Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KIO/UZP 459/09

WYROK
z dnia 24 kwietnia 2009 r.

Krajowa Izba Odwoławcza – w składzie:
Przewodniczący: Ewa Jankowska
Członkowie: Magdalena Grabarczyk
Marek Koleśnikow

Protokolant: Paulina Zalewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 kwietnia 2009 r. w Warszawie odwołania
wniesionego przez Konsorcjum: Wielkopolskie Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kar-
tograficzne GEOMAT Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Zwierzyniecka 10,
60-813 Poznań oraz EUROSYSTEM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ul.
Armii Krajowej 9A, 41-506 Chorzów od rozstrzygnięcia przez zamawiającego Agencję
Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Al. Jana Pawła II 70, 00-175 Warszawa

przy udziale MGGP Spółka Akcyjna, ul. Kaczkowskiego 6, 33-100 Tarnów zgłaszającego
przystąpienie do postępowania odwoławczego po stronie zamawiającego.


orzeka:
1. Oddala odwołanie

2. Kosztami postępowania obciąża Konsorcjum: Wielkopolskie Przedsiębiorstwo
Geodezyjno-Kartograficzne GEOMAT Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ul.
Zwierzyniecka 10, 60-813 Poznań oraz EUROSYSTEM Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością, ul. Armii Krajowej 9A, 41-506 Chorzów i nakazuje:

1) zaliczyć na rzecz Urzędu Zamówień Publicznych koszty w wysokości
4 574 zł 00 gr (słownie: cztery tysiące pięćset siedemdziesiąt cztery złote zero
groszy) z kwoty wpisu uiszczonego przez Konsorcjum: Wielkopolskie
Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne GEOMAT Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Zwierzyniecka 10, 60-813 Poznań
oraz EUROSYSTEM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Armii
Krajowej 9A, 41-506 Chorzów

2) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX stanowiącej
uzasadnione koszty strony poniesione z tytułu wpisu od odwołania,
wynagrodzenia oraz dojazdu na posiedzenie pełnomocnika;

3) dokonać wpłaty kwoty XXX (słownie: XXX) przez XXX na rzecz Urzędu
Zamówień Publicznych na rachunek dochodów własnych UZP;

4) dokonać zwrotu kwoty 10 426 zł 00 gr (słownie: dziesięć tysięcy czterysta
dwadzieścia sześć złotych zero groszy) z rachunku dochodów własnych
Urzędu Zamówień Publicznych na rzecz Konsorcjum: Wielkopolskie
Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne GEOMAT Spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Zwierzyniecka 10, 60-813 Poznań
oraz EUROSYSTEM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ul. Armii
Krajowej 9A, 41-506 Chorzów












Uzasadnienie

Zamawiający – Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa – prowadzi
postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu ograniczonego na
realizację kontroli na miejscu metodą inspekcji terenowej i metodą FOTO na terenie 16
województw.

Postępowanie prowadzone jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 stycznia
2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z 2008 r. Nr 171,
poz. 1058, Nr 220, poz.1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101), zwanej
dalej ustawą – Pzp.
Ogłoszenie o zamówieniu opublikowane zostało w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej 2009/S 13-018488 w dniu 21 stycznia 2009 roku.

W dniu 20 marca 2009 roku Konsorcjum EUROSYSTEM Sp. z o.o., Wielkopolskie
Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne GEOMAT Sp. z o.o., 41-506 w Chorzowie, ul.
Armii Krajowej 9A, zwane dalej Odwołującym się, złożyło protest wobec czynności
Zamawiającego polegających na:
- nie wykluczeniu wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie z udziału w postępowaniu,
- dopuszczeniu do udziału w postępowaniu wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie,
- zaproszeniu wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie do złożenia oferty w
postępowaniu
lub ewentualnie polegających także na:
- nie wezwaniu wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie do złożenia niezbędnych
oświadczeń, dokumentów i wyjaśnień.

Odwołujący się zarzucił Zamawiającemu naruszenie:
1) art. 7 ustawy – Pzp poprzez przeprowadzenie postępowania o udzielenie zamówienia
w sposób nie zapewniający zachowania uczciwej konkurencji oraz równego
traktowania wykonawców,
2) art. 24 ust. 1 pkt 10 ustawy – Pzp w związku z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy – Pzp
poprzez jego błędną interpretację w następstwie przyjęcia, iż wykonawca MGGP S.A.
z siedzibą w Tarnowie spełnia warunki udziału w postępowaniu i tym samym poprzez
nie wykluczenie przez Zamawiającego ww. Wykonawcy z udziału w postępowaniu,
3) art. 51 ustawy – Pzp poprzez zaproszenie do złożenia oferty wykonawcę MGGP S.A.
z siedzibą w Tarnowie, który nie spełnił warunków udziału w postępowaniu i tym
samym podlegającego wykluczeniu
lub ewentualnie, w przypadku nieuwzględnienia przez Zamawiającego zarzutu
przedstawionego w pkt 2 powyżej, oprócz wskazanego powyżej naruszenia art. 7 ustawy –
Pzp i art. 51 ustawy – Pzp, Odwołujący się zarzucił Zamawiającemu naruszenie:

1) art. 26 ust. 3 i 4 ustawy – Pzp poprzez niewezwanie wykonawcy MGGP S.A. z
siedzibą w Tarnowie do złożenia niezbędnych oświadczeń, dokumentów i wyjaśnień
2) art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy – Pzp poprzez jego błędną wykładnię w następstwie
przyjęcia, że wykonawca MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie złożył oświadczenia o
spełnianiu warunków udziału w postępowaniu lub dokumentów potwierdzających
spełnianie tych warunków i tym samym poprzez nie wykluczenie przez
Zamawiającego ww. wykonawcy z udziału w postępowaniu.

Wobec powyższego Odwołujący się wniósł o uwzględnienie protestu w całości poprzez
powtórzenie czynności Zamawiającego polegającej na badaniu i ocenie wniosków
wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie o dopuszczenie do udziału w postępowaniu
wraz z załącznikami i przyjęcie, że warunek wymagany przez Zamawiającego
(dysponowanie przez wykonawców 22 osobami z wykształceniem średnim lub wyższym w
zakresie geodezji i kartografii, z których 6 posiada uprawnienia zawodowe w zakresie, o
którym mowa w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne nie został
spełniony, zś wykonawca MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie podlega wykluczeniu z
przedmiotowego postępowania i tym samym nie dopuszczeniu do udziału w postępowaniu.

