Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt SNO 30/13
POSTANOWIENIE
Dnia 7 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie:
SSN Jan Bogdan Rychlicki (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
Protokolant Katarzyna Wojnicka
w sprawie K. K.
sędziego Sądu Rejonowego w B.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 7 listopada 2013 r.,
zażalenia, wniesionego przez obwinioną
na postanowienie Sądu Apelacyjnego - Sądu Dyscyplinarnego w […]
z dnia 23 lipca 2013 r., w przedmiocie kosztów postępowania
postanowił:
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę w tym zakresie
przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu -
Sądowi Dyscyplinarnemu w […].
UZASADNIENIE
K. K. sędzia Sądu Rejonowego została obwiniona o to, że „1. w okresie od
12 do 16 grudnia 2011 r. dopuściła się oczywistego i rażącego naruszenia art. 83
ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98,
poz. 1070 ze zm.) oraz art. 229 § 2 Kodeksu pracy poprzez to, że nie stawiła się do
wykonywania obowiązków mimo odmowy udzielenia jej urlopu, przez co świadczyła
pracę na stanowisku sędziego Sądu Rejonowego w wymiarze nie odpowiadającym
zakresowi jej zadań służbowych, a także nie poddała się w tym okresie
2
kontrolnemu badaniu lekarskiemu, a ponadto uchybiła godności urzędu poprzez to,
że nie zainteresowała się sposobem załatwienia jej podania o urlop i nie
poinformowała przełożonych o przyczynie nieobecności,
tj. o przewinienie dyscyplinarne z art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo
o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.);
2. w okresie od 14.02. 2012 r. do 20.12.2012 r. dopuściła się oczywistego i
rażącego naruszenia art. 156 § 1-2 k.p.k., art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. o ochronie danych osobowych (j.t.: Dz. U. z 2002 r., Nr 101, poz. 926 ze
zm.) oraz art. 85 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) poprzez to, że w sprawie […] Sądu
Rejonowego w [...], z jej powództwa, przy piśmie z 14.02.2012 r., które wpłynęło do
tego Sądu 20.02.2012 r. złożyła kserokopie wyroku, postanowień i protokołów z akt
spraw karnych Sądu Rejonowego w […], bez wcześniejszego zwrócenia się we
właściwym trybie o wydanie tych kserokopii z akt,
tj. o przewinienie służbowe z art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.)”.
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny wyrokiem z dnia 26 czerwca 2013 r.
„1.w ramach czynu zarzucanego obwinionej K. K. w pkt. 1 wniosku uznał ją za
winną przewinienia służbowego polegającego na tym, że w dniu 12 grudnia 2011 r.
po przesłaniu drogą faksową o godz. 9.45 wniosku o udzielenie urlopu
obejmującego okres 12-16 grudnia 2011 r. (4 dni urlopu na żądanie oraz jeden
dzień zaległego urlopu wypoczynkowego) nie podjęła żadnych działań mających na
celu uzyskanie informacji o sposobie rozpoznania powyższego wniosku, w
następstwie czego nie powzięła wiadomości o odmowie udzielenia urlopu i nie
stawiła się w pracy w okresie 12-16 grudnia 2011 r. mimo nieudzielenia urlopu w
rozumieniu art. 167 k.p. oraz art. 168 k.p. – (nieobecność nieusprawiedliwiona), tj.
przewinienia dyscyplinarnego z art. 107 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o
ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98,poz. 1070 ze zm.) i na podstawie art.
109 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych
(Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) wymierzył jej karę upomnienia;
3
2.uniewinnił K. K. od popełnienia czynu zarzucanego jej w pkt. 2 wniosku;
3. na podstawie art. 133 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r.- Prawo o ustroju sądów
powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) kosztami postępowania
dyscyplinarnego obciążył Skarb Państwa.
Odwołania od wyroku wnieśli obwiniona oraz jej obrońcy.
W dniu 2 lipca 2013 r. obwiniona złożyła wniosek o zwrot uzasadnionych
wydatków strony, w wysokości 1.133. zł i 35 gr.
Sąd Apelacyjny – Dyscyplinarny postanowieniem z dnia 23 lipca 2013 r.
sygn. akt: ASD …/13, na podstawie art. 133 u.s.p. oraz art. 618 § 1 k.p.k. w zw. z
art. 128 u.s.p. wniosku obwinionej nie uwzględnił.
