Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kp 1517/11

Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Dnia 15 września 2011 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Lidia Hojeńska

Protokolant: Edyta Makowska

Prokurator Prokuratury Okręgowej – nie stawił się zawiadomiony prawidłowo

po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia- Krzyki Zachód z dnia 7 września 2011 roku, sygn. akt 2 Ds. 202/10 o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec A. S.

na podstawie art. 249 § 1 k.p.k. i art.258 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć do dnia 15 grudnia 2011 r., tymczasowe aresztowanie zastosowane postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 17 czerwca 2011 roku, sygn. akt II Kp 618/11 wobec A. S. , syna J. i J. z domu B., urodzonego (...) we W., podejrzanego o to, że:

I. w okresie od 9 marca 2010 roku do 27 sierpnia 2010 roku we W., działając wspólnie i w porozumieniu z M. L., G. K., P. T. i innymi nieustalonymi osobami, w tym osobami podającymi się za M. Ż. i J. B., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie według przyjętego i zaakceptowanego podziału ról i zadań przy realizacji poszczególnych przestępnych przedsięwzięć; przestępstw powszechnych związanych z wyłudzaniem środków pieniężnych od podmiotów gospodarczych, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu,

tj. o czyn z art. 258 § l kk w zw. z art. 65 kk

II. w okresie od 29 czerwca 2010 roku do 9 lipca 2010 roku we W., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nie mając zamiaru ani możliwości wywiązywania się z zobowiązania, wspólnie i w porozumieniu z M. L., osobą podającą się za M. Ż. oraz innymi nieustalonymi osobami, będąc prezesem (...) Sp. z.o.o. z siedzibą we W., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem właściciela firmy (...) w kwocie 192 000 zł w ten sposób, że po uprzednim zawarciu umowy kupna-sprzedaży pomiędzy (...) Sp. z.o.o. a (...) na sprzedaż 2 500 ton cukru buraczanego i wystawienia faktur V AT potwierdzających sprzedaż towaru, wprowadził w błąd M. G. co do okoliczności związanych z realizacją transakcji poprzez przekazanie mu podrobionych dokumentów przewozowych i celnych CMR, a po uzyskaniu zapłaty za towar na wskazane na fakturach prywatne konto bankowe prowadzone w (...) SA dla M. L. nie przekazał pokrzywdzonemu zakupionego towaru, czym działał na szkodę M. G.,

tj. o czyn z art. 286 § l kk i art. 270 § l kk i art. 270 § l kk i art. 294 § l kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

III. w okresie od 9 lipca 2010 roku do 12 lipca 2010 roku we W., działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. L. oraz innymi nieustalonymi osobami, w tym osobą podającą się za J. B., będąc prezesem zarządu firmy (...) Sp. z.o.o. z siedzibą we W., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem właścicielkę firmy (...) na kwotę 63 348 zł w ten sposób, że po przyjęciu zamówienia od pokrzywdzonej na dostawę towaru w postaci napojów (...) oraz C. (...) wprowadził ją w błąd co do okoliczności związanych z realizacją transakcji poprzez przekazanie jej podrobionych dokumentów w postaci certyfikatów z Krajowego Rejestru Długów, a po uzyskaniu zapłaty za towar na wskazane na fakturze konto bankowe założone w (...) SA na firmę (...) Sp. z.o.o. należącą do M. L. nie przekazał pokrzywdzonej zakupionego towaru, czym działał na szkodę M. P.,

tj. o czyn z art. 286 § l kk i art. 270 § l kk i art. 294 § l kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

IV. w okresie od 3 sierpnia 2010 roku do 13 sierpnia 2010 roku we W. działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z G. K. podającym się za właściciela (...) Sp. z.o.o. oraz innymi osobami, podając się za prezesa (...) Sp. z.o.o. z siedzibą we W., doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem właściciela firmy (...) s.r.o. J. P. w kwocie 102 643,20 Euro stanowiące równowartość 410 572,00 zł w ten sposób, że po uprzednim zawarciu umowy kupna - sprzedaży pomiędzy (...) Sp. z.o.o. a (...) s.r.o. na sprzedaż napojów energetycznych (...) wprowadził w błąd J. P. co do okoliczności związanych z możliwością realizacji transakcji, a po uzyskaniu zapłaty za towar na wskazane na fakturze prywatne konto bankowe prowadzone w (...) Banku SA dla G. K. nie przekazał pokrzywdzonemu zakupionego towaru, czym działał na szkodę J. P.,

tj. o czyn z art. 286 § l kk i art. 294 § l kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2011 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia Krzyków zastosował wobec A. S. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania uznając, iż popełnienie przez podejrzanego zarzucanych mu przestępstw zostało z dużym prawdopodobieństwem potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Zważyć należy, iż do chwili obecnej nie wystąpiły żadne okoliczności uzasadniające uchylenie bądź zmianę stosowanego wobec podejrzanego środka zapobiegawczego.

