Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZP 105/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Strzelczyk
SSN Maria Szulc
Protokolant Katarzyna Bartczak
w sprawie z powództwa P. G. i M. G.
przeciwko B. Z.
o zapłatę,
na posiedzeniu jawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 maja 2014 r.
na skutek zagadnienia prawnego
przedstawionego przez Sąd Okręgowy w S.
postanowieniem z dnia 13 listopada 2013 r.,
"Czy jest zgodny z przepisami prawa skład Sądu Rejonowego w
S., wydający wyrok w dniu 14 grudnia 2012 roku w sprawie III C …/12,
w którym orzekał sędzia przeniesiony w trybie art. 75 § 3 w związku z
art. 75 § 2 pkt 1 u.s.p., w sytuacji gdy decyzję o przeniesieniu podpisał
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości?"
odmawia podjęcia uchwały.
UZASADNIENIE
2
Wyrokiem z dnia 14 grudnia 2012 r. Sąd Rejonowy w S. oddalił powództwo P.
G. i M. G. o zapłatę.
W składzie tego Sądu zasiadała sędzia, która - decyzją Ministra
Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2008 r., podpisaną przez podsekretarza stanu –
na podstawie art. 75 § 2 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju
sądów powszechnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 427 ze zm. - dalej:
„Pr. o u.s.p.”) w związku z § 1 i § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 19 marca 2008 r. w sprawie zniesienia Sądu Rejonowego w S., utworzenia
Sądu Rejonowego C. i Sądu Rejonowego P. oraz zmiany rozporządzenia w
sprawie sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych oraz
ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. Nr 54, poz. 334 ze zm.), została
z dniem 1 stycznia 2009 r. przeniesiona na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego
C.
Rozpoznając apelację powodów, Sąd Okręgowy w S. powziął poważne
wątpliwości, które przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia na
podstawie art. 390 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przytoczone na wstępie zagadnienie prawne zostało przedstawione do
rozstrzygnięcia postanowieniem podjętym przez Sąd Okręgowy w dniu 13 listopada
2013 r., a więc w czasie, gdy – po wydaniu uchwały składu siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 17 lipca 2013 r., III CZP 46/13 (OSNC 2013, nr 12, poz. 135)
oraz ujawnieniu się rozbieżności w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok
z dnia 16 października 2013 r., III KK 280/13, nie publ.) - mogły powstać
wątpliwości dotyczące legalności decyzji o przeniesieniu sędziego na inne miejsce
służbowe na podstawie art. 75 § 3 w związku z art. 75 § 2 pkt 1 Pr. o u.s.p.
wydanych - w zastępstwie Ministra Sprawiedliwości - przez sekretarza lub
podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości. Zostały one jednak
jednoznacznie wyjaśnione w uchwale pełnego składu Sądu Najwyższego z dnia
28 stycznia 2014 r., BSA-I-4110-4/13 (OSNC 2014, nr 5, poz. 49), w której
stwierdzono, że w wydaniu wymienionej decyzji o przeniesieniu sędziego na inne
3
miejsce służbowe Minister Sprawiedliwości nie może być zastąpiony przez
sekretarza ani podsekretarza stanu, z zastrzeżeniem, że wykładnia dokonana
w uchwale wiąże od chwili jej podjęcia. Uchwała ta, mająca moc zasady prawnej na
podstawie ustawy, wiąże wszystkich sędziów Sądu Najwyższego (art. 61 § 6
i art. 62 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym, jedn. tekst: Dz.U.
z 2013 r., poz. 499), a siłą autorytetu Sądu Najwyższego oraz jego pozycji
ustrojowej i funkcji w ramach sprawowania wymiaru sprawiedliwości wpływa także
bezpośrednio na orzecznictwo sądów powszechnych i wojskowych (art. 183 ust. 1
Konstytucji RP i art. 1 pkt 1 Pr. o u.s.p.).
W tej sytuacji należy przyjąć, że podjęcie uchwały pełnego składu Sądu
Najwyższego po wydaniu przez sąd drugiej instancji postanowienia
o przedstawieniu Sądowi Najwyższemu na podstawie art. 390 § 1 k.p.c.
zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia - wyjaśniającej wątpliwości będące
podłożem poważnych wątpliwości powziętych przez sąd drugiej instancji
przy rozpatrywaniu apelacji (zażalenia) - uzasadnia odmowę podjęcia uchwały
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2000 r., III CZP 7/00,
OSNCP 2000, nr 12, poz. 221).
Z tych względów postanowiono, jak w sentencji (art. 61 § 1 ustawy o Sądzie
Najwyższym).

III CZP 105/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia