Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IIW 1159/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia2013 roku

Sąd Rejonowy II Wydział Karny w Strzelcach Opolskichw składzie:

Przewodniczący SSR Katarzyna Weres - Wanat

Protokolant Katarzyna Lisiak

W obecności oskarżyciela publicznego – nikt pomimo prawidłowego zawiadomienia wokandą

Po rozpoznaniu dnia 20 lutego 2013r. i 10 kwietnia 2013r. na rozprawie

sprawy M. J./J./

córki A. i E. zd. P.

urodz. (...) w T.

obwinionej o to, że :

w dniu 19 listopada 2012r.o godz. 12:44 na autostradzie (...) 278,5 km (gm. U.) kierując pojazdem marki M. o nr rej. (...), poruszała się lewym pasem ruchu, pomimo iż po prawym pasie nie jechały pojazdy i nadawał się do ruchu.

tj. o wykroczenie z art. 97 kw w zw. z art. 16 ust. 4 Ustawy prawa o ruchu drogowym

I.  uznaje M. J. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu tj. wykroczenia z art. 97 kw i za to na podstawie art. 97 kw wymierza jej karę grzywny w wysokości 100 (stu) złotych,

II.  na podstawie art. 118§1 kpw w związku z §2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 roku w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia oraz na podstawie art. 119 kpw w zw. z art. 3 ust 1 i art. 21 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (stu) złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wymierza opłatę w wysokości 30 (trzydzieści) złotych.

Sygn. akt IIW 1159/12

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonych dowodów Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 19 listopada 2012r. służbę w patrolu zmotoryzowanym pełnili funkcjonariusze policji J. G.i K. K.. W ramach prowadzonej w tym dniu na autostradzie (...)akcji „Trzymaj się prawego pasa” podejmowali czynności w stosunku do sprawców wykroczeń polegających na poruszaniu się lewym pasem ruchu w sytuacji, gdy prawy pas był wolny. Ustawili swój radiowóz z wideorejestratorem w taki sposób, by możliwe było rejestrowanie wszystkich jadących od strony K.samochodów. Radiowóz stał częściowo na trawniku i to w taki sposób, że w ogóle nie zajmował pasa awaryjnego. Radiowóz nie miał włączonych żadnych sygnałów świetlnych czy też dźwiękowych. Zatrzymywane pojazdy również były kierowane poza pas awaryjny, a zatem znajdowały się z dala od prawego pasa ruchu.

(dowód:

zeznania świadka J. G.k. 27,

notatka urzędowa k. 5)

Około godziny 12.44 funkcjonariusz policji J. G.zauważył nadjeżdżający autostradą samochód osobowym marki M. (...)o nr rej. (...). Pojazd ten poruszał się cały czas lewym pasem, mimo że prawy pas pozostawał wolny. Kierującym tymże pojazdem okazała się M. J.. Po zatrzymaniu J. G.poinformował obwinioną o popełnionym wykroczeniu, zaproponował mandat karny w kwocie 100zł oraz wskazał, iż naliczone zostaną 2 punkty karne. M. J.zgodziła się na to nie korzystając z prawa do odmowy przyjęcia mandatu. Po wypisaniu mandatu przez J. G.obwiniona odmówiła jego podpisania. Zarzuciła wówczas, iż działanie policjantów ma jedynie zmierzać do poprawy ich wyniku finansowego przed końcem roku.

(dowód:

zeznania świadka J. G.k. 27,

zapis wykroczenia na płycie DVD,

świadectwo legalizacji k.8

notatka urzędowa k. 5)

M. J.ma obywatelstwo polskie. Z zawodu jest (...). Prowadzi własną działalność gospodarczą, z której osiąga dochody w wysokości 7.000zł miesięcznie. Jest mężatką, ma jedno dziecko. Nie była karana za przestępstwa. W 2012r. była karana za jedno wykroczenie drogowe.

(dowód:

dane dot. obwinionej k. 21

informacja o wpisach do ewidencji kierowców k. 9)

