V CNP 12/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 12/13
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi B. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 marca 2012 r.,
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko B. K.
o rozwód,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 grudnia 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wniesiona przez B. K. skarga o stwierdzenie niezgodności prawem wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 16 marca 2012 r. pozbawiona jest niektórych spośród
niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżąca nie
uprawdopodobniła wyrządzenia jej szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia,
którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzenia
na s. 4, że wyrządzona szkoda ma postać orzeczenia o przysługujących skarżącej
od powoda alimentach. Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru
oraz czasu powstania, a także przedstawienia dowodów uwiarygodniających to
oświadczenie. Samo twierdzenie o zaistnieniu szkody i to w wyartykułowanej
postaci nie jest wystarczające do uznania spełnienia wymagania określonego w
tym przepisie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r.,
III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r.,
IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP
42/05; z dnia 15 lutego 2006 r. IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżąca ograniczyła się na s. 4/5 tylko do stwierdzenia,
że wyrok w sprawie o rozwód nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych, np. skargi o wznowienie
postępowania nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
3
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi B. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 marca 2012 r.,
w sprawie z powództwa M. K.
przeciwko B. K.
o rozwód,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 grudnia 2013 r.,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
Wniesiona przez B. K. skarga o stwierdzenie niezgodności prawem wyroku
Sądu Apelacyjnego z dnia 16 marca 2012 r. pozbawiona jest niektórych spośród
niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. Skarżąca nie
uprawdopodobniła wyrządzenia jej szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia,
którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzenia
na s. 4, że wyrządzona szkoda ma postać orzeczenia o przysługujących skarżącej
od powoda alimentach. Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru
oraz czasu powstania, a także przedstawienia dowodów uwiarygodniających to
oświadczenie. Samo twierdzenie o zaistnieniu szkody i to w wyartykułowanej
postaci nie jest wystarczające do uznania spełnienia wymagania określonego w
tym przepisie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r.,
III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r.,
IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP
42/05; z dnia 15 lutego 2006 r. IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżąca ograniczyła się na s. 4/5 tylko do stwierdzenia,
że wyrok w sprawie o rozwód nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną.
Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych, np. skargi o wznowienie
postępowania nie było i nie jest możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia
2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.
3
jw