Odwołujący się podniósł, że posiada interes prawny w złożeniu przedmiotowego
protestu. Wskazał między innymi na wyrok Zespołu Arbitrów z 31 marca 2003 roku
UZP/ZO/0-337/03, z którego wynika, iż czynność Zamawiającego polegająca na
bezprawnym zakwalifikowaniu do drugiego etapu przetargu dwustopniowego jednego czy
wszystkich oferentów narusza jego interes prawny w tym znaczeniu, że gdyby tej czynności
nie było, to mógłby on uzyskać przedmiotowe zamówienie.

Odwołujący się oświadczył, iż o czynnościach Zamawiającego, na które złożył
protest, powziął wiadomość w dniu 17 marca 2009 roku, ponieważ dopiero w tym dniu miał
możliwość zapoznania się ze złożonymi przez innych wykonawców wnioskami o
dopuszczenie do udziału w postępowaniu.

Odwołujący się podniósł, że zgodnie z treścią ogłoszenia o zamówieniu wykonawcy
zobowiązani byli do dysponowania 22 osobami z wykształceniem średnim lub wyższym w
zakresie geodezji i kartografii, z których 6 posiada uprawnienia zawodowe w zakresie, o
którym mowa w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne (dalej:
ustawa).
W ocenie Odwołującego się, aby spełnione zostało wymaganie określone w
ogłoszeniu o zamówieniu, a dotyczące uprawnień zawodowych, konieczne jest łączne
spełnienie następujących warunków: posiadanie uprawnień zawodowych w zakresie
geodezyjnych pomiarów sytuacyjno-wysokościowych, realizacyjnych i inwentaryzacyjnych
(art. 43 pkt 1 ustawy) i jednocześnie posiadanie uprawnień w zakresie rozgraniczania i
podziału nieruchomości (gruntów) oraz sporządzania dokumentacji do celów prawnyh (art.
43 pkt 2 ustawy)
lub
w zakresie geodezyjnego urządzania terenów rolnych i leśnych (art. 43 pkt 5 ustawy).

