II BU 6/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II BU 6/13
POSTANOWIENIE
Dnia 25 kwietnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z wniosku P. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 kwietnia 2014 r.,
skargi wnioskodawcy o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 4 listopada 2010 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny– Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację wnioskodawcy P. K. od wyroku Sądu
Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 29 kwietnia
2010 r. odrzucającego odwołanie wnioskodawcy w zakresie żądania zwiększenia
emerytury z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników (pkt I
wyroku) oraz oddalającego odwołanie (pkt II wyroku).
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku
wnioskodawca zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego polegającą na
niezastosowaniu: art. 20 ust. 2, art. 28 ust 2, art. 34 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, pkt 5,
ust. 1a, art. 44 ust. 2, ust. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (Dz.U. z 1991 r. Nr 7 poz. 24 ze zm.) oraz art. 10 ust. 1 pkt 1,
2
ust. 3, art. 56 ust. 1, ust. 4, ust. 5, ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162. poz.
1118 ze zm.). Skutkiem tego skarżący poniósł szkodę polegającą „na bezprawnym
wstrzymaniu wypłaty części składkowej świadczenia emerytalnego z rolnictwa w
kwocie 281.76 zł miesięcznie (...), od 2 sierpnia 1999 r., do sierpnia 2010 r., a także
na braku wypłaty całości przyznanej emerytury rolniczej przez ZUS w O., do czego
nie miał kompetencji”. Wzruszenie zaskarżonego wyroku nie było i nie jest możliwe
w drodze zastosowania innych środków prawnych, ponieważ zaskarżony wyrok
Sądu Apelacyjnego „uprawomocnił się, a skarżący wyczerpał przewidziany prawem
tok instancji”. W konsekwencji skarżący wniósł o stwierdzenie niezgodności z
prawem zaskarżonego wyroku w całości, o wydanie orzeczenia na podstawie art.
39816
w związku z art. 42412
k.p.c. „nakazującego wypłatę bezprawnie wstrzymanej
części składkowej świadczenia z rolnictwa w kwocie 281.76 zł miesięcznie, od dnia
2 sierpnia 1999 roku z waloryzacją i odsetkami, do sierpnia 2010 r., do chwili
śmierci ojca powoda (pokrzywdzonego)”, a także o zasadzenie „obowiązku wypłaty
całości przyznanej emerytury rolniczej przez KRUS na rzecz powoda – syna
uprawnionego i pokrzywdzonego”, o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania
oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a także „o
dopuszczenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniesiona skarga była niedopuszczalna (a contrario z art. 4241
§ 1 k.p.c., a
ponadto art. 4248
§ 2 k.p.c.), ponieważ weryfikacja zaskarżonego wyroku mogła
nastąpić w drodze wniesienia przysługującego skarżącemu środka prawnego,
tj. skargi kasacyjnej. Z akt sprawy wynika, że skarżący mógł skorzystać z
przysługującego mu środka odwoławczego jakim jest skarga kasacyjna. Co więcej,
pełnomocnik skarżącego w dniu 8 czerwca 2011 r. złożył skargę kasacyjną wraz z
wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. Sąd Apelacyjny przywrócił
wnioskodawcy termin do wniesienia skargi kasacyjnej. Jednak postępowanie z
tejże skargi kasacyjnej zostało umorzone przez Sąd Apelacyjny postanowieniem z
3
dnia 21 sierpnia 2013 r. z uwagi na to, że pełnomocnik skarżącego w piśmie
procesowym z dnia 9 sierpnia 2013 r. oświadczył, że nie podtrzymuje skargi
kasacyjnej wobec złożenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Oświadczenie to miało skutek równoznaczny z
cofnięciem skargi kasacyjnej. Jeżeli strona miała obiektywną możliwość
skorzystania z instancji odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn
leżących po jej stronie, to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.).
Następuje to zarówno przy świadomej rezygnacji z wniesienia środka
odwoławczego, jak i przy zawinionej przez stronę niemożności skorzystania z
takiego środka (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r.,
V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008, nr 4, poz. 107 i z dnia 21 lutego 2012 r., V CNP
55/11, LEX nr 1265582).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy odrzucił niedopuszczalną
skargę na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 kwietnia 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z wniosku P. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
o wysokość emerytury,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 25 kwietnia 2014 r.,
skargi wnioskodawcy o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 4 listopada 2010 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 4 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny– Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację wnioskodawcy P. K. od wyroku Sądu
Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 29 kwietnia
2010 r. odrzucającego odwołanie wnioskodawcy w zakresie żądania zwiększenia
emerytury z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników (pkt I
wyroku) oraz oddalającego odwołanie (pkt II wyroku).
