Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2013 r.

w składzie:

Przewodnicząca: SSO Grażyna Załęska-Bartkowiak

Protokolant: sekretarz sądowy Emilia Kowalczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2013 r. w O.

sprawy z odwołania T. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę socjalną

na skutek odwołania T. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 12 listopada 2012 r. znak (...)

orzeka:

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje T. Z. prawo do renty socjalnej począwszy od dnia 01.11.2012r. na stałe.

Sygn. akt III U 905/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12.11.2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. odmówił T. Z. prawa do renty socjalnej.

T. Z. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, podnosząc, że nie zgadza się z nią, bo jego stan zdrowia nie pozwala mu na podjęcie żadnej pracy.

Organ rentowy początkowo wnosił o oddalenie odwołania z uwagi na fakt, że komisja lekarska ZUS nie uznała T. Z. za osobę całkowicie niezdolną do pracy. Jednak w toku postępowania, po sporządzeniu opinii przez biegłych, organ rentowy pozostawił sprawę do uznania Sądu, oświadczając, że zgadza się ze sporządzoną opinią, z której wynika, że T. Z. jest całkowicie trwale niezdolny do pracy, a niezdolność powstała przed 18-tym rokiem życia.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. Z.urodził się w dniu (...) Ukończył szkołę podstawową i (...)rolniczą. W dniu 16.09.2009r. uzyskał orzeczenie Zespołu (...)w M.o potrzebie kształcenia specjalnego. Od dnia 01.09.2010r. do dnia 31.10.2012r. decyzją ZUS przyznawane miał prawo do renty socjalnej.

W dniu 10.08.2012r. T. Z. zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do renty socjalnej. W związku z tym został skierowany na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z dnia 28.08.2012r. stwierdził, że wnioskodawca nie jest całkowicie niezdolny do pracy. Wobec sprzeciwu wniesionego przez T. Z. stan jego zdrowia był oceniany przez komisję lekarską ZUS, która w orzeczeniu z dnia 06.11.2012r. również stwierdziła, że T. Z. nie jest całkowicie niezdolny do pracy.

Wobec powyższego Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaskarżoną decyzją odmówił T. Z. prawa do renty socjalnej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wniesione przez T. Z. jest zasadne.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27.06.2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2003 r., Nr 135, poz. 1268 ze zm.) świadczenie to przysługuje osobie pełnoletniej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:

1)  przed ukończeniem 18 roku życia;

2)  w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej – przed ukończeniem 25 roku życia;

3)  w trakcie studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej.

Definicję osoby całkowicie niezdolnej do pracy podaje natomiast art. 12 ust. 1-3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.), stanowiący, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust. 1). Przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2).

W świetle powyższych przepisów skuteczność odwołania T. Z. zależna była od wykazania przez niego całkowitej niezdolności do pracy powstałej w okresach wskazanych w art. 4 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o rencie socjalnej.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu psychiatrii, neurologii i okulistyki. Po przeprowadzeniu wywiadu z T. Z., jego zbadaniu oraz po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską dotyczącą jego stanu zdrowia biegli rozpoznali u odwołującego zwyrodnienie barwnikowe siatkówek obu oczu, astygmatyzm mieszany obu oczu, niedowidzenie obu oczu, zez rozbieżny naprzemienny, ograniczenie pola widzenia oraz upośledzenie umysłowe.

Biegły okulista stwierdził, że T. Z. jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z powodu choroby, która powstała przed 18 rokiem życia. Zdaniem biegłego – niezdolność z powodu tej choroby ma charakter trwały. W uzasadnieniu opinii biegły okulista stwierdził, że stan siatkówek odwołującego sugeruje lunetowe pole widzenia. Schorzenia (...) ma charakter trwały i postępujący z wiekiem, jest to schorzenie genetycznie uwarunkowane, nie rokujące poprawy, a pogarszające się z wiekiem zawężenia pola widzenia uzależni odwołującego się od otoczenia.

Pozostali biegli pozostawili natomiast ocenę niezdolności odwołującego do decyzji okulisty (k. 12-14).

Organ rentowy w piśmie z 22.02.2013r. zgodził się opinią biegłych, a w szczególności z opinią biegłego okulisty i nie wniósł do niej uwag.

W ocenie Sądu należy podzielić ustalenia i wnioski poczynione przez biegłych, a w szczególności przez biegłego okulistę. Biegły okulista rzeczowo, logicznie i szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko zarówno w zakresie postawionej diagnozy, jak i jej skutków w postaci całkowitej niezdolności odwołującej do pracy. Opinia tego biegłego może stanowić podstawę do orzekania w niniejszej sprawie, jest bowiem kompletna: podstawę jej wydania stanowiły nie tylko analizy całej dokumentacji lekarskiej, ale także wywiad przeprowadzony z odwołującym oraz jego badania. Wynika z niej w sposób jednoznaczny, że odwołujący jest osobą całkowicie niezdolną do pracy na trwałe, a jego niezdolność powstała przed ukończeniem 18-tego roku życia. Organ rentowy nie kwestionował ostatecznie tej oceny.

Wobec powyższych okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴§ 2 k.p.c., zmienił decyzję, przyznając T. Z. prawo do renty socjalnej począwszy od dnia 01.11.2012r. na stałe.