Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 września 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodnicząca: SSA Zofia Rybicka-Szkibiel

Sędziowie: SA Barbara Białecka

SA Urszula Iwanowska (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2012 r., na posiedzeniu niejawnym,

sprawy z odwołania J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w G.

o wysokość świadczenia

na skutek zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 czerwca 2012 r., sygn. akt VI U 487/12,

postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie:

Decyzją z dnia 1 marca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G., na podstawie art. 4 ustawy z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw w nawiązaniu do art. 88 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, z urzędu dokonał waloryzacji świadczenia J. K. od dnia 1 marca 2012 r.

W odwołaniu od powyższej decyzji J. K. wskazał, że zaskarża jej punkt IV – podstawę wymiaru renty po waloryzacji od 1 marca 2012 r.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podniósł, że odmówił przystąpienia do nowej ustawy emerytalnej z 1998 roku, a mimo tego ZUS narzuca mu warunki z tej ustawy co jest bardzo niekorzystnym rozwiązaniem. Odwołujący się zaznaczył, że jego wyborem jest renta inwalidzka z tytułu wypadku w szczególnych okolicznościach i świadczenie przyznane na podstawie ustawy agencyjnej - umowy zlecenia z 1983 r. – rozprawa w toku VI U 546/10 i VI U 547/10 w Sądzie Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim. J. K. wniósł o uchylenie decyzji w kwestii podstawy wymiaru renty do czasu prawomocnego ustalenie sądowego świadczenia rentowego w sprawach VI U 546/10 i VI U 547/10 oraz o sądowe ustalenie prawa do świadczenia rentowego z dniem 1 czerwca 2012 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego odrzucenie wskazując, że zaskarżoną decyzją z dnia 1 marca 2012 r. organ dokonał waloryzacji świadczenia ubezpieczonego.

Organ rentowy podniósł, że toczy się postępowanie przed Sądem Okręgowym w sprawie VI U 423/12 z odwołania ubezpieczonego od decyzji z dnia 13 marca 2012 r. odmawiającej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w szczególnych okolicznościach jaki miał mieć miejsce w dniu 13 sierpnia 1988 r. Zatem roszczenie zgłoszone w niniejszym postępowaniu jest roszczeniem objętym postępowaniem prowadzonym już przed sądem.

Na rozprawie w dniu 14 czerwca 2012 r. J. K. stwierdził, że odwołanie od decyzji z dnia 1 marca 2012 r. dotyczy podstawy do przyznania renty bowiem zamiast podstawy do renty z ogólnego stanu zdrowia winno być wskazane, że renta przysługuje w związku z wypadkiem w szczególnych okolicznościach. Jednocześnie ubezpieczony przyznał, że występował wcześniej z roszczeniem o przyznanie renty w związku z wypadkiem w szczególnych okolicznościach i ta sprawa jest w toku, natomiast do sposobu waloryzacji świadczenia nie wnosi zastrzeżeń.

Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odrzucił odwołanie.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że skoro roszczenie ubezpieczonego o przyznanie renty z tytułu wypadku w szczególnych okolicznościach jest już przedmiotem postępowania w sprawie VI U 423/12 dotyczącej odwołania od decyzji z dnia 13 marca 2012 r., to w sprawie zachodzi sytuacja określona w art. 199 § 1 pkt. 2 k.p.c. gdyż między tymi samymi stronami o to samo roszczenie sprawa jest w toku.

Z powyższym orzeczeniem Sądu Okręgowego nie zgodził się J. K., który w złożonym zażaleniu podniósł, że zaskarżenie decyzji dotyczy tylko punktu IV nowo ustanowionej podstawy świadczenia rentowego utworzonego w wyniku kapitalizacji składek ubezpieczeniowych dla osób, które przystąpiły do nowego systemu ubezpieczeniowego w myśl ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. Skarżący podkreślił, że wielokrotnie składał oświadczenia o odmowie przystąpienia do wskazanej ustawy, nigdy nie składał wniosku do organu rentowego w celu kapitalizacji składek ubezpieczeniowych.

J. K. wniósł o potwierdzenie woli odmowy przystąpienia do ustawy emerytalnej z 1998 roku.

Na podstawie akt Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim sygn. VI U 423/12 Sąd Apelacyjny ustalił:

Decyzją z dnia 13 marca 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. ustalił brak prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w szczególnych okolicznościach jaki miał miejsce w dniu 13 sierpnia 1988 r.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł o zastosowanie wobec niego ustawy obowiązującej w dniu wypadku, czyli ustawy z 1983 roku.

Pełnomocnik ustanowiony dla ubezpieczonego z urzędu, precyzując roszczenie wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powstałej w wyniku wypadku w szczególnych okolicznościach od dnia 6 czerwca 2008 r. (data złożenia wniosku).

Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje:

Zażalenie okazało się nieuzasadnione.

Sąd Apelacyjny nie dopatrzył się wadliwości postępowania przed sądem pierwszej instancji i dlatego w całości podziela oraz przyjmuje za własne stanowisko Sądu Okręgowego przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.

Zgodnie z treścią art. 199 § 1 pkt 2 k.p.c. sąd odrzuci pozew, jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona.

Skoro roszczenie ubezpieczonego zgłoszone w niniejszej sprawie dotyczy ustalenia podstawy wymiaru świadczenie, przez przyjęcie, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem w szczególnych okolicznościach, a przed Sądem Okręgowym w Gorzowie Wielkopolskim VI Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pod sygn. akt VI U 423/12 toczy się postępowanie o przyznanie prawa do tego świadczenia i to od dnia 6 czerwca 2008 r., to prawidłowo sąd pierwszej instancji przyjął, że pomiędzy tymi samymi stronami i o to samo roszczenie sprawa jest w toku, co stoi na przeszkodzie prowadzeniu drugiego takiego samego postępowania. Podkreślić przy tym należy, że ubezpieczony nie kwestionuje prawidłowości przeprowadzonej z urzędu waloryzacji świadczenia. Jeżeli odwołanie w sprawie VI U 423/12 zostanie uwzględnione przez sąd to ubezpieczonemu będzie przysługiwało wnioskowane świadczenie od daty złożenia wniosku, a więc od czerwca 2008 r. Zatem, także za okres objęty decyzją z dnia 1 marca 2012 r. organ rentowy będzie zobowiązany do dokonania stosownego przeliczenia świadczenia.

W tej sytuacji w sprawie brak podstaw do uwzględnienia zażalenia, dlatego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w związku z art. 385 k.p.c. oddalił je w całości jako nieuzasadnione.