O konieczności łącznego spełnienia przez wykonawców warunków określonych w art.
43 pkt l i 2 ustawy przesądza zdaniem Odwołującego się, oprócz merytorycznej oceny
niezbędnych kwalifikacji do wykonywania przedmiotu zamówienia oraz odmienności
postanowień SIWZ z ubiegłego roku, przede wszystkim użycie przez Zamawiającego
przecinka pomiędzy wskazanymi kwalifikacjami (art. 43 pkt 1, 2 lub"), których posiadania
Zamawiający wymaga (celem potwierdzenia warunków uczestniczenia w postępowaniu).
Zgodnie z brzmieniem ogłoszenia o zamówieniu z 2009 roku konieczne jest spełnienie przez
osoby, którymi dysponuje wykonawca przy realizacji zamówienia, wymagania posiadania
uprawnień zawodowych w zakresie określonym z art. 43 pkt 1 ustawy oraz uprawnień w
zakresie określonym w art. 43 pkt 2 ustawy lub spełnienia wymagań w zakresie art. 43 pkt 5
ustawy. Z uwagi na powyższe należy wskazać, iż nie spełniają wymagań określonych w
ogłoszeniu o zamówieniu osoby, które posiadają uprawnienia tylko w jednym z zakresów
określonych w art. 43 pkt 1 ustawy czy też w art. 43 pkt 2 ustawy.
Łączne spełnienie warunków posiadania uprawnień w zakresie z art. 43 pkt 1 i pkt 2
ustawy wynika z tego, iż pomiędzy tymi dwoma zdaniami został użyty funktor koniunkcji.
Zgodnie z poglądami przyjętymi w doktrynie, spójnikami koniunkcji są głównie wyrażenia
„oraz”, „lecz”, „a także", „i”, natomiast w tekstach odpowiednikiem koniunkcji jest przecinek
(Logika dla prawników, red. Andrzej Malinowski, Wydawnictwo Prawnicze Lexis Nexis,
Warszawa 2002, s. 97). Koniunkcja nazywana jest związkiem współprawdziwości dwóch
zdań, bowiem zdanie połączone za pomocą funktora koniunkcji jest tylko wtedy prawdziwe –
a zatem tylko wtedy spełnione zostają wymagania w zakresie uprawnień osób realizujących
zamówienie – gdy obydwa zakresy połączone funktorem koniunkcji są prawdziwe, a zatem,
gdy posiadane są obie kategorie uprawnień. Ponadto dla analizy właściwości logicznej
wypowiedzi będącej zdaniem złożonym połączonym za pomocą takiego funktora koniunkcji
nie ma znaczenia, czy pomiędzy połączonymi funktorem zdaniami występuje jakikolwiek
związek logiczny, jednakże w mowie potocznej zazwyczaj wiążą się ze sobą za pomocą tego
funktora zdania powiązane treściowo.
Zgodnie z regulacjami zawartymi w ogłoszeniu o zamówieniu z 2008 roku do
warunków koniecznych umożliwiających realizację zamówienia zgodnie z jego treścią
należało dysponowanie przez wykonawcę osobami wykonującymi zamówienie, które
posiadają stosowne kwalifikacje i uprawnienia. Zgodnie z treścią powyższego ogłoszenia
wśród wymagań postawionych tym osobom, w odniesieniu do ośmiu osób postawiony był
warunek posiadania uprawnień zawodowych w zakresie, o którym mowa w art. 43 pkt 1 lub 2
lub 5" ustawy z dnia 17 maja 1989 roku – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zatem
konieczne było posiadanie uprawnień w zakresie geodezyjnych pomiarów sytuacyjno-
wysokościowych, realizacyjnych i inwentaryzacyjnych lub w zakresie rozgraniczania i
podziału nieruchomości (gruntów) oraz sporządzania dokumentacji do celów prawnych lub w
zakresie geodezyjnego urządzania terenów rolnych i leśnych.
Posłużenie się w ogłoszeniu o zamówieniu wyrazem "lub", wskazuje na zastosowanie
alternatywy łącznej (nierozłącznej). Sposób interpretacji użytego spójnika oddzielającego
poszczególne zakresy wymagań, potwierdzony został w licznym orzecznictwie. W uchwale
Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2008 roku, sygn. akt., III CZP 31/08, Sąd wskazał, iż
spójnik ”lub" oznacza alternatywę łączną (nierozłączną) i stanowi przeciwieństwo wyrazu
"albo", właściwego dla alternatywy rozłącznej (także wyrok SN z 17 marca 2006 r., I CSK 8
I/OS). Do podobnych wniosków doszedł Sąd Najwyższy w uchwale Składu Siedmiu Sędziów
Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2006 r. II UZP 10/06, który podkreślił, iż spójnik „lub"
wyraża "alternatywę łączną, czyli dopuszcza możliwość współwystępowania sytuacji
komunikowanych przez zdanie łączone tym spójnikiem", a zatem możliwe jest spełnienie
warunków wynikających z jednego lub kilku a także z wszystkich zdań oddzielonych
spójnikiem" lub". Natomiast z odmienną sytuacją można by było mieć do czynienia, gdyby"
dwa składniki zdania były połączone spójnikiem "albo" oznaczającym alternatywę rozłączną,
czyli odnoszącą się do możliwości wykluczających się". Zgodnie z zasadami rządzącymi
logiką, alternatywą nierozłączną (zwykłą, łączną), jest to zdanie złożone, które jest
zbudowane przy pomocy funktora alternatywy nierozłącznej, do oznaczenia, którego używa
się słowa" lub". Warunkiem prawdziwości alternatywy łącznej (nierozłącznej) jest
prawdziwość choćby jednego argumentu zdaniowego. Natomiast warunkiem koniecznym dla
fałszywości alternatywy zwykłej jest fałszywość obu zdań składowych.
Zatem warunkiem wystarczającym przy alternatywie nierozłącznej (łącznej) jest
prawdziwość – istnienie chociażby jednego zdania – w tym przypadku użycia takiej
alternatywy w zakresie formułowania wymagań dotyczących osób zdolnych do wykonywania
zamówienia, spełnienie tych wymagań nastąpi w przypadku posiadania uprawnień w
zakresie jednej z wymienionych w tym przepisie dziedzin. Przy czym nie jest konieczne
spełnienie wszystkich warunków z innych zdań rozdzielonych wyrazem "lub". Zgodnie z
poglądem przyjętym w doktrynie w przypadku połączenia znakiem alternatywy nierozłącznej
kilku zdań, dla "prawdziwości całego zdania, a zatem dla spełnienia wymagań w zakresie
uprawnień osób wykonujących zamówienie wystarcza prawdziwość przynajmniej jednego
zdania składowego (Logika praktyczna, Zygmunt Ziembiński, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2002, str. 79). Zatem przenosząc powyższe rozważania i reguły logiki na kanwę
ogłoszenia o zamówieniu z 2008 roku, w zakresie posiadania przez osiem osób uprawnień
zawodowych w zakresie wynikającym z art. 43 pkt l lub 2 lub 5, takie uregulowanie
oznaczało, iż warunek w zakresie wymagań osób będących w dyspozycji Zamawiającego
wyznaczonych do realizacji zamówienia był spełniony w przypadku posiadania uprawnień z
któregokolwiek zakresu uprawnień zawodowych wymienionych powyżej, przy czym
niewykluczone było spełnienie wszystkich wymagań. Zgodnie z brzmieniem ogłoszenia o
zamówieniu z 2009 roku konieczne jest spełnienie przez osoby, którymi dysponuje
wykonawca przy realizacji zamówienia, wymagania posiadania uprawnień zawodowych w
zakresie określonym z art. 43 pkt 1 ustawy oraz w zakresie określonym w art. 43 pkt 2
ustawy lub spełnienia wymagań w zakresie art. 43 pkt 5 ustawy. Z uwagi na powyższe
