Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1408/11

POSTANOWIENIE

Dnia 30 sierpnia 2011r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Mokrzysz

Protokolant: Anna Konieczna

bez udziału Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki- Zachód

po rozpoznaniu w sprawie o czyn z art. 231 § 1 k.k. i inne

na posiedzeniu w dniu 30 sierpnia 2011r.

w przedmiocie rozpoznania zażalenia M. W. z dnia 11 sierpnia 2011 r. (data wpływu) na postanowienie Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki Zachód z dnia 25 lipca 2011 r. o odmowie wszczęcia śledztwa

na podstawie art. 329 § 1 i 2 k.p.k., art. 437 § 1 k.p.k.

postanawia

utrzymać w mocy postanowienie Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia Krzyki Zachód z dnia 25 lipca 2011 r. wydane w sprawie o sygn. akt 2 Ds. 903/11 o odmowie wszczęcia śledztwa.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 roku Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Krzyki Zachód wydała postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie:

przekroczenia od marca 2011 r. do 8 lipca 2011 r. we W.uprawnień przez prokurator J., polegającego na działaniu w grupie przestępczej mającej na celu legalizowanie procederów przestępczych w postępowaniu 2 Ds. 752/11 usunięcie pokrzywdzonej z pracy w kontroli podatkowej w związku z wykrywaniem przez nią przestępstw podatkowych, pozbawienie jej i szeregu innych osób mieszkania nieustalonej wartości, legalizację procederów przestępczego uwłaszczenia mieszkań i udaremniania uwłaszczania mieszkań, na szkodę M. W., kierowania wobec niej gróźb karalnych celem powstrzymania jej przed ujawnianiem popełnionych przez nich przestępstw wyżej wymienionych, na jej szkodę

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k. i art. 231 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

-wobec braku danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa

Na powyższe postanowienie w dniu 11 sierpnia 2011 roku zażalenie złożyła pokrzywdzona M. W. zarzucając, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane w wyniku przestępstwa albowiem decyzja procesowa odmawiająca wszczęcia śledztwa świadczy o tym, iż wydający ją prokurator również działa w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej przez pokrzywdzoną w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa. Ponadto skarżąca podała, iż przedmiotowe postanowienie zostało wydane z naruszeniem przepisów procedury karnej a to art.2, art.7 oraz art.424 § 1 k.p.k. . Pokrzywdzona M. W. podniosła, iż z uwagi na swoją aktywną postawę zmierzającą do zdemaskowania przestępczej działalności zorganizowanej grupy przestępczej w skład, której wchodzą min. sędziowie i prokuratorzy w stosunku do jej osoby wielokrotnie kierowano groźby pozbawienia jej życia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu zażalenie skarżącej M. W. nie jest zasadne, i krytycznie należy się odnieść do zarzutów wskazanych w pisemnym uzasadnieniu złożonego środka zaskarżenia.

Zaskarżone przez pokrzywdzoną M. W. postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa zostało w sposób wyczerpujący i merytorycznie zasadny uzasadnione, zaś sam fakt, iż skarżąca kwestionuje końcowe rozstrzygnięcie nie może w żadnej mierze przesądzać o zasadności podnoszonej przez nią argumentacji. Zarzuty wyartykułowane w zażaleniu nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym i stanowią jedynie subiektywną polemikę z dokonanymi ustaleniami zawartymi w uzasadnieniu, opartą na dowolnych i nielogicznych wnioskach wysnutych z przeprowadzonych czynności. Sąd rozpoznając niniejszą sprawę nie znalazł żadnych merytorycznych podstaw ani okoliczności potwierdzających podnoszone przez M. W. zarzuty i oskarżenia. Zważyć należy, iż jak wynika z licznych pism kierowanych przez skarżącą M. W. do tut. Sądu pokrzywdzona każdą negatywną w jej ocenie dla siebie decyzję procesową interpretuje jako potwierdzenie swojego przeświadczenia o istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej obejmującej środowisko przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Powyższe stanowisko skarżącej nie polega na prawdzie, zaś sam fakt, iż w/w kwestionuje każde wydane w jej sprawie orzeczenie nie stanowi przesłanki do jego uchylenia.

Podzielając argumenty przedstawione w szerokim uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia należy w szczególności podkreślić, że zgodnie z dyspozycją art. 303 k.p.k. postanowienie o wszczęciu śledztwa wydaje się, jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, zaś w niniejszej sprawie brak było jakichkolwiek przesłanek wskazujących na podejrzenie popełnienia przestępstwa, wbrew kategorycznym twierdzeniom M. W.. Podkreślenia wymaga, iż skarżąca M. W. w uzasadnieniu wywiedzionego zażalenia posługuje się ogólnymi sformułowaniami i stwierdzeniami o udziale niemalże wszystkich przedstawicieli różnych organów jak i przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości w ogólnopolskim spisku wymierzonym przeciwko jej osobie, który to spiek ma na celu udaremnienie ujawnienia przez skarżącą szeregu przestępstw. Twierdzenia te nie oparte żadnymi racjonalnymi argumentami nie polegają na prawdzie.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie sygn. akt 2 Ds. 903/11