Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 78/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa E. W.
przeciwko Skarbowi Państwa - Staroście P.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 4 grudnia 2013 r.
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 30 kwietnia 2013 r.,
1. odrzuca zażalenie,
2. oddala wniosek adw. M. K. P. o przyznanie kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi,
3. oddala wniosek Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa,
reprezentującej stronę pozwaną o zasądzenie kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2013 r. Sąd Apelacyjny oddalił wniosek
powoda E. W. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie
uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 stycznia 2013 r. oraz odrzucił
wniosek powoda o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia tego wyroku w trybie
art. 387 § 3 k.p.c. W uzasadnieniu wyjaśnił, że powód, uzasadniając wniosek o
przywrócenie terminu, nie powołał żadnej obiektywnie istniejącej okoliczności, która
uniemożliwiała mu złożenie wniosku w przepisanym terminie, dlatego wniosek ten
podlegał oddaleniu, a w konsekwencji odrzucić należało spóźniony wniosek o
sporządzenie i doręczenie uzasadnienia orzeczenia w trybie art. 387 § 3 k.p.c.
Postanowienie o odrzuceniu wniosku o sporządzenie i doręczenie
uzasadnienia wyroku powód zaskarżył zażaleniem, w którego treści na podstawie
art. 380 k.p.c. wniósł o rozpoznanie postanowienia oddalającego wniosek
o przywrócenie terminu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlegało odrzuceniu, ponieważ wniesione zostało po upływie
terminu.
Zgodnie z art. 394 § 2 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c., termin do wniesienia
zażalenia jest tygodniowy i liczy się od doręczenia postanowienia, a gdy strona nie
zażądała w terminie przepisanym doręczenia postanowienia zapadłego na
rozprawie - od ogłoszenia postanowienia. Odpis postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 kwietnia 2013 r. został powodowi doręczony w dniu 27 maja 2013 r. (k.
224), tygodniowy termin, o którym mowa w art. 394 § 2 k.p.c., upływał zatem w dniu
3 czerwca 2013 r. W dniu 24 czerwca 2013 r. powód złożył do Sądu Apelacyjnego
pismo z wnioskiem o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu (k. 230-233).
Sąd Apelacyjny uwzględnił wniosek i postanowieniem z dnia 3 lipca 2013 r.
ustanowił dla powoda pełnomocnika z urzędu w postępowaniu zażaleniowym
(k. 238). Po otrzymani informacji o osobie pełnomocniczki Sąd z urzędu doręczył
3
jej odpis postanowienia z dnia 30 kwietnia 2013 r. Pełnomocniczka odebrała odpis
postanowienia w dniu 17 lipca 2013 r. i w dniu 24 lipca 2013 r. złożyła zażalenie.
Trzeba zauważyć, że nie było podstaw do doręczania z urzędu ustanowionej
pełnomocniczce odpisu postanowienia z dnia 30 kwietnia 2013 r. Zgodnie z art. 124
§ 2 k.p.c., w razie ustanowienia adwokata lub radcy prawnego na wniosek
zgłoszony przed upływem terminu do wniesienia zażalenia, dla którego
sporządzenia ustawa wymaga zastępstwa prawnego przez adwokata lub radcę
prawnego, sąd doręcza ustanowionemu adwokatowi lub radcy prawnemu odpis
postanowienia z urzędu, a termin do wniesienia zażalenia na postanowienie biegnie
od dnia jego doręczenia pełnomocnikowi. W niniejszej sprawie przepis ten nie miał
zastosowania, ponieważ wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu został
złożony już po upływie terminu do wniesienia zażalenia. Doręczenie
pełnomocniczce odpisu zaskarżonego postanowienia nie miało więc znaczenia dla
biegu terminu do wniesienia zażalenia. Okoliczności te uszły uwagi zarówno Sądu
Apelacyjnego, jak i pełnomocniczki.
Z przytoczonych względów należało, na podstawie art. 3986
§ 3 w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c., odrzucić zażalenie.
Wniosek pełnomocniczki powoda o przyznanie od Skarbu Państwa kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej należało oddalić, bowiem w istocie pomoc prawna
z oczywistych względów nie została udzielona. W opisanych okolicznościach
pomoc prawna powinna polegać na złożeniu wniosku o przywrócenie terminu do
wniesienia zażalenia.
Oddalić należało również wniosek o zasądzenie kosztów postępowania
zażaleniowego zgłoszony w odpowiedzi na zażalenie, w której istota problemu nie
została wskazana. Wskazana argumentacja, która miała prowadzić do odrzucenia
zażalenia była oczywiście wadliwa (por. postanowienie SN z dnia 11 stycznia 2002
r., III CKN 563/01, nie publ; orzeczenie SN z dnia 15 listopada 1934 r., C. II
1677/34, Zb. Urz. 1935, poz. 204).
es
4