bezspornym jest, iż odmienny był cel Zamawiającego w zakresie określenia wymagań, jakie
musiał spełnić Wykonawca, aby zostać dopuszczonym do udziału w postępowaniu albowiem
z wprowadzonej przez Zamawiającego zmiany wynika, iż miała na celu zmodyfikowanie
wymagań stawianych osobom, którymi dysponuje wykonawca przy realizacji zamówienia.
Zmiana ta polegała na podwyższeniu wymagań określonych w ogłoszeniu o zamówieniu
poprzez zastosowanie znaku koniunkcji pomiędzy tymi dwoma zakresami wymagań
określonymi w ogłoszeniu o zamówieniu z 2009 roku.
Wobec powyższego, wykonawca MGGP S.A., według treści ogłoszenia z 2009 roku,
nie spełnił wymagań w zakresie dysponowania osobami, które mogły być zaangażowane w
realizację zamówienia. Wykonawca MGGP S.A. nie przedłożył dokumentów
potwierdzających spełnienie udziału w postępowaniu poprzez nie posiadanie przez 5 osób
-pana Adama R.,
-panią Grażynę S.,
-pana Dariusza S.,
-pana Pawła Ś.,
-pana Adama T.
wskazanych przez ww. wykonawcę, uprawnień zawodowych w zakresie określonym w art.
43 w pkt 1 ustawy połączonego z posiadaniem uprawnień w zakresie wynikającym z art. 43
pkt 2 lub z art. 43 pkt 5 ustawy.
Ponadto Odwołujący się podniósł, iż Zamawiający nie dopełnił również swoich
obowiązków wynikających z art. 7 ustawy – Pzp. przez przeoczenie oczywistej wadliwości
złożonych wniosków i dołączonych do nich oświadczeń oraz dokumentów potwierdzających
spełnienie warunków udziału w postępowaniu.
Odwołujący się zaznaczył, iż swoim postępowaniem Zamawiający doprowadził do
sytuacji rażącego nierównego traktowania wykonawców poprzez uprzywilejowanie
niektórych z nich w wyniku arbitralnego uznania spełnienia przez nich warunków udziału w
postępowaniu. Zwrócił uwagę na fakt, iż wskazane przez Zamawiającego w ogłoszeniu o
zamówieniu wymagania w zakresie potencjału kadrowego, dotyczące uprawnień
zawodowych, wymagały podjęcia przez niego wielu czynności dodatkowych, a także
spowodowały zwiększenie kosztów. Zostały one podjęte przez Odwołującego się, aby
spełnić wszelkie wymagane przez Zamawiającego warunki i zostać dopuszczonym do
udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia. Odwołujący się nadmienił, iż czynności te
nie zostały podjęte przez wykonawcę MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie, a pomimo tego
został on dopuszczony do udziału w postępowaniu, co jest ewidentnie sprzeczne z zasadą
równego traktowania wykonawców i jednoczesnym zakazem uprzywilejowania
któregokolwiek z nich. W ocenie Odwołującego się przyjęcie trybu postępowania
zamawiającego prowadzi także do takiej sytuacji, iż osoby o niższych kwalifikacjach
zawodowych i innych uprawnieniach będą mogły wykonywać czynności, które jak się wydaje
(oceniając SIWZ i przedmiot ewentualnej umowy w trybie zamówień publicznych) winny
wykonywać osoby posiadające łącznie uprawnienia wskazane w art. 43 pkt l i pkt 2 ustawy.
Odwołujący się wskazał, że istnieje duże zróżnicowanie w zakresie wymogów
dotyczących przepisów prawa pomiędzy osobami wskazanymi w art. 43 pkt 1 i art. 43 pkt 2
ustawy. Analiza przedmiotu zamówienia wskazuje na to, że czynności objęte przedmiotem
zamówienia winny wykonywać osoby spełniające łącznie kwalifikacje i uprawnienia
wskazane w art. 43 pkt 1 i art. 43 pkt 2 ustawy lub kwalifikacji z art. 43 pkt 5 ustawy.
Z ostrożności, w odniesieniu do podniesionego przez Odwołującego się zarzutu
naruszenia przez Zamawiającego art. 51 ustawy – Pzp, Odwołujący się wskazał, iż
naruszenie to jest oczywistą konsekwencją sprzeczności czynności Zamawiającego z art.
art. 24 ust. l pkt 10 ustawy – Pzp w zw. z art. 22 ust. l pkt l i 2 ustawy – Pzp lub ewentualnie z
art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy – Pzp oraz art. 26 ust 3 i 4 ustawy – Pzp, co zostało wykazane w
zarzutach i argumentacji przedstawionej w proteście. Odwołujący się wskazał, iż na gruncie
obowiązujących przepisów ustawy – Pzp. nie jest możliwa sytuacja zaproszenia do złożenia
oferty wykonawcy nie spełniającego warunków udziału w postępowaniu i podlegającego
wykluczeniu. Zatem zaproszenie tych wykonawców stanowi między innymi naruszenia art.
51 ustawy – Pzp.
Odwołujący się wskazał, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy – Pzp o udzielenie
zamówienia mogą ubiegać się wykonawcy, którzy posiadają niezbędną wiedzę i
doświadczenie oraz dysponują potencjałem technicznym i osobami zdolnymi do wykonania
zamówienia. Nie można przy tym pominąć faktu, iż ,,Zamawiający jest zobowiązany do
przestrzegania w przeprowadzanym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego
zasady równego traktowania wykonawców i zasad uczciwej konkurencji (art. 7 ust. l ustawy –
Pzp).
Uzasadniając swoje stanowisko Odwołujący się powołał się na orzecznictwo
zespołów arbitrów i Krajowej Izby Odwoławczej oraz stanowisko doktryny, w tym wskazał na
wyrok Zespołu Arbitrów z dnia 23 stycznia 2006 roku, UZP/ZO/0-136/06, wyrok Krajowej Izby
Odwoławczej z dnia 13 sierpnia 2008 r. KIO/UZP 787/08.
Odnosząc się do podniesionego przez Odwołującego się ewentualnego zarzutu
naruszenia przez Zamawiającego:
– art. 26 ust 3 i 4 ustawy – Pzp poprzez nie wezwanie wykonawcy do złożenia niezbędnych
oświadczeń, dokumentów i wyjaśnień;
– art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy – Pzp poprzez jego błędną wykładnię w następstwie przyjęcia; iż
wykonawca złożył oświadczenia o spełnianiu warunków udziału w postępowaniu lub
dokumenty potwierdzające spełnianie tych warunków i tym samym poprzez nie wykluczenie
przez Zamawiającego wykonawcy z udziału w postępowaniu.
Odwołujący się podniósł, iż wskazane powyżej naruszenia prowadzą do wniosku, iż w
sytuacji, gdyby Zamawiający nie uznał zarzutu konieczności wykluczenia Wykonawcy na
podstawie art. 24 ust. 1 pkt 10 ustawy – Pzp. to winien, zgodnie z art. 26 ust. 3 i ust. 4
ustawy – Pzp, wezwać tych wykonawców do złożenia niezbędnych oświadczeń i
dokumentów, a wypadku ich nie złożenia lub nieprawidłowego złożenia – winien w trybie z
art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy – Pzp ich wykluczyć.
Odwołujący się zwrócił uwagę Zamawiającego na fakt, iż zgodnie z wyrokiem
Krajowej Izby Odwoławcze z dnia 1 września 2008 r. (KIO/UZP 853/08) nie można ustalać
restrykcyjnego zapisu w ogłoszeniu. a następnie uznać go za pozbawiony sankcji, gdyż
narusza to art. 7 ust. 1 ustawy – Pzp
Odwołujący się podkreślił, iż nieuwzględnienie protestu i niewykluczenie z udziału w
postępowaniu wykonawcy MGGP S.A. z siedzibą w Tarnowie będzie stanowiło naruszenie
fundamentalnej zasady równego traktowania wykonawców oraz rażące naruszenie
przepisów ustawy – Pzp , co może skutkować unieważnienie postępowania.

