Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Oławie VII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w S. w składzie:

Przewodniczący: SSR Joanna Krzymińska - Skoczylas

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Korzyńska

w obecności oskarżyciela K. Z.

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2013 roku

sprawy przeciwko E. S.

synowi S. i F. z domu Z.

urodzonemu (...) w miejscowości K. U.

obwinionemu o to, że:

w dniu 19 kwietnia 2012 roku około godz. 18.00 na stacji paliw L. M. W. dokonał kradzieży paliwa w ilości 16,74 litra na kwotę 99,94 zł na szkodę stacji paliw L.,

tj. o wykroczenie z art. 119 § 1 k.w.

**************************

I.  uznaje obwinionego E. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. wykroczenia z art. 119 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 119 § 1 k.w. wymierza obwinionemu karę grzywny w kwocie 400 (czterysta) złotych,

II.  na podstawie art. 119 § 4 k.w. orzeka od obwinionego obowiązek zapłaty równowartości ukradzionego mienia poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego Stacji Paliw L. M. W. kwoty 99,94 zł. (dziewięćdziesiąt dziewięć złotych dziewięćdziesiąt cztery grosze),

III.  na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119 k.p.w. oraz na podstawie art. 118 § 1 k.p.w. i art. 3 ust 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 389,90 w tym opłatę w kwocie 40 złotych.

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 19 kwietnia 2012 roku, około godziny 18:00 na stację paliw L. M. W. podjechał samochodem marki H. (...) o nr rej (...) obwiniony E. S.. Obwinionemu towarzyszył nieustalony mężczyzna.

Dowód:

zeznania świadka B. S. k. 3v, 62v-63

nagranie z monitoringu k. 10,63-63v

wyjaśnienia obwinionego k. 22

Obwiniony kilkukrotnie podjeżdżał pod dystrybutor chcąc prawidłowo zaparkować, następnie wraz z towarzyszącym mu mężczyzną wyszedł z samochodu, zatankował benzynę w ilości 16,74 litra o wartości 99,94 złotych. Obaj mężczyźni weszli do budynku stacji.

Dowód:

zeznania świadka B. S. k. 3v, 62v-63

nagranie z monitoringu k. 10,63-63v

zeznania świadka A. R. k. 63v

Obwiniony podszedł do kasy, kasjerka zapytała, czy tankował paliwo. Obwiniony zaprzeczył, wydawał się być rozbawiony, podśpiewywał, za towar w postaci czterech butelek piwa i za papierosy zapłacił podając kasjerce-A. R. banknot 100 złotowy. A. R. wydała mu resztę-kilka banknotów papierowych. Obwiniony odszedł od kasy, po czym wrócił ponownie i zapłacił za doładowanie do karty banknotem 10 złotowym.

Dowód:

zeznania świadka B. S. k. 3v, 62v-63

nagranie z monitoringu k. 10,63-63v

zeznania świadka A. R. k. 63v

Po tym jak obwiniony odjechał ze stacji paliw A. R. zorientowała się, że nie uiścił zapłaty za paliwo.

Dowód:

zeznania świadka B. S. k. 3v, 62v-63

zeznania świadka A. R. k. 63v

Obwiniony E. S. jest kawalerem, nie pracuje, z tytułu renty osiąga dochód w wysokości 1800 złotych miesięcznie, na utrzymaniu posiada matkę i córkę w wieku 23 lat. Obwiniony, w 2011 roku został skazany przez Sąd za udzielanie narkotyków.

Biegły z zakresu psychiatrii nie stwierdził u obwinionego choroby psychicznej ani też upośledzenia umysłowego.

T. criminis obwiniony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu
i pokierowania swoim postępowaniem.

Dowód:

dane dotyczące obwinionego k. 20-20v, 38

opinia sądowo-psychiatryczna k. 51-53

Obwiniony nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Wskazał, że nie ma żadnych dowodów na to, że dokonał kradzieży. Obwiniony podał, że była taka możliwość, że zapłacił oddzielnie za paliwo i za piwo.

