Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 września 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Kałucka

Protokolant: Wiktoria Dąbrowicz

po rozpoznaniu zażalenia M. W. z dnia 11 sierpnia 2011 r. /data wpływu/

na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód z dnia 25 lipca 2011 r. o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie 2 Ds. 893/11 o czyn z art. 231 § 1 k.k. i in.

na podstawie art. 329 § 1 k.p.k. i art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 465 § 1 k.p.k.

postanawia

zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 25 lipca 2011 r., sygn. akt 2 Ds. 893/11, Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie mającego miejsce w okresie od marca 2011 r. do 13 lipca 2011 r. we W. przekroczenia uprawnień przez funkcjonariusza publicznego w osobie J. C. prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód polegającego na działaniu w grupie przestępczej mającej na celu legalizowanie procederów przestępczych w postępowaniu 2 Ds. 810/11, usunięcie pokrzywdzonej z pracy w kontroli podatkowej w związku z wykrywaniem przez nią przestępstw podatkowych, pozbawienie jej i szeregu innych osób mieszkania nieustalonej wartości, legalizację procederów przestępczego uwłaszczenia mieszkań i udaremniania uwłaszczania mieszkań, na szkodę M. W., kierowania wobec niej gróźb karalnych celem powstrzymania jej przed ujawnianiem popełnionych przez nich przestępstw wyżej wymienionych, na jej szkodę, tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k. i art. 231 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.– wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa.

W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że w złożonym przez M. W. zawiadomieniu o przestępstwie nie zostały podane okoliczności uzasadniające podejrzenie popełnienia jakiegokolwiek przestępstwa, przez co brak jest podstaw do wszczęcia śledztwa.

Na powyższe postanowienie M. W. wniosła w dniu 11 sierpnia 2011 r. zażalenie, wnosząc o jego uchylenie i skierowanie aktu oskarżenia do Sądu. Skarżąca powtórzyła zarzuty przytoczone w zawiadomieniu o przestępstwie oraz wskazała, że postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa zostało wydane w wyniku przestępstwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie M. W. zmierzające do wykazania takich błędów w zaskarżonym postanowieniu, które nakazywałyby jego uchylenie i wszczęcie postępowania przygotowawczego, w kontekście podniesionych zarzutów i formułowanych wniosków nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Analiza niniejszej sprawy prowadzi do wniosku, że postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa jest słuszne.

Sąd w pełni podziela stanowisko prokuratury, iż M. W. nie dostarczyła żadnych dowodów, które choćby w minimalnej części potwierdziły stawiane przez nią zarzuty. Zarówno bowiem w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, jak i w zażaleniu skarżąca ograniczyła się jedynie do gołosłownych, niczym nie popartych twierdzeń, których podstawą były wyłącznie jej subiektywne odczucia. Podnoszone przez skarżącą ogólnikowe twierdzenia o istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej, nie znajdują potwierdzenia w żadnym materiale dowodowym. Z zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, jak i z zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa wynika, że każda osoba, która negatywnie rozpoznaje pisma wnoszone przez M. W., jest przez nią traktowana jako przestępca przekraczający swoje uprawnienia i działający w ramach zorganizowanej grupy przestępczej. Podobna sytuacja wystąpiła również w niniejszej sprawie, tj. wydanie niekorzystnego dla skarżącej orzeczenia przez prokurator Joannę Pawlik - Czyniewską spowodowało złożenie przez skarżącą zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa. Brak jest przy tym jakichkolwiek dowodów wskazujących na to, aby postanowienie wydane przez ww. prokurator miało zapaść „w porozumieniu” z innymi osobami, które w innych postępowaniach toczących się z inicjatywy skarżącej wydawały niezadowalające ją decyzje.

Zdaniem Sądu wszelkie zarzuty podnoszone przez skarżącą, w opinii której prokurator Joanna Pawlik - Czyniewska dopuściła się popełnienia przestępstwa, stanowią wyłącznie subiektywną polemikę z orzeczeniem, które jest dla niej niekorzystne. Zarzuty te opierają się na nielogicznych, całkowicie dowolnych, niczym nie popartych wnioskach.

Powyższe można również odnieść do zarzucanych przez nią przestępstw gróźb karalnych oraz przekroczenia uprawnień przez funkcjonariuszy publicznych. Jest bowiem tak, że na postawione przez nią zarzuty nie przedstawia ona żadnych dowodów.

Na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k., nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia. Zasadnie zatem odmówiono wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd nie uwzględnił zażalenia i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.