Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Jerzy Dydo

SO Aleksandra Żurawska

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 28 stycznia 2013 r., sygn. akt VIII Co 2581/12 ,

w sprawie z wniosku wierzyciela (...) S.A. z siedzibą w W.

z udziałem dłużnika J. W.

o nadanie klauzuli

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy na skutek skargi wnioskodawcy na orzeczenie referendarza sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wałbrzychu z dnia 21 grudnia 2012 roku oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu. W ocenie Sądu wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie albowiem wierzyciel w niniejszej sprawie nie przedłożył wskazanej w bankowym tytule egzekucyjnym umowy limitu zadłużenia do konta osobistego nr (...) z dnia 23 sierpnia 2006 roku. Przedłożono jedynie: wraz z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności – umowę limitu zadłużenia do konta osobistego z dnia 30 listopada 2009 roku oraz wraz ze skargą na orzeczenie referendarza sądowego – wniosek o otwarcie konta osobistego z dnia 21 sierpnia 2006 roku. Każdy z tych dokumentów zawierał oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji. Pierwszy z nich nie dotyczył jednak czynności wskazanej w bankowym tytule egzekucyjnym. Drugi natomiast nie dowodzi, że doszło do zawarcia umowy wskazanej w tym tytule – potwierdza jedynie, że dłużnik w dniu 21 sierpnia 2006 roku złożył wniosek o otwarcie konta osobistego i nie wnioskował w nim o przyznanie limitu zadłużenia. W ocenie Sądu załączone do wniosku dokumenty nie pozwoliły na ustalenie, iż przesłanki określone w art. 97 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe zostały spełnione, tj. że roszczenie objęte tytułem wynika z czynności bankowej dokonanej przez dłużnika bezpośrednio z bankiem.

W zażaleniu na powyższe postanowienie, wnosząc o jego uchylenie pełnomocnik wierzyciela zarzucił:

1)  naruszenie przepisów art. 786 2 k.p.c. w zw. z art. 97 ustawy Prawo bankowe poprzez ich niewłaściwą interpretację i uznanie, że wierzyciel nie wykazał wszystkich okoliczności wymaganych treścią powyższych przepisów do nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, co stanowi podstawę do oddalenia złożonego wniosku,

2)  naruszenie przepisu art. 233 § 1 k.p.c. poprzez dokonanie przez Sąd I instancji dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów polegającej na przyjęciu, iż przedłożone przez wierzyciela dokumenty nie wykazują zawarcia przez strony umowy konta osobistego oraz przyznania dłużnikowi w jego ramach limitu kredytowego.

W uzasadnieniu wskazał, iż wierzyciel przedłożył do akt sprawy poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię wniosku dłużnika o otwarcie konta osobistego Nr (...), opatrzoną pieczęcią prezentatą wierzyciela datowaną na 23.08.2006r. Nadto wskazał, iż zgodnie z treścią regulaminu konta osobistego, stanowiącego na mocy § 4 pkt 5 wniosku kredytowego – przekształconego następnie w momencie potwierdzenia zawarcia umowy przez Bank. Jednakże zgodnie z treścią § 4 powyższego regulaminu przedmiotowe potwierdzenie może nastąpić również w drodze zastosowania środków komunikowania się na odległość, zatem także telefonicznie. W dalszej części uzasadnienia wskazał, iż wierzyciel przedłożył, wraz ze skierowanym wnioskiem, poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię umowy limitu zadłużenia do konta osobistego Nr (...) z dnia 30.11.2009r. Powyższa umowa zgodnie z treścią § 3 ust. 1 regulaminu limitu zadłużenia do konta osobistego, stanowi aneks do zawartej uprzednio przez strony umowy konta osobistego. W ocenie skarżącego należało zatem uznać, iż powyższa umowa, zaakceptowana przez obie strony oraz opatrzona podpisami dłużnika, w swojej treści stanowi bezsporne potwierdzenie, iż strony zawarły uprzednio umowę konta osobistego Nr (...).

Sąd Okręgowy zważył:

Zażalenie nie jest zasadne.

Na podstawie ksiąg i dokumentów bankowych mogą być, stosownie do treści art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, wystawiane bankowe tytuły egzekucyjne, które po nadaniu im sądowej klauzuli wykonalności, w myśl art. 97 ust. 1 prawa bankowego, będą stanowić podstawę do prowadzenia egzekucji według przepisów kodeksu postępowania cywilnego przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej.

Jak już prawidłowo wskazał Sąd Rejonowy, w postępowaniu klauzulowym sąd bada jedynie czy bankowy tytuł egzekucyjny spełnia wymogi wynikające z przepisów prawa bankowego (art. 96 i 97), tj. czy dłużnik poddał się egzekucji oraz czy roszczenie objęte tytułem wynika z czynności bankowej dokonywanej bezpośrednio
z bankiem.

Powyższe dane nie wynikały w sposób jednoznaczny z dokumentów dołączonych do wniosku. Niezależnie od powyższego, przede wszystkim wskazać należy, iż w dokumentach załączonych do wniosku brak jest podpisu dłużnika pod oświadczeniem o poddaniu się egzekucji w trybie określonym w art. 97 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Prawo bankowe (vide k. 13 i 51).

Wobec powyższego, nie wdając się w głębszą analizę uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, należy stwierdzić, iż nie zachodziły podstawy do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, głównie z uwagi na nieistnienie wskazanego wyżej podpisu.

Uchybienie to stanowi naruszenie prawa materialnego, które Sąd II instancji bierze pod uwagę z urzędu, tak więc oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności- w tych okolicznościach- jest rozstrzygnięciem, które odpowiada prawu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c.
w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako bezpodstawne.