Pismem z dnia 30 marca 2009 roku, Zamawiający oddalił protest.

W uzasadnieniu podniósł, iż sformułował warunek udziału w postępowaniu dotyczący
dysponowania przez wykonawcę osobami zdolnymi do wykonania zamówienia,
zamieszczony w Sekcji III.2.3 pkt 3 ogłoszenia o zamówieniu nr 2009/S 13-018488 z dnia
21.01.2009 r. w brzmieniu: ,,22 osobami z wykształceniem średnim lub wyższym w zakresie
geodezji i kartografii, z których 6 posiada uprawnienia zawodowe w zakresie, o którym mowa
w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy PGK”. Taka redakcja zapisu stanowi o alternatywie łącznej, co
oznacza, że koniecznym, a zarazem wystarczającym do spełnienia postawionego warunku
jest wykazanie przez Wykonawcę dysponowania osobami posiadającymi stosowne
uprawnienia l lub 2 lub 5. Przecinek pomiędzy ,,1" i ,,2" nie stanowi w tym przypadku
koniunkcji i należy go czytać jako spójnik "lub". Odwołujący się swoje twierdzenie opiera na
założeniu, że przecinek stanowi funktor koniunkcji pomiędzy dwoma zdaniami. Jednocześnie
Odwołujący się błędnie założył, że ,,1" i ,,2" (uprawnienia) stanowią "zdania", do których ma
zastosowanie wskazana reguła logiczna. Na tym błędnym stwierdzeniu Odwołujący się
opiera cały swój wywód, jednocześnie próbując narzucić Zamawiającemu własną
interpretację oceny warunków udziału w postępowaniu. Tymczasem użyta przez
Zamawiającego redakcja kwestionowanego zapisu ogłoszenia, gdzie przecinek stanowi
jedynie wyliczenie, w tym przypadku uprawnień jest zgodna tak z gramatyką (regułami
składni) języka polskiego, jak i zasadami techniki legislacyjnej (prawodawczej), których
jednym z głównych założeń jest zwięzłość formułowania zapisów, a w konsekwencji unikanie
zbędnych powtórzeń. Na gruncie języka polskiego w zdaniach, w których następuje
wyliczenie więcej niż dwóch elementów, nie powtarza się między wszystkimi kolejnymi
elementami tego samego spójnika (np. A lub B lub C lub D), ponieważ prowadziłoby to do
zaniku czytelności zdania, lecz używa się skróconej formy połączeń (A, B, C lub D). Taka
skrócona forma zdania ma to samo znaczenie co zdanie rozbudowane przez zastosowanie
spójników między wszystkimi elementami wyliczanki. Tym samym chybiony jest zarzut
Odwołującego się wynikający z porównania treści ogłoszeń Zamawiającego z lat 2008 i
2009. Różnica w treści przytaczanych przez Protestującego fragmentów ogłoszeń ma
charakter czysto stylistyczny (ułatwiający czytelność) i w żadnym wypadku nie może być
uznana za zmianę warunków zamówienia. Odwołujący się twierdzi, że użyty w zdaniu
przecinek musi być traktowany jako równoważny funktorowi koniunkcji. Jest to twierdzenie
oczywiście nieprawdziwe, a do jakich absurdów może prowadzić niech świadczy odniesienie
go do brzmienia przepisów dowolnego aktu prawnego. Wystarczy posłużyć się
przykładowymi przepisami art. 4 Prawa zamówień publicznych – w poszczególnych punktach
ustawa wymienia te rodzaje zamówień, do których nie ma zastosowania reżim zamówień
publicznych. Na punkty 1, 2 i 3 art. 4 Pzp składają się wyliczenia szeregu szczególnych
rodzajów transakcji, a wszystkie one oddzielone są tylko przecinkami. Gdyby przyjąć
rozumowanie Odwołującego się należałoby uznać, że przecinki równoważne są funktorom
koniunkcji, wobec czego przepisy ustawy – Pzp nie miałyby zastosowania tylko do tych
zamówień, których przedmiotem są jednocześnie usługi arbitrażowe i usługi NBP i usługi w
zakresie badań naukowych itd. Podobnie gdyby przyjąć interpretację Protestującego na
przykład w odniesieniu do treści art. 2 pkt 13 tej ustawy, zgodnie z którą przez zamówienia
publiczne należy rozumieć umowy odpłatne zawierane między zamawiającym a wykonawcą,
których przedmiotem są usługi, dostawy lub roboty budowlane, należałoby uznać, że ustawę
Pzp stosuje się tylko do udzielania zamówień publicznych, których przedmiotem są
jednocześnie usługi i dostawy albowiem według założenia Protestującego przecinek
pomiędzy wyrazami: "usługi" oraz "dostawy" równoważny jest funktorowi koniunkcji. Ponadto
Zamawiający, określając w ogłoszeniu wymogi dla osób z uprawnieniami, kierował się
wskazaniem uprawnień, które samoistnie uprawniają do realizacji prac związanych z
przeprowadzeniem kontroli na miejscu, każde z uprawnień zawiera wystarczający zakres
kwalifikacji z punktu widzenia realizacji przedmiotowego zadania. Dla przykładu uprawnienia
zawodowego z zakresu pkt. 1 ustawy w art. 43 zawierają np. pomiary sytuacyjno-
wysokościowe oraz opracowanie ich wyników, w tym sporządzanie mapy zasadniczej, zaś
uprawnienia zawodowego z zakresu pkt. 2 ustawy w art. 43 zawierają np. prace z zakresu
ewidencji i budynków. Każda ze wskazanych kwalifikacji w pełni zabezpiecza możliwość i
kompetencje w zakresie prowadzenia pomiaru działek rolnych oraz opracowania stosownych
raportów.
Dołączone do wniosku MGGP S. A. z siedzibą w Tarnowie dokumenty na
potwierdzenie spełnienia warunku określonego w Sekcji III.2.3 pkt 3 ogłoszenia spełniają
wymogi zamawiającego i są zgodne z intencją Zamawiającego opisaną w treści ogłoszenia.
Osoby wskazane we wniosku MGGP S. A. posiadają uprawnienia zawodowe niezbędne do
prawidłowego wykonania przedmiotu zamówienia. Jeden z zakresów określonych w art. 43
ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne w pełni zaspokaja wymóg Zamawiającego
określony w ogłoszeniu i nie było intencją Zamawiającego, wbrew temu co twierdzi
Odwołujący się, podwyższenie wymagań w zakresie kwalifikacji osób, które będą
wykonywać przedmiotowe zamówienie. Stwierdzenie Odwołującego się w przedmiotowym
proteście, że opisane wyżej postępowanie Zamawiającego narusza art. 7, art. 24 ust. 2 pkt
10 w związku z art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2, art. 51, art. 26 ust. 2 i 4 oraz art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy
– Pzp nie znajdują potwierdzenia w stanie sprawy, a także w przytoczonym przez
Odwołującego się uzasadnieniu.
W dniu 9 kwietnia 2009 roku pismem złożonym w placówce pocztowej operatora
publicznego Odwołujący się wniósł odwołanie od rozstrzygnięcia protestu do Prezesa
Urzędu Zamówień Publicznych. W odwołaniu podtrzymał zarzuty, wnioski i argumenty
zgłoszone w proteście, a ponadto podniósł, iż Zamawiający rozstrzygając protest nie odniósł
się do podniesionego zarzutu naruszenia art. 26 ust. 3 oraz art. 24 ust. 1 pkt 10 ustawy –
Pzp.
Kwestionując stanowisko Zamawiającego Odwołujący się podniósł ponadto, iż
zgodnie z § 57 ust. 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w
sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz. U. z 2002 roku, Nr 100, poz. 908) wyliczenie w
obrębie punktów (tzw. litery) oznacza się małymi literami alfabetu łacińskiego, z wyłączeniem
liter właściwych tylko językowi polskiemu (a, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ż, ż), z nawiasem z prawej strony,
z zachowaniem ciągłości alfabetycznej w obrębie punktu, a przy powoływaniu -skrótem "lit."
bez względu na liczbę i przypadek oraz literą alfabetu łacińskiego bez nawiasu. Każdą literę
kończy się przecinkiem, a ostatnią średnikiem albo kropką (...).
W ocenie Odwołującego się za bezpodstawną i bez znaczenia w niniejszej sprawie
należy także uznać próbę uzasadnienia przez Zamawiającego swego stanowiska poprzez
powołanie się na analogiczne rozwiązanie zawarte w art. 2 pkt 13 ustawy – Pzp. Odwołujący
się może w tym zakresie jedynie podnieść, iż równie często ustawodawca jednak stosuje się
do zasad techniki prawodawczej i traktuje koniunkcję jak przecinek np. w k.c. art. 244
"Ograniczonymi prawami rzeczowymi są użytkowanie, służebność, zastaw, (...) prawo do
domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej oraz hipoteka" (2) czy też k.c. art. 216 §
6 ust l "Typ, wielkość i stan gospodarstwa rolnego". Przedstawiony przez Zamawiającego
argument, iż ustawodawca w tym akurat przypadku nie zastosował się ogólnych reguł logiki i
dyrektyw tworzenia tekstów prawnych należy pominąć i wskazać, iż z faktu tego nie można
wywodzić uprawnienia do Zamawiającego do formułowania wymaganych warunków do
udziału w postępowaniu w kształcie, w jakim zostało to uczynione. W celu wzmocnienia
swojego stanowiska Odwołujący się podniósł nadto, iż sposób interpretacji Odwołującego się
nie jest odosobniony, lecz powszechnie stosowany nie tylko w języku potocznym, podczas
redagowania różnorodnych tekstów, lecz również w szerokim zakresie w języku
programowania. Jako przykład jednej z wielu publikacji podał, iż "Przecinek czytamy jako i,
można za jego pomocą rozdzielać dowolna liczbę celów, które maja być spełnione w celu
udzielenia odpowiedzi na pytanie. Kiedy Prolog otrzymuje ciąg celów (rozdzielonych
przecinkami), stara się spełnić wszystkie cele, znajdując pasujące do nich cele z bazy
danych. Aby spełniona była cała sekwencja, spełnione musza być wszystkie cele składowe"
(Prolog. Programowanie. W. F. Clocksin, C. S. Mellish, Tłumaczenie: Tomasz śmijewski).
Odwołujący się wniósł, na podstawie art. 188 ust. 1, 3 oraz 4 ustawy – Pzp, o
przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu geodezji i kartografii na okoliczność
stwierdzenia czy do wykonania przedmiotu zamówienia przez wykonawcę niezbędne jest
posiadanie przez osoby wykonujące imieniem wykonawcy przedmiot zamówienia, łącznie
uprawnień wskazanych w art. 43 pkt 1 i pkt 2 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne,
czy też wystarczy posiadanie któregokolwiek z uprawnień wymienionych w tych dwóch
punktach.

