II CZ 84/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-03-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 84/13
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W. K.
przeciwko I. K.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 stycznia 2014 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 24 października 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 10 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił apelację
pozwanej I. K. od wyroku Sądu Rejonowego ustanawiającego rozdzielność
majątkową pozwanej i powoda W. K. Pozwana złożyła wniosek o doręczenie jej
wyroku Sądu drugiej instancji z uzasadnieniem i po otrzymaniu tego orzeczenia
wniosła w terminie przewidzianym w art. 3985
§ 1 k.p.c. osobiście sporządzoną
skargę kasacyjną, w której zawarła wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika
w osobie adwokata M. K. prowadzącego Kancelarię Adwokacką.
Postanowieniem z dnia 24 października 2012 roku Sąd Okręgowy w K.
odrzucił skargę kasacyjną pozwanej z uwagi na nie zachowanie przymusu
radcowsko- adwokackiego. Odrębnym pismem poinformował pozwaną, że jej
wniosek o ustanowienie pełnomocnika zostanie rozpoznany, ale chcąc skorzystać z
uprawnienia przewidzianego w art. 1173
§ 3 k.p.c., powinna wskazać pełnomocnika
prowadzącego kancelarię w okręgu Sądu Okręgowego w K.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik pozwanej z wyboru zarzucając
naruszenie art. 117 § 2 , art. 871
§ 1 i 2 i art. 3986
§ 2 k.p.c. wniósł o uchylenie go
w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do 871
§ 1 k.p.c.,
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych (przymus adwokacko-radcowski). Zastępstwo to
dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Sporządzenie środka
zaskarżenia do Sądu Najwyższego osobiście przez stronę pozbawioną zdolności
postulacyjnej w świetle art. 871
k.p.c. jest dotknięte brakiem nieusuwalnym
i powoduje konieczność odrzucenia go na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., jako
niedopuszczalnego, bez wzywania do uzupełnienia tego braku (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2006 r., III CZ 5/06, niepublikowane).
Uzupełnienie czy też poparcie przez profesjonalnego pełnomocnika skargi
kasacyjnej, wniesionej przez stronę osobiście nie spełnia wymagań określonych
3
w art. 871
§ 1 k.p.c. (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z 11 marca 2008 r.,
II CZ 2/08, niepubl. i z 11 maja 2010 r., II PZ 11/10, niepubl.).
W tej sytuacji Sąd drugiej instancji, odrzucając skargę kasacyjną, nie tylko
nie naruszył wskazanych w zażaleniu przepisów, ale postąpił zgodnie z ich treścią.
Złożony na podstawie art. 117 k.p.c. w terminie otwartym do wniesienia skargi
kasacyjnej wniosek pozwanej o ustanowienie dla niej pełnomocnika wywołał
jedynie skutek w zakresie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
sporządzonej przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, o którym mowa
w art. 124 § 3 k.p.c.
W tym stanie rzeczy, zażalenie pozwanej podlegało jako bezzasadne
oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 1 k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 31 stycznia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Kozłowska (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa W. K.
przeciwko I. K.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 31 stycznia 2014 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 24 października 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 10 lipca 2012 r. Sąd Okręgowy w K. oddalił apelację
pozwanej I. K. od wyroku Sądu Rejonowego ustanawiającego rozdzielność
majątkową pozwanej i powoda W. K. Pozwana złożyła wniosek o doręczenie jej
wyroku Sądu drugiej instancji z uzasadnieniem i po otrzymaniu tego orzeczenia
wniosła w terminie przewidzianym w art. 3985
§ 1 k.p.c. osobiście sporządzoną
skargę kasacyjną, w której zawarła wniosek o ustanowienie dla niej pełnomocnika
w osobie adwokata M. K. prowadzącego Kancelarię Adwokacką.
Postanowieniem z dnia 24 października 2012 roku Sąd Okręgowy w K.
odrzucił skargę kasacyjną pozwanej z uwagi na nie zachowanie przymusu
radcowsko- adwokackiego. Odrębnym pismem poinformował pozwaną, że jej
wniosek o ustanowienie pełnomocnika zostanie rozpoznany, ale chcąc skorzystać z
uprawnienia przewidzianego w art. 1173
§ 3 k.p.c., powinna wskazać pełnomocnika
prowadzącego kancelarię w okręgu Sądu Okręgowego w K.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik pozwanej z wyboru zarzucając
naruszenie art. 117 § 2 , art. 871
§ 1 i 2 i art. 3986
§ 2 k.p.c. wniósł o uchylenie go
w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do 871
§ 1 k.p.c.,
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych (przymus adwokacko-radcowski). Zastępstwo to
dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem
Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji. Sporządzenie środka
zaskarżenia do Sądu Najwyższego osobiście przez stronę pozbawioną zdolności
postulacyjnej w świetle art. 871
k.p.c. jest dotknięte brakiem nieusuwalnym
i powoduje konieczność odrzucenia go na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c., jako
niedopuszczalnego, bez wzywania do uzupełnienia tego braku (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 16 marca 2006 r., III CZ 5/06, niepublikowane).
Uzupełnienie czy też poparcie przez profesjonalnego pełnomocnika skargi
kasacyjnej, wniesionej przez stronę osobiście nie spełnia wymagań określonych
3
w art. 871
§ 1 k.p.c. (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z 11 marca 2008 r.,
II CZ 2/08, niepubl. i z 11 maja 2010 r., II PZ 11/10, niepubl.).
W tej sytuacji Sąd drugiej instancji, odrzucając skargę kasacyjną, nie tylko
nie naruszył wskazanych w zażaleniu przepisów, ale postąpił zgodnie z ich treścią.
Złożony na podstawie art. 117 k.p.c. w terminie otwartym do wniesienia skargi
kasacyjnej wniosek pozwanej o ustanowienie dla niej pełnomocnika wywołał
jedynie skutek w zakresie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej
sporządzonej przez profesjonalnego pełnomocnika procesowego, o którym mowa
w art. 124 § 3 k.p.c.
W tym stanie rzeczy, zażalenie pozwanej podlegało jako bezzasadne
oddaleniu na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
§ 1 k.p.c.
jw