Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 29/13
POSTANOWIENIE
Dnia 23 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. akt …823/10,
w sprawie z powództwa J. W.-R.
przeciwko Agencji Nieruchomości Rolnych w W. Oddziałowi Terenowemu
w G.
o nakazanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 października 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wniesiona przez powódkę skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 9 listopada 2010 r. pozbawiona jest niektórych
spośród niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Skarżąca nie uprawdopodobniła wyrządzenia jej szkody spowodowanej wydaniem
orzeczenia, którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie można uznać
stwierdzenia, co składa się na wysokość poniesionej szkody.
Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt
4 k.p.c. zobowiązuje do wskazania jej rodzaju i rozmiaru oraz czasu
powstania, a także przedstawienia dowodów uwiarygodniających to oświadczenie,
a nie samego odwołania się ogólnie do akt sprawy o oznaczonej
sygnaturze. Samo twierdzenie o zaistnieniu szkody w następstwie poniesienia
nieudokumentowanych nakładów na działkę nr 301/12 nie jest wystarczające do
uznania spełnienia wymagania określonego w tym przepisie (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia
2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr
7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15 lutego 2006 r.
IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący ograniczył się tylko do stwierdzenia, że brak jest
ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania wobec
niezaistnienia przesłanek z art. 401, 4011
i art. 403 k.p.c., a nadto że wyrok nie
podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną wobec wartości przedmiotu zaskarżenia.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych, a zwłaszcza skargi o wznowienie
postępowania, nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
3
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c.