Wykonawca MGGP S.A. w dniu 17 kwietnia 2009 roku zgłosił przystąpienie do
postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego.


Izba ustaliła, co następuje:

Postępowanie prowadzone jest w trybie przetargu ograniczonego. Zgodnie treścią
ogłoszenia opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2009/S 13-018488 w
dniu 21 stycznia 2009 roku w sekcji III.2.3 pkt 3 wykonawcy biorący udział w postępowaniu
winni byli w złożonych wnioskach wykazać, że dysponują 22 osobami z wykształceniem
średnim lub wyższym w zakresie geodezji i kartografii, z których 6 posiada uprawnienia
zawodowe w zakresie, o którym mowa w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy – Prawo geodezyjne i
kartograficzne.
Z wniosku złożonego przez wykonawcę MGGP S.A. wynika, że dysponuje on
osobami, z których 5 posiada uprawnienia w zakresie wynikającym z art. 43 pkt 1 ustawy –
Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz 1 posiada uprawnienia wynikające z z art. 43 pkt 1 i
2 tejże ustawy.
Zamawiający uznał, iż wykonawca MGGP S.A. spełnia określone przez niego
wymagania w wyżej wskazanym zakresie i dopuścił go do dalszego udziału w postępowaniu.
Z powyższym nie zgodził się Odwołujący się składając najpierw protest, a potem
odwołanie o treści wskazanej na wstępie.
Na podstawie dokumentacji przedmiotowego postępowania, w szczególności
ogłoszenia o zamówieniu oraz złożonych wniosków, a także biorąc pod uwagę
wyjaśnienia i stanowiska stron złożone podczas rozprawy, Krajowa Izba Odwoławcza
zważyła, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