Dowód:

wyjaśnienia obwinionego k. 22

Sąd zważył co następuje

Sąd w niniejszej sprawie rozważył wszystkie przeprowadzone w sprawie dowody, opierając swe ustalenia na zeznaniach świadka B. S., A. R., dowodzie z nagrania monitoringu, częściowo na wyjaśnieniach obwinionego.

Dokonując oceny zeznań świadków B. S. i A. R. Sąd dał im wiarę w całości uznając je za rzeczowe i logiczne i mogące stanowić podstawę do dokonywania w oparciu o nie właściwych ustaleń faktycznych. Opis zdarzenia przedstawiony przez świadków jest spójny wewnętrznie, tworzący jednolitą całość. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących podważyć wiarygodność złożonych przez świadków relacji ze zdarzenia z udziałem obwinionego

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom obwinionego wyłącznie w zakresie, w jakim nie były one sprzeczne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a mianowicie w zakresie w którym stwierdził, że tankował paliwo i dokonał zakupów na stacji paliw w dniu 19 kwietnia 2012 roku. W pozostałym zakresie Sąd uznał wyjaśnienia obwinionego tylko i wyłącznie za przyjętą przez niego linię obrony zmierzającą do uniknięcia odpowiedzialności za popełnione wykroczenie.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, iż zapłacił za zatankowaną na stacji paliw benzynę. Z zeznań świadków B. S. oraz A. R. wynika, iż obwiniony zapłacił wyłącznie za piwo i papierosy, a następnie kolejny raz za doładowanie do karty telefonu. Zapis monitoringu potwierdził podane przez świadków okoliczności. Z zapisu wynika, że obwiniony dokonał płatności dwukrotnie. Za pierwszym razem z banknotu 100 złotowego kasjerka wydała obwinionemu kilka banknotów papierowych, a zatem obwiniony nie mógł uiścić kwoty 99,94 złotych. Za drugim razem, co jest widoczne na nagraniu obwiniony uiścił w kasie tylko kwotę 10 złotych.

Za w pełni wiarygodny i zasługujący na uwzględnienie Sąd uznał dowód z dokumentu w postaci zapisu z monitoringu z dnia 19 kwietnia 2012 roku.

Biorąc pod uwagę całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz jego przeprowadzoną ocenę, Sąd uznał, iż zachowanie obwinionego wyczerpało znamiona wykroczenia opisanego w art. 119§1 k.w. , albowiem obwiniony w dniu 19 kwietnia 2012 roku działając umyślnie dokonał kradzieży cudzej rzeczy ruchomej-paliwa o wartości 99,94 złotych na szkodę stacji paliw L. M. W..

Obwiniony niewątpliwie działał celowo, z zamiarem przywłaszczenia mienia, śpiewając
w obecności kasjerki czynił zabiegi mające na celu odwrócenie uwagi od tego, że przyjechał samochodem stojącym przy dystrybutorze, zatankował paliwo, nie zapłacił za nie.

Mając powyższe na uwadze i kierując się wskazanymi w art. 33 k.w. dyrektywami sądowego wymiaru kary, Sąd wymierzył obwinionemu E. S. karę grzywny w kwocie 400 złotych. W ocenie Sądu względy na społeczne oddziaływanie kary, oddziaływanie kary na obwinionego oraz wzgląd na zasadę sprawiedliwej odpłaty uzasadniają orzeczenie kary grzywny w tym wymiarze. Wysokość grzywny odpowiada dyspozycji art. 24§3 k.w. uwzględniając dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 119§1 k.p.w. oraz na podstawie art. 118§1 k.p.w. i art. 3 ust. 1 w zw z art. 21 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych uznając, że obwiniony zachowaniem swoim zainicjował postępowanie sądowe, osiąga dochód, w związku z czym zasądził od obwinionego, na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 389,90 złotych, w tym opłatę w kwocie 40 złotych.