Zebrany dotychczas w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przygotowawczym materiał dowodowy, w szczególności w postaci zgromadzonej w sprawie dokumentacji bankowej, zeznań świadków, opinii biegłego z zakresu fotografii i technik wizualno- komputerowych, jak również częściowo wyjaśnień podejrzanego, wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów.

Zważyć należy, iż czyny, których popełnienie zarzuca się podejrzanemu, związane są z działaniem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej, która zajmowała się popełnianiem przestępstw polegających na wyłudzaniu środków pieniężnych. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w postępowaniu przeciwko osobom działającym w zorganizowanej grupie przestępczej obawa matactwa jest realna z racji wzajemnych powiązań bądź zależności między członkami tej grupy. Specyfika powiązań istniejących w ramach zorganizowanych grup przestępczych, czyni uzasadnioną obawę przenoszenia tych relacji na kwestie procesowe związane z bytem procesu, a konkretnie jego zakłócaniem w sposób wskazany w przepisie art. 258 § 1 pkt 2 k.p.k. Wystarczy zatem, że dowody wskazują na tego typu powiązania przestępcze, by wniosek o uzasadnionej obawie matactwa mógł być z nich wyprowadzony w sposób uprawniony (por. postanowienie SA w Katowicach z dnia 5 maja 2006 roku, II AKz 281/06).

Nie przesądzając w żaden sposób o winie i sprawstwie podejrzanego – należy przy tym zważyć, iż prawdopodobieństwo popełnienia przez A. S. zarzucanych mu czynów, przy uwzględnieniu ich doniosłości, uzasadnia twierdzenie o realności wymierzenia podejrzanemu surowej kary pozbawienia wolności. Zaś waga postawionych zarzutów uzasadnia przekonanie, iż A. S. przebywając na wolności może utrudniać prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne, w szczególności może ukrywać się przed wymiarem sprawiedliwości.

Charakter sprawy (zarzuty udziału w zorganizowanej grupy przestępczej), wzajemne powiązania poszczególnych podejrzanych, rodzą uzasadniają obawę, że podejrzany będąc na wolności mógłby w sposób niedozwolony wpływać na toczące się postępowanie, choćby poprzez nakłanianie wymienionych osób do składania korzystnych dla niego wyjaśnień czy zeznań, dążąc w ten sposób wręcz do zniwelowania roli jaką ewentualnie odegrał w zarzuconym mu procederze.

Te wszystkie powyżej wskazane okoliczności przemawiają za stwierdzeniem, że jedynie tymczasowe aresztowanie zabezpieczy prawidłowy tok postępowania w sprawie. Celu tego nie spełnią proponowane przez obrońcę podejrzanego poręczenie majątkowe w kwocie 5.000 złotych, dozór policji i zakaz opuszczania kraju.

Z uwagi na wielość czynności procesowych, które należy jeszcze w sprawie wykonać, śledztwa nie zdołano ukończyć przed upływem terminu zastosowanego środka zapobiegawczego. W dalszym ciągu niezbędne jest wykonanie kolejnych czynności procesowych w tym m.in. zachodzi konieczność sprawdzenia przepływów środków pieniężnych na rachunkach bankowych, szczegółowego ustalenia powiązań pomiędzy członkami grupy przestępczej.

Nie zachodzą przy tym wobec podejrzanego okoliczności określone w art. 259 k.p.k., które uzasadniałyby odstąpienie od stosowania tymczasowego aresztowania.

Mając powyższe na uwadze, a nadto uwzględniając charakter i okoliczności sprawy, w szczególności wagę postawionych podejrzanemu zarzutów, konieczność przeprowadzenia jeszcze wielu czynności procesowych, jak również uznając, iż jedynie przedłużenie stosowania wobec podejrzanego A. S. tymczasowego aresztowania pozwoli zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania karnego – orzeczono jak na wstępie.