M. J.na rozprawie przyznała, że jechała lewym pasem. Wyjaśniła, iż zjeżdżała z góry zza zakrętu i z daleka widziała, że na lewym pasie awaryjnym stoją dwa albo trzy samochody oraz policja. Sądziła, że doszło do jakiegoś wypadku i dlatego jechała lewym pasem. Stwierdziła, że należało dochować staranności, przypuszczała, że może chodzić tam policja, mogą być ranni dlatego jechała lewym pasem. Nie blokowała nikomu ruchu i nie stanowiła zagrożenia. Stwierdziła, iż tłumaczyła to policjantowi, ale on powiedział, że za długo jechała lewym pasem. Wyjaśniła, iż była to dla niej niezrozumiała sytuacja bowiem jak rok wcześniej jechała autostradą, która była blokowana przez internautów i dzwoniła trzykrotnie na policję to wówczas nic nie zrobili. Przyznała, iż początkowo zdecydowała się na przyjęcie mandatu , ale jego wypisanie trwało za długo, a spieszyła się wówczas do W.po dziecko do przedszkola. Policjant poinformował ją wówczas, iż jest to ogólnopolska akcja, uznała iż nie przyjmie mandatu bo jest koniec roku. Po odtworzeniu nagrania obwiniona dodatkowo wyjaśniła, iż na nagraniu widać że krótko przed nią jechał biały dostawczy samochód z niewielką prędkością. Skoro jechała dużo szybciej prawdopodobnie z maksymalną dopuszczalną to logiczne było, że jechała lewym pasem.

(wyjaśnienia obwinionej k. 21)

Sąd zważył, co następuje:

Wina i okoliczności popełnienia zarzucanego obwinionej czynu nie budzą wątpliwości.

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się na całym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w postaci zeznań funkcjonariusza policji J. G., zapisu wykroczenia oraz dowodach z dokumentów w postaci notatki urzędowej jak i świadectwa legalizacji urządzenia oraz informacji z ewidencji kierowców. Dowody te są jasne, logiczne. Korespondują ze sobą i uzupełniają się wzajemnie pozwalając na jednoznaczne odtworzenie przebiegu zdarzenia z uwzględnieniem wszelkich zaistniałych okoliczności.

W świetle powyższych dowodów wyjaśnienia obwinionej w ocenie Sądu należy ocenić jako niewiarygodne, poza jednym faktem, a mianowicie przyznaniem, iż rzeczywiście jechała lewym pasem. Podnoszone przez obwinioną okoliczności nie znajdują potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym, w żadnej mierze nie usprawiedliwiają jej zachowania ani też nie mogą prowadzić do jej ekskulpacji. Zresztą bezpośrednio po zatrzymaniu przez patrol policji do kontroli drogowej takich okoliczności nie podnosiła, a jedynie – w konsekwencji odmawiając przyjęcia mandatu wskazała, iż trwało to zbyt długo i ukaranie jej za to wykroczenie ma poprawić jedynie wynik finansowy policji.

Zresztą przesłuchiwany na rozprawie funkcjonariusz policji zeznał, iż w żadnej mierze nie można było całej tej sytuacji ocenić jako ewentualnego wypadku drogowego i jest to jedynie sposób w jaki teraz tłumaczy się obwiniona, bowiem w radiowozie nie świeciły się żadne sygnały, nikt nie chodził po autostradzie, a nadto zatrzymywane do kontroli samochody nie stały na pasie awaryjnym, ale nawet poza pasem, na pasie zieleni. Dodatkowo zaznaczyć należy, iż obwiniona po obejrzeniu nagrania z ujawnionego wykroczenia dodatkowo wyjaśniła, iż wówczas poruszała się z dużą prędkością zbliżoną do maksymalnej. Skoro – jak próbowała usprawiedliwić swoje zachowanie – zachowała ostrożność, bo może był wypadek i ktoś będzie chodził po drodze, to zastanawiający jest fakt, iż nie zmniejszyła prędkości tak by ewentualnie móc zareagować na poruszające się na autostradzie osoby. To właśnie ta okoliczność łącznie z faktem, iż radiowóz nie miał włączonych sygnałów świetlnych wskazują o tym, iż twierdzenia obwinionej o rzekomym wypadku stanowią jedynie przyjętą przez nią linię obrony, a co jeszcze raz należy podkreślić okoliczności tych nie podnosiła bezpośrednio po zatrzymaniu do kontroli drogowej. Wówczas jedynie zarzucała policjantom, iż zamierzają poprawić sobie wynik finansowy.

Także i biały samochód dostawczy widoczny na nagraniu w ocenie Sądu w żadnej mierze nie usprawiedliwia zachowania obwinionej i kontynuowania jazdy lewym pasem, bowiem samochód ten opuścił wystarczająco wcześnie prawy pas zjeżdżając na pas ruchu służący do zjazdu z autostrady. Prawy pas pozostawał więc wolny, a zatem brak było jakichkolwiek przesłanek uzasadniających kontynuowanie jazdy lewym pasem i twierdzenia policjanta, iż obwiniona winna była zjechać na prawy pas jeszcze przed łukiem są w pełni uzasadnione. Zresztą funkcjonariusz policji J. G. doskonale zapamiętał zdarzenie z udziałem obwinionej, bowiem to właśnie ona w tym dniu jak zeznał „idealnie„ popełniła to wykroczenie. Jak zeznał świadek inni kierowcy zjechali na lewy pas po czym wracali na prawy, natomiast obwiniona cały czas jechała lewym pasem, nawet nie próbowała z niego zjeżdżać.