W uzasadnieniu postanowienia podniesiono m.in., że obwiniona po
„zmodyfikowaniu” opisu czynu zarzuconego w pkt. 1 uznana została za winną
popełnienia przewinienia służbowego z art. 107 § 1 u.s.p., natomiast została
uniewinniona od popełnienia drugiego z zarzucanych jej czynów. Postępowanie co
do obu czynów toczyło się łącznie, na pięciu terminach rozpraw. Konieczność
odraczania lub też przerywania rozprawy wiązała się z czynnościami dowodowymi
dotyczącymi tylko pierwszego czynu, a zatem żaden z terminów rozprawy nie miał
bezpośredniego związku z tą częścią postępowania o czyn z pkt 2. W związku z
tym w ocenie Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego brak było podstaw do
uwzględnienia wniosku obwinionej.
Zażalenie na to postanowienie wniosła obwiniona. Zaskarżając je w całości
zarzuciła: obrazę przepisu prawa materialnego mającą wpływ na treść
postanowienia, tj. art. 133 ustawy z dnia 27.07. 20001 r.- Prawo o ustroju sądów
powszechnych poprzez
1.Błędną jego wykładnię.
2.Nieprawidłowe (wadliwe) zastosowanie (niewłaściwą subsumpcję).
„3.Brak jakiejkolwiek samodzielnej analizy prawnej zagadnienia, zastąpionej
powołaniem się jedynie na 2 postanowienia Sądu Najwyższego, nie mające mocy
powszechnie obowiązującej, z automatycznym przekładaniem znaczenia takich tez,
4
sformułowanych w innych sprawach, bezpośrednio na dotyczące mnie okoliczności
w konkretnych realiach o innym znaczeniu, na moją niekorzyść”,
obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść postanowienia, t j.:
- art. 616 k.p.k. poprzez traktowanie uzasadnionych wydatków strony odrębnie niż
kosztów postępowania pomimo, że są ich częścią składową i pominięcie znaczenia
prawnego tej regulacji, jak i samego przepisu w podstawie prawnej i w
uzasadnieniu postanowienia,
- art. 630 k.p.k., który nie ma w ogóle zastosowania przy prawidłowej wykładni art.
133 ustawy z dnia 27.07. 2001 r.- Prawo o ustroju sądów powszechnych, a de facto
został przez Sąd Dyscyplinarny nieprawidłowo zastosowany, co wynika z samej
treści uzasadnienia, ale bez żadnego wskazania go w podstawie prawnej i w
uzasadnieniu postanowienia,
- rażącą niesprawiedliwość polegającą na niezasadnym ponoszeniu skutków
finansowych nieprawidłowości proceduralnych organów procesowych, zaistniałych
w postępowaniu […].
Obwiniona oceniając zaskarżone postanowienie jako „rażąco
niesprawiedliwe” wniosła o zwrot uzasadnionych wydatków strony na łączną kwotę
1.333. zł i 35 gr poniesionych przez nią w postępowaniu dyscyplinarnym w sprawie
[…].
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w związku z odwołaniem obwinionej od
wyroku Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w […] z dnia 26 czerwca 2013
r. wyrokiem z dnia 7 listopada 2013 r. zmienił zaskarżony wyrok i uniewinnił
obwinioną od popełnienia przypisanego jej czynu w pkt. 1 wyroku, a kosztami
postępowania odwoławczego obciążył Skarb Państwa.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny rozstrzygając o zasadności
wniesionego zażalenia uznał, iż w zaistniałej aktualnej sytuacji procesowej, nie
negując trafności podjętego w innym układzie procesowym zaskarżonego
postanowienia Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego, należało
postanowienie to uchylić i sprawę w przedmiocie zwrotu uzasadnionych wydatków
strony które ona poniosła w związku z prowadzonym postępowaniem
dyscyplinarnym, które in fine zakończyło się uwolnieniem jej od odpowiedzialności
dyscyplinarnej przekazać do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu –
Sądowi Dyscyplinarnemu.
W postępowaniu tym odpowiednie zastosowanie powinna znaleźć regulacja
prawna określona w art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 616 § 2 pkt 2 k.p.k. w zw. z art.
5
128 u.s.p.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.