W pierwszej kolejności Izba ustaliła, że Odwołujący się posiada interes prawny w
złożeniu środków ochrony prawnej w rozumieniu art. 179 ust. 1 ustawy – Pzp.
Stosownie do art. 179 ust. 1 ustawy – Pzp środki ochrony prawnej przysługują
wykonawcom, jeżeli ich interes prawny w uzyskaniu zamówienia doznał lub może doznać
uszczerbku w wyniku naruszenia przez zamawiającego przepisów ustawy.
Czynność Zamawiającego polegająca na ewentualnie wadliwym zaniechaniu
wykluczenia wykonawcy MGGP S.A. z postępowania skutkować może bowiem
ograniczeniem w możliwości uzyskania przez Odwołującego się przedmiotowego
zamówienia.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 6 ustawy – Pzp, ogłoszenie o zamówieniu w przetargu
ograniczonym powinno zawierać opis warunków udziału w postępowaniu wraz z podaniem
ich znaczenia oraz opis sposobu dokonywania oceny spełniania tych warunków.
Ponieważ zamawiający jedynie na podstawie ogłoszenia będzie dokonywał
kwalifikacji podmiotowej wykonawców, powinien on w ogłoszeniu o zamówieniu wskazać
warunki udziału w postępowaniu oraz sposobu oceny spełniania tych warunków.
Zamawiający stawia warunki udziału w postępowaniu w granicach art. 22 ustawy – Pzp w
celu zapewnienia, że wybrany wykonawca będzie zdolny do wykonania zamówienia – będzie
posiadał uprawnienia do wykonywania czynności objętych przedmiotem zamówienia (jeżeli
ustawy nakładają obowiązek posiadania takich uprawnień), odpowiednie doświadczenie i
wiedzę, potencjał techniczny, ekonomiczny i finansowy, a także będzie dysponował osobami
zdolnymi do wykonania zamówienia oraz że nie zachodzą w stosunku do niego okoliczności
skutkujące wykluczeniem z postępowania (art. 24). W ogłoszeniu zamawiający powinien
sprecyzować warunki zamówienia na tyle dokładnie, żeby wykonawca przed przystąpieniem
do sporządzania oferty mógł zweryfikować, czy spełnia warunki. Ustawa w zakresie
merytorycznego kształtowania warunków pozostawia zamawiającemu pewną swobodę,
jednak wyraźnym ograniczeniem tej swobody jest nakaz przestrzegania zasady uczciwej
konkurencji, a w związku z tym obowiązek takiego kształtowania warunków, aby
zagwarantować dostęp do zamówienia podmiotom zdolnym do jego wykonania.
Określenie warunków udziału w postępowaniu jest jedną z najważniejszych czynności
zamawiającego, która ma bezpośredni wpływ na wynik postępowania.
Zamawiający w przedmiotowym postępowaniu jako jeden z warunków udziału
ustanowił wymóg dysponowania przez wykonawcę 22 osobami z wykształceniem średnim
lub wyższym w zakresie geodezji i kartografii, z których 6 posiada uprawnienia zawodowe w
zakresie, o którym mowa w art. 43 pkt 1, 2 lub 5 ustawy – Prawo geodezyjne i
kartograficzne. Istota sporu sprowadza się do interpretacji wskazanego postanowienia i
zajęcia stanowiska w sprawie, czy wymaganie jest spełnione w przypadku łącznego
spełnienia warunków określonych w art. 43 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo geodezyjne i
kartograficzne lub też w zakresie określonym w art. 43 pkt 5 tej ustawy, czy też wymóg
należy uznać za spełniony w przypadku, gdy wykonawca dysponuje osobami legitymującymi
się uprawnieniami określonymi w art. 43 pkt 1 lub 2 lub 5 ustawy – Prawo geodezyjne i
kartograficzne.
W ocenie Odwołującego się przecinek pomiędzy określeniami pkt 1 i 2 jest
odpowiednikiem koniunkcji, co oznacza wymóg łącznego posiadania uprawnień, tj.
wynikających zarówno z pkt. 1, jak i pkt. 2 art. 43 ustawy – Prawo geodezyjne i
kartograficzne. Odwołujący się na poparcie swojego stanowiska przywołał fragment
opracowania „Logika dla prawników” pod red. Andrzeja Malinowskiego Wydawnictwo
Prawnicze Lexis Nexis Warszawa 2002, str. 97, z którego, zdaniem Odwołującego się,
wynika, iż w tekstach odpowiednikiem koniunkcji jest przecinek.
Ze stanowiskiem Odwołującego się nie można się zgodzić. Funkcja przecinka w
wyrażeniach zawierających wyliczenie determinowana jest znaczeniem spójnika
umieszczonego pomiędzy przedostatnim a ostatnim elementem. W niniejszym przypadku
jest to spójnik „lub” wskazujący na zastosowanie alternatywy łącznej (nierozłącznej), co
oznacza, że wystarcza spełnienie jednej z alternatywnych przesłanek, ale mogą być także
jednocześnie spełnione dwie lub więcej przesłanek zawartych w wyrażeniu.
Izba zapoznała się również ze stanowiskiem wyrażonym w przywołanej przez
Odwołującego się publikacji. Wynika z niej, iż w tekstach odpowiednikiem koniunkcji jest
często przecinek. Zastosowanie określenia „często” jest jednoznaczne z tym, że nie zawsze,
lecz jedynie w określonych przypadkach.