Zeznania świadka J. G.w ocenie Sądu należy ocenić jako w pełni wiarygodne, zresztą poparte nagraniem z wideorejestratora. Funkcjonariusz policji wykonywał jedynie swoje zadania, których w żadnej mierze nie można uznać za chęć poprawienia wyniku finansowego. Nie miał żadnego interesu w nieprawdziwym przedstawianiu faktów. Doskonale zapamiętał obwinioną i to właśnie z tego, że tak naprawdę w tym dniu ona w sposób „idealny” jak to określił popełniła zarzucone jej wykroczenie.

Wina obwinionej została dowiedziona.

Odpowiedzialność z art. 97 kw podlega uczestnik ruchu lub inna osoba znajdująca się na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu, a także właściciel lub posiadacz pojazdu, który wykracza przeciwko innym przepisom ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym lub przepisom wydanym na jej podstawie.

Takim przepisem jest art. 16 ust. 1 - 4 ustawy prawo o ruchu drogowym statuujący zasadę ruchu prawostronnego. Jest to podstawowa zasada. Z zasady ruchu prawostronnego wynika, że kierujący jest obowiązany: a) na drodze dwujezdniowej – jechać po prawej jezdni, b) na jezdni dwukierunkowej o co najmniej czterech pasach ruchu – zajmować pas ruchu znajdujący się na prawej połowie jezdni, c) jechać możliwie blisko prawej krawędzi jezdni, a jeżeli pasy ruchu na jezdni są wyznaczone, nie może zajmować więcej niż jednego pasa. Kierujący pojazdem może zjechać na lewą stronę jezdni, gdy prawa strona jest zajęta lub występuje zwężenie jezdni albo zamierza skręcić w lewo na jezdni o ruchu jednokierunkowym, jak też w wypadku wykonywania manewru wyprzedzania lub omijania. Jeżeli kierujący pojazdem z powodu wyprzedzania lub omijania zajął pas ruchu po lewej stronie drogi obowiązany jest wjechać na pas po prawej stronie, gdy tylko warunki ruchu na to pozwolą.

Niedopuszczalna jest jazda lewym pasem w sytuacji, gdy prawy pas jest wolny nawet wtedy, gdy z tyłu lewym pasem nie porusza się żaden pojazd. Taka jazda może tamować ruch w czasie poruszania się lewym pasem pojazdu z większa prędkością. Zasada ta ma zastosowanie także wówczas, gdy kierujący pojazdem porusza się lewym pasem z maksymalną dozwolona prędkością.

W ocenie Sądu przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe ponad wszelką wątpliwość wykazało, iż obwiniona M. J.w dniu 19 listopada 2012r. o godzinie 12.44 na autostradzie (...)km węzeł N.kierując pojazdem marki M. (...)o nr rej. (...)pomimo faktu, iż prawy pas był wolny i nadawał się do ruchu cały czas kontynuowała jazdę lewym pasem, a zatem nie dostosowała się do wyrażonego w art. 16 ust. 3 ustawy prawo o ruchu drogowym obowiązku popełniając wykroczenie drogowe z art. 97 kw.

Dokonując wymiaru kary Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art. 33 kw. Sąd brał zatem pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu i cele kary w zakresie społecznego oddziaływania, a także cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do ukaranego.

Odnosząc się do orzeczonej kary Sąd uznał, iż kara 100 zł grzywny jest odpowiednia do stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez obwinioną i stopnia jej zawinienia i stanowić będzie dolegliwość o charakterze represyjno-wychowawczym, zapobiegającym w przyszłości ponownemu łamaniu przez obwinioną porządku prawnego.

Sąd jest zdania, iż poprzez orzeczenie względem obwinionej kary grzywny w kwocie stu złotych, zrealizowane zostaną tak cele prewencji indywidualnej, która ma na celu przede wszystkim powstrzymanie sprawcy od tego typu zachowań w przyszłości, jak i prewencji generalnej, której zadaniem jest kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa i utwierdzanie jego prawidłowych postaw wobec prawa.

Ze względu na sytuację majątkową obwinionej Sąd nie dopatrzył się przesłanek uprawniających go do zwolnienia jej od ponoszenia kosztów sądowych, w związku z czym naturalną konsekwencją skazania, było obciążenie jej tymi kosztami w wysokości stu trzydziestu złotych, na które złożyły się zryczałtowane wydatki postępowania w kwocie stu złotych oraz trzydzieści złotych tytułem opłaty od wymierzonej kary grzywny.