceniem skargi
a limine (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Sąd Najwyższy wyjaśnił także, że każde wymaganie
przewidziane w wymienionym przepisie ma charakter samoistny, powinno być
zatem spełnione samodzielnie, niezależnie od innych (postanowienia z dnia
20 lipca 2005 r., IV CNP 1/05, z dnia 7 sierpnia 2012 r., III CNP 14/12, niepubl.).
Obok wymogów określonych w § 1 pkt 1-3, 5 i 6 przepis art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
nakłada na skarżącego obowiązek uprawdopodobnienia szkody, wyrządzonej przez
wydanie wyroku, którego skarga dotyczy. Niezbędne jest zatem dokonanie
wyodrębnionego wywodu i uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody ze
3
wskazaniem, że już nastąpiła oraz określeniem jej zakresu i rozmiaru. Skarżący
powinien nadto wykazać w skardze istnienie związku przyczynowego pomiędzy
szkodą a zaskarżonym wyrokiem. Wymogu tego nie spełnia wskazanie przez
pozwanego, że zaskarżony wyrok podtrzymuje niesłuszne rozstrzygnięcie
o zasądzeniu na rzecz powoda kwoty 4.137,53 zł oraz kosztów postępowania
sądowego. Zaznaczyć też należy, że jako wartość przedmiotu zaskarżenia została
wskazana kwota 4.137,53 zł, natomiast z twierdzenia o wyrządzeniu szkody zdaje
się wynikać, że skarżący wskazuje jako szkodę również koszty postępowania, które
nie mogą być traktowane jako szkoda w rozumieniu art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
Brak spełnienia w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wymagań określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.
powoduje odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej (art. 4248
§ 1 k.p.c.), wobec
czego orzeczono jak w sentencji.
db

V CNP 70/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia