Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PO 1/13
POSTANOWIENIE
Dnia 20 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Romualda Spyt
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z powództwa S. K.
przeciwko Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w C.
o ustalenie istnienia stosunku pracy i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 20 września 2013 r.,
skargi kasacyjnej powoda na postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 28 sierpnia 2012 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Sąd Najwyższy postanowieniem z 28 sierpnia 2012 r., II PZ 17/12, oddalił
zażalenie powoda S. K. na postanowienie Sądu Okręgowego w T. z 26 stycznia
2012 r. Postanowieniem tym Sąd Okręgowy odrzucił skargi powoda z 25 lipca 2011
r. oraz z 26 września 2011 r. o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w T. z 3 marca 2011 r.
Powód wniósł skargę kasacyjną na postanowienie Sądu Najwyższego z 28
sierpnia 2012 r., II PZ 17/12. Zarzucił naruszenie prawa do bezstronnego sądu i
zasady równego traktowania stron z art. 32 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji RP
oraz art. 403 § 2 k.p.c. Wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia Sądu
Najwyższego i uwzględnienie zażalenia na postanowienie Sądu Okręgowego w T. z
2
26 stycznia 2012 r., ewentualnie o przekazanie sprawy temu Sądowi do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna i dlatego została odrzucona. Skarga
kasacyjna przysługuje od orzeczenia sądu powszechnego a nie od orzeczenia
Sądu Najwyższego (art. 3981
k.p.c.). Orzeczenia Sądu Najwyższego nie są
zaskarżalne. Zaskarżalność orzeczenia Sądu Najwyższego stanowiłaby wyjątek,
który musiałby być wyraźnie uregulowany. W każdym systemie sądownictwa
istnieje najwyższa instancja sądowa, której orzeczenia nie podlegają dalszemu
zaskarżeniu. Tak jest w odniesieniu do orzeczeń - wyroków i postanowień - Sądu
Najwyższego. Stronie nie przysługuje ani zażalenie (art. 3941
k.p.c.), ani skarga
kasacyjna (art. 3981
k.p.c.), ani skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia (art. 4241
k.p.c.). Wyłączenie zaskarżenia orzeczeń
Sądu Najwyższego wynika z ustrojowego usytuowania tego Sądu (art. 175 i art.
183 Konstytucji RP), który nie jest sądem powszechnym, a więc ani sądem
pierwszej, ani sądem drugiej instancji. Będąc najwyższym organem władzy
sądowniczej, Sąd Najwyższy zawsze orzeka poza tokiem instancji. Podstawą
zaskarżenia orzeczenia Sądu Najwyższego nie są przepisy wskazane w odrzuconej
skardze kasacyjnej (por. postanowienia Sądu Najwyższego z 17 lutego 2012 r.,
III SO 1/12, OSNP 2013, nr 3-4, poz. 48; z 25 kwietnia 2012 r., II PZ 7/12, OSNP
2013, nr 7-8, poz. 85, LEX nr 1222152; z 13 marca 2012 r., III SO 3/12, LEX nr
1215155; z 20 czerwca 2007 r., I UZ 13/07, LEX nr 898802).
Z tych motywów orzeczono jak w sentencji, stosownie do art. 3981
§ 1 k.p.c.
oraz art. 39821
k.p.c. w związku z art. 373 k.p.c.