IV KO 93/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V Ds…/13
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 93/13
POSTANOWIENIE
Dnia 27 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia P. D.
na zarządzenie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w T.
z dnia 29 lipca 2013 r.
o odmowie przyjęcia zażalenia P. D. na postanowienie o odmowie
wszczęcia śledztwa w sprawie sygn. akt V Ds…./13,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 27 listopada 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w R.
z dnia 16 października 2013 r.
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w R. zwrócił się do Sądu Najwyższego z wnioskiem o
przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu z powołaniem się na
okoliczność, że przedmiotem rozpoznania jest zażalenie P. D. na zarządzenie
prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie niedopełnienia obowiązków
służbowych przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w R. podczas zapoznania się
z aktami postępowania Ds. …/11 Prokuratury Rejonowej w S., polegającego na
zaniechaniu zainicjowania z urzędu wszczęcia i prowadzenia postępowania
karnego, pomimo powzięcia informacji o popełnieniu przestępstwa sfałszowania
2
protokołów z rozpraw w Sądzie Rejonowym w R., czym działał na szkodę interesu
publicznego, tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego nie jest zasadny. Przedmiotem rozpoznania
przez ten Sąd jest kwestia incydentalna dotycząca badania zasadności odmowy
przyjęcia zażalenia pod kątem posiadania przez P. D. legitymacji procesowej do
zaskarżenia postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa. Rzutuje ona co prawda
w sposób pośredni na kwestię główną, tj. decyzję o zaniechaniu ścigania, to jednak
przedmiotem tej decyzji były okoliczności wskazane w zawiadomieniu o popełnieniu
przestępstwa przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w R. powiązane z
czynnościami Sądu Rejonowego w R. w zakresie sporządzonego protokołu
rozprawy. Z powodu tych okoliczności nie można uznać, że brak jest warunków do
obiektywnego rozpoznania zażalenia przez sędziów Sądu Rejonowego w R. Nie
jest to bowiem kwestia bezpośrednio dotycząca tych sędziów, zaś zachowanie P.
D. związane z formułowaniem oskarżeń pod adresem sędziów, prokuratorów, czy
funkcjonariuszy Policji nie może automatycznie prowadzić do uzasadnionego
przekonania o braku bezstronności tych sędziów. Wręcz przeciwnie, uleganie
wytworzonej sytuacji może osłabić w odbiorze społecznym zaufanie do sędziów i
zrodzić przekonanie o łatwości manipulowania ustawową właściwością sądów.
Z tych też względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 27 listopada 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba (przewodniczący)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia P. D.
na zarządzenie Prokuratora Prokuratury Okręgowej w T.
z dnia 29 lipca 2013 r.
o odmowie przyjęcia zażalenia P. D. na postanowienie o odmowie
wszczęcia śledztwa w sprawie sygn. akt V Ds…./13,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 27 listopada 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w R.
z dnia 16 października 2013 r.
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w R. zwrócił się do Sądu Najwyższego z wnioskiem o
przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu z powołaniem się na
okoliczność, że przedmiotem rozpoznania jest zażalenie P. D. na zarządzenie
prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie niedopełnienia obowiązków
służbowych przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w R. podczas zapoznania się
z aktami postępowania Ds. …/11 Prokuratury Rejonowej w S., polegającego na
zaniechaniu zainicjowania z urzędu wszczęcia i prowadzenia postępowania
karnego, pomimo powzięcia informacji o popełnieniu przestępstwa sfałszowania
2
protokołów z rozpraw w Sądzie Rejonowym w R., czym działał na szkodę interesu
publicznego, tj. o czyn z art. 231 § 1 kk.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego nie jest zasadny. Przedmiotem rozpoznania
przez ten Sąd jest kwestia incydentalna dotycząca badania zasadności odmowy
przyjęcia zażalenia pod kątem posiadania przez P. D. legitymacji procesowej do
zaskarżenia postanowienia o odmowie wszczęcia śledztwa. Rzutuje ona co prawda
w sposób pośredni na kwestię główną, tj. decyzję o zaniechaniu ścigania, to jednak
przedmiotem tej decyzji były okoliczności wskazane w zawiadomieniu o popełnieniu
przestępstwa przez prokuratora Prokuratury Okręgowej w R. powiązane z
czynnościami Sądu Rejonowego w R. w zakresie sporządzonego protokołu
rozprawy. Z powodu tych okoliczności nie można uznać, że brak jest warunków do
obiektywnego rozpoznania zażalenia przez sędziów Sądu Rejonowego w R. Nie
jest to bowiem kwestia bezpośrednio dotycząca tych sędziów, zaś zachowanie P.
D. związane z formułowaniem oskarżeń pod adresem sędziów, prokuratorów, czy
funkcjonariuszy Policji nie może automatycznie prowadzić do uzasadnionego
przekonania o braku bezstronności tych sędziów. Wręcz przeciwnie, uleganie
wytworzonej sytuacji może osłabić w odbiorze społecznym zaufanie do sędziów i
zrodzić przekonanie o łatwości manipulowania ustawową właściwością sądów.
Z tych też względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.