Tym samym zasadnym jest przyjęcie, że wykazanie przez wykonawcę, iż dysponuje
osobami legitymującymi się uprawnieniami wynikającymi z pkt. 1 lub z pkt. 2 lub też z pkt 5
art. 43 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne spełnia ustanowiony przez
zamawiającego wymóg uprawniający do wzięcia udziału w postępowaniu. Spełniałby go
również wykonawca, który wykazałby, że dysponuje osobami posiadającymi łącznie
uprawnienia zawarte w pkt. 1 i 2, jak też w pkt. 1, 2 i 5 oraz w pkt. 1 i 5 czy w pkt. 2 i 5.
Stanowisku Izby nie sprzeciwia się przywołana przez Odwołującego się uchwała Składu
Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 29 września 2006 roku II UZP 10/06, zgodnie z
którą spójnik „lub” wyraża alternatywę łączną, czyli dopuszcza możliwość
współwystępowania sytuacji komunikowanych przez zdanie łączone tym spójnikiem.
Stanowisko wyrażone w uchwale znajdzie zastosowanie również w przypadku wystąpienia
więcej niż dwu elementów, gdzie poszczególne człony wyrażenia oddzielone są przecinkami,
natomiast spójnik określający funkcję przecinków umieszczony jest w wyrażeniu jeden raz –
pomiędzy jego przedostatnim a ostatnim członem.
Analiza treści aktów prawnych wskazuje, iż ustawodawca częstokroć formułuje
przepisy prawne w sposób analogiczny do spornego postanowienia ogłoszenia, przy czym
interpretacja tych przepisów nie pozostawia wątpliwości, iż należy je rozumieć tak jakby
pomiędzy poszczególnymi ich elementami każdorazowo użyto spójnika „lub”.
Oprócz przywołanego przez zamawiającego przepisu art. 2 pkt 13 ustawy – Pzp
wskazać należy przykładowo: art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks
cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zmianami), art. 66 ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 26 maja
1982 roku – Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 roku Nr 123, poz. 1058 ze zmianami), art.
184 § 1, art. 249, 268 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 roku – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88,
poz. 553 ze zmianami), art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności
gospodarczej (Dz. U. z 2007 roku Nr 155, poz. 1095 ze zmianami) i wiele innych.
Praktyka taka koresponduje z wyrażonymi w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z
dnia 20 czerwca 2002 roku w sprawie zasad techniki prawodawczej (Dz. U. Nr 100, poz.
908) zaleceniami co do redagowania aktów prawnych, w tym z przepisem § 5, zgodnie z
którym przepisy ustawy redaguje się zwięźle i syntetycznie, unikając nadmiernej
szczegółowości, a zarazem w sposób, w jaki opisuje się typowe sytuacje występujące w
dziedzinie spraw regulowanych ustawą, § 6, stosownie do którego przepisy ustawy redaguje
się tak, aby dokładnie i w sposób zrozumiały dla adresatów zawartych w nich norm wyrażały
intencje prawodawcy oraz § 7 in principio, który stanowi, że zdania w ustawie redaguje się
zgodnie z powszechnie przyjętymi regułami składni języka polskiego.
Zwięzłość tekstu prawnego można osiągnąć w ten sposób, że w stosunkowo krótkiej
wypowiedzi należy zawrzeć możliwie dużo elementów. W ten sposób unika się zbędnych
powtórzeń.
Wyrażona w § 6 zasada precyzji w redagowaniu przepisów prawnych oznacza, że
przepisy prawne powinny być tak zredagowane, by adresaci przepisów nie mieli wątpliwości
co do tego, jaką regułę postępowania wyznacza dany przepis, a organy, które będą go
stosowały, nie miały wątpliwości co do interpretacji tego przepisu.
Z przywołanego zaś przepisu § 7 in principio wynika, że język prawny jest odmianą
naturalnego języka potocznego. Stąd też odnoszą się do niego wszystkie reguły dotyczące
języka potocznego, a uzupełniają je dodatkowe reguły odnoszące się tylko do języka
prawnego. Od języka potocznego język prawny nie różni się pod względem składni
(natomiast różni się pod względem semantyki).
Skoro więc konstruowane w polskim systemie prawnym przepisy, zredagowane w
sposób analogiczny do spornego postanowienia ogłoszenia, zgodne są ze wskazanymi
powyżej zasadami techniki prawodawczej, zasadnym jest uznanie problematycznego
postanowienia również za zgodny z tymi zasadami. Należy przy tym przyznać rację
zamawiającemu, iż na gruncie języka polskiego w zdaniach, w których następuje wyliczenie
więcej niż dwóch elementów, nie powtarza się między wszystkimi kolejnymi elementami tego
samego spójnika, ponieważ prowadziłoby to do zaniku czytelności zdania, lecz używa się
skróconej formy połączeń. Taka skrócona forma zdania ma to samo znaczenie, co zdanie
rozbudowane przez zastosowanie spójników między wszystkimi elementami wyliczanki.
Biorąc pod uwagę powyższe uznać należy, że wykonawca MGGP S.A. wykazał się
dysponowaniem odpowiednią liczbą osób legitymujących się uprawnieniami, których
wymagał zamawiający. Tym samym wszystkie zarzuty, wnioski i argumenty podniesione
przez odwołującego się należy uznać za bezpodstawne.
W ocenie Izby zgłoszony przez Odwołującego się wniosek w sprawie przeprowadzenia
dowodu z opinii biegłego z zakresu geodezji i kartografii na okoliczność stwierdzenia czy do
wykonania przedmiotu zamówienia przez wykonawcę niezbędne jest posiadanie przez osoby
wykonujące imieniem wykonawcy przedmiot zamówienia, łącznie uprawnień wskazanych w
art. 43 pkt 1 i 2 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne, czy też wystarczy posiadanie
któregokolwiek z tych uprawnień nie zasługuje na uwzględnienie. Z treści ogłoszenia o
zamówieniu wynika bowiem, iż o zamówienie mogą się ubiegać wykonawcy, którzy spełniają
między innymi warunki określone rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
14 marca 2007 roku w sprawie warunków, jakie powinny spełniać jednostki organizacyjne,
którym można powierzyć przeprowadzanie kontroli dotyczących płatności w ramach
systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2007 roku Nr 57, poz. 383 ze zmianami) z
wyłączeniem § 1 pkt 2 i § pkt 2 i 3 oraz rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z
dnia 31 maja 2007 roku w sprawie warunków, jakie powinny spełniać jednostki
organizacyjne, którym można powierzyć wykonywanie czynności kontrolnych w ramach
Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz. U. z 2007 roku Nr 101, poz.
685) z wyłączeniem § 3 pkt 1 lit. e oraz 2 i 3. Z aktów tych wynika możliwość wykonywania
prac w nich wskazanych przez osoby posiadające uprawnienia zawodowe określone w art.
43 pkt 1, 2, 5 lub 7 ustawy – Prawo geodezyjne i kartograficzne. Biorąc pod uwagę
powyższe rozważania stwierdzić należy, iż sam ustawodawca dopuścił możliwość
wykonywania zadań wskazanych w rozporządzeniach osobom legitymującym się
uprawnieniami wynikającymi również z jednego ze wskazanych punktów.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku postępowania
odwoławczego, na podstawie art. 191 ust. 6 i 7 ustawy – Prawo zamówień publicznych w zw.
z § 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 lipca 2007 r.
w sprawie wysokości oraz sposobu pobierania wpisu od odwołania oraz rodzajów kosztów w
postępowaniu odwoławczym i sposobu ich rozliczania (Dz. U. Nr 128, poz. 886 oraz Dz. U. z
2008 roku Nr 182, poz. 1122).
Stosownie do art. 194 i 195 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655, z 2008 r. Nr 171, poz. 1058, Nr 220,
poz.1420 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 19, poz. 101) na niniejszy wyrok – w terminie
7 dni od dnia jego doręczenia – przysługuje skarga za pośrednictwem Prezesa Urzędu
Zamówień Publicznych do Sądu Okręgowego w Warszawie.



Przewodniczący:

………………………………

Członkowie:


………………………………


………………………………