Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1513/11

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Wiesław Rodziewicz

Protokolant: Patrycja Korż

Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Wschód: nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu zażalenia M. W. z dnia 28 lipca 2011r. /data wpływu/

na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Wschód z dnia 21 lipca 2011r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie o czyn z art. 231 § 1 k.k. w sprawie 3 Ds. 224/11

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. i art. 465 § 1 i 2 k.p.k.

postanawia

zażalenia nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2011r. Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia – Krzyki Wschód wydała postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie legalizowania procederów przestępczych przez S.Sądu Rejonowego w Strzelinie Panią J. S.i Panią Prokurator E.poprzez uczestniczenie w zorganizowanej grupie przestępczej prowadzącej proceder przestępczy usunięcia M. W.z pracy w kontroli podatkowej za wykrywanie przez nią przestępstw podatkowych w firmach będących w układzie korupcyjnym
z naczelnikami urzędu i w celu ograbienia jej z mieszkania oraz legalizującej proceder przestępczy uwłaszczania mieszkań w Spółdzielni Mieszkaniowej (...), tj. o czyn z art. 231 § 1 k.k. wobec stwierdzenia, że brak jest znamion czynu zabronionego – na podstawie art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k.

Na powyższe postanowienie M. W. złożyła w terminie zawitym zażalenie, podnosząc, że jest ono bezpodstawne. Skarżąca podała m.in., że zostało ono wydane w wyniku przestępstwa, a sporządzająca je prokurator jest członkiem zorganizowanej grupy przestępczej. Zdaniem M. W. prokurator „zataiła” wskazane przez nią okoliczności i przytoczone na ich poparcie dowody świadczące
o procederach przestępczych i działaniach prowadzonych w interesie zorganizowanej grupy przestępczej, a wymierzonych przeciwko skarżącej, spółdzielcom i wyrządzonych ogromnych szkodach majątkowych Skarbowi Państwa
i oparciu rozstrzygnięcia na działaniach w/w osób rozpoznanych w oderwaniu od opisanego ścisłego związku przyczynowo - skutkowego z opisanymi procedurami przestępczymi.

Skarżąca zarzuciła, że prokurator postąpiła analogicznie, jak inni prokuratorzy rozpoznający jej doniesienia, co świadczy o ich zmowie i blokowaniu wyjaśnienia przestępczych procedur. Zarzuciła, że prokurator nie odparła żadnych zarzutów
i twierdzeń pokrzywdzonej, lecz je zataiła.

Nadto pokrzywdzona podała, że procedery przestępcze skierowane przeciwko państwu były i są prowadzone w dalszym ciągu i polegają na wyłudzaniu od 10 lat podatków od Skarbu Państwa. Proceder przestępczego działania polegał również na udaremnianiu uwłaszczenia mieszkań dla 2.000 spółdzielców. Pokrzywdzona wskazała, iż prokurator nie tylko świadomie uchyliła się od wykrycia obu procederów przestępczych, ale wszystkimi podjętymi czynnościami świadomie nie dopuszczała do ujawnienia żadnego szczegółu o ich prowadzeniu.

Zdaniem pokrzywdzonej prokurator nie brała w ogóle pod uwagę jej informacji o prowadzonych procederach, gdyż uczestniczy w spisku przestępczym mającym na celu trwałe zablokowanie wykrycia procederów fabrykowaniem dowodów o chorobie psychicznej pokrzywdzonej. W tym przestępczym działaniu, zdaniem M. W., bierze udział szereg osób wymienionych w zażaleniu, w tym m.in. sędziowie, prokuratorzy oraz biegli psychiatrzy. Sfabrykowali oni bowiem okoliczności faktyczne uwiarygodniając fałszywe opinie psychiatryczne dotyczące pokrzywdzonej.

Pokrzywdzona nadmieniła również, iż po zawiadomieniu przez nią Prokuratur o wyłudzeniach podatków i prowadzenia innych opisanych przez nią procedur przestępczych nasiliły się podejmowane w stosunku do niej działania zastraszające m.in. grożono jej śmiercią. Miało to miejsce w budynkach Prokuratury i Sądu, co jest dowodem na to, iż Prokuratura i Sądy prowadzą procedery przestępcze, których dotyczyło zawiadomienie pokrzywdzonej.

Wskazując na powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i kontynuowanie śledztwa w trybie pilnym.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest oczywiście bezzasadne.

M. W., zmierzając do zakwestionowania zaskarżonego postanowienia, nie wykazała żadnych okoliczności, których nie miałaby na uwadze prokurator, odmawiając wszczęcia śledztwa.

Analiza sprawy prowadzi do wniosku, że postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa wobec nie stwierdzenia zaistnienia przestępstwa jest słuszne. Powyższa decyzja wydana została po przeprowadzeniu postępowania sprawdzającego,
a następnie w prawidłowy i przekonujący sposób uzasadniona.

W przedmiotowej sprawie brak jest podstaw uzasadniających wszczęcie postępowania przygotowawczego. Jak wskazała prokuratura, przeprowadzone czynności sprawdzające nie doprowadziły do uprawdopodobnienia okoliczności podanych w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstw. M. W. nie dostarczyła żadnych dowodów, które choćby w minimalnym zakresie potwierdziły stawiane przez nią zarzuty. Zarówno bowiem w zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa, jak i w zażaleniu skarżąca ograniczyła się jedynie do gołosłownych, abstrakcyjnych twierdzeń, których podstawą były wyłącznie jej subiektywne odczucia. Skarżąca w zażaleniu nie podnosi żadnych okoliczności, które mogłyby podważyć zasadność wydanego postanowienia, nie wskazuje uchybień proceduralnych, czy czynności sprawdzających, których organ postępowania przygotowawczego nie podjął. Zażalenie w istocie sprowadza się do powielenia kreowanych przez skarżącą zarzutów i opisania w jej mniemaniu procedur przestępczych, które jednak nie znalazły potwierdzenia.

Zdaniem Sądu, wszelkie zarzuty podnoszone przez skarżącą, stanowią wyłącznie subiektywną ocenę postępowań, w których uczestniczy, a są w jej rozumieniu dla niej niekorzystne. Zarzuty te opierają się na nielogicznych, dowolnych i niczym nie popartych wnioskach. Brak jest jakichkolwiek dowodów potwierdzających okoliczności, które wskazuje pokrzywdzona.

W ocenie Sądu podnoszone przez skarżącą ogólne twierdzenia o istnieniu zorganizowanej grupy przestępczej, w skład której miało wchodzić także Kierownictwo Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu, Kierownictwo Prokuratury Apelacyjnej we Wrocławiu, Kierownictwo Służby Więziennej oraz sędziowie Sądów Rejonowych, Sądu Okręgowego, Sądu Apelacyjnego oraz Sądu Najwyższego, świadczą o jej głębokim rozżaleniu wywołanym faktem nie uwzględniania w wielu postępowaniach jej skarg, zawiadomień, wniosków, pism procesowych oraz środków zaskarżania. Albowiem każde negatywne rozpoznanie pisma M. W. powoduje uznanie przez nią, że osoba rozpoznająca zasadność tego pisma należy do zorganizowanej grupy przestępczej. Brak jest przy tym jakichkolwiek dowodów wskazujących na to, aby licznie wskazane w zażaleniu osoby uczestniczyły
w strukturach wzajemnie powiązanych i miały na celu prowadzenie działalności przestępczej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd nie uwzględnił zażalenia i zaskarżone postanowienie utrzymał w mocy.