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku
wnioskodawca zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego polegającą na
niezastosowaniu: art. 20 ust. 2, art. 28 ust 2, art. 34 ust. 1, art. 36 ust. 1 pkt 4, pkt 5,
ust. 1a, art. 44 ust. 2, ust. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (Dz.U. z 1991 r. Nr 7 poz. 24 ze zm.) oraz art. 10 ust. 1 pkt 1,
2
ust. 3, art. 56 ust. 1, ust. 4, ust. 5, ust. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o
emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162. poz.
1118 ze zm.). Skutkiem tego skarżący poniósł szkodę polegającą „na bezprawnym
wstrzymaniu wypłaty części składkowej świadczenia emerytalnego z rolnictwa w
kwocie 281.76 zł miesięcznie (...), od 2 sierpnia 1999 r., do sierpnia 2010 r., a także
na braku wypłaty całości przyznanej emerytury rolniczej przez ZUS w O., do czego
nie miał kompetencji”. Wzruszenie zaskarżonego wyroku nie było i nie jest możliwe
w drodze zastosowania innych środków prawnych, ponieważ zaskarżony wyrok
Sądu Apelacyjnego „uprawomocnił się, a skarżący wyczerpał przewidziany prawem
tok instancji”. W konsekwencji skarżący wniósł o stwierdzenie niezgodności z
prawem zaskarżonego wyroku w całości, o wydanie orzeczenia na podstawie art.
39816
w związku z art. 42412
k.p.c. „nakazującego wypłatę bezprawnie wstrzymanej
części składkowej świadczenia z rolnictwa w kwocie 281.76 zł miesięcznie, od dnia
2 sierpnia 1999 roku z waloryzacją i odsetkami, do sierpnia 2010 r., do chwili
śmierci ojca powoda (pokrzywdzonego)”, a także o zasadzenie „obowiązku wypłaty
całości przyznanej emerytury rolniczej przez KRUS na rzecz powoda – syna
uprawnionego i pokrzywdzonego”, o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania
oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, a także „o
dopuszczenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Wniesiona skarga była niedopuszczalna (a contrario z art. 4241
§ 1 k.p.c., a
ponadto art. 4248
§ 2 k.p.c.), ponieważ weryfikacja zaskarżonego wyroku mogła
nastąpić w drodze wniesienia przysługującego skarżącemu środka prawnego,
tj. skargi kasacyjnej. Z akt sprawy wynika, że skarżący mógł skorzystać z
przysługującego mu środka odwoławczego jakim jest skarga kasacyjna. Co więcej,
pełnomocnik skarżącego w dniu 8 czerwca 2011 r. złożył skargę kasacyjną wraz z
wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego środka zaskarżenia.
Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013 r. Sąd Apelacyjny przywrócił
wnioskodawcy termin do wniesienia skargi kasacyjnej. Jednak postępowanie z
tejże skargi kasacyjnej zostało umorzone przez Sąd Apelacyjny postanowieniem z
3
dnia 21 sierpnia 2013 r. z uwagi na to, że pełnomocnik skarżącego w piśmie
procesowym z dnia 9 sierpnia 2013 r. oświadczył, że nie podtrzymuje skargi
kasacyjnej wobec złożenia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia. Oświadczenie to miało skutek równoznaczny z
cofnięciem skargi kasacyjnej. Jeżeli strona miała obiektywną możliwość
skorzystania z instancji odwoławczej i z tej możliwości nie skorzystała z przyczyn
leżących po jej stronie, to skarga jest niedopuszczalna (art. 4248
§ 2 k.p.c.).
Następuje to zarówno przy świadomej rezygnacji z wniesienia środka
odwoławczego, jak i przy zawinionej przez stronę niemożności skorzystania z
takiego środka (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2008 r.,
V CNP 187/07; OSNC-ZD 2008, nr 4, poz. 107 i z dnia 21 lutego 2012 r., V CNP
55/11, LEX nr 1265582).
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy odrzucił niedopuszczalną
skargę na podstawie art. 4248
§ 2 k.p.c.