Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W I M I E N I U R Z E C Z Y P O S P O L I T E J P O L S K I E J

Dnia 8 maja 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze V Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Karolina Krzemińska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Marzenna Ornaf

po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. J. w Z.

przeciwko M. T. prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo-Produkcyjno-Handlowo-Usługowe (...) M. T. w Z.

o zapłatę kwoty 9.247,86 zł

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 1 584,74 zł tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1 217,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka jawna w Z. wystąpiła z powództwem przeciwko M. T. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) w Z. domagając się zasądzenia kwoty 9.247,86 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 29.09.2012r. do dnia zapłaty, a także zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazała, że pozwany wynajmował od powódki pomieszczenie produkcyjno-,magazynowe o pow. 72 m ^{( 2)} na cele prowadzonej działalności. Zgodnie z umową pozwany zobowiązany był we własnym zakresie dokonywać bieżących napraw i konserwacji w lokalu oraz ponosić koszty korzystania z wody i energii elektrycznej. Powódka rozliczała pozwanego za korzystanie z w/w mediów wystawiając fakturę vat jako re – fakturę. W okresie od 01.02.2012r.do 30.032012r. nastąpiło znaczne zwiększenie zużycia wody. Powódka została obciążona przez (...) kwotą 3.761,66 zł tytułem zużycia wody w okresie od 28.01.2012r. do 29.02.2012r. i kwotą 5.486,20 zł za okres 01.03.2012r. do 30.03.2012r., co łącznie dawało kwotę 9.247,86 zł. Kwoty te znacznie przewyższały koszty zużycia wody w innych okresach rozliczeniowych wynoszące przykładowo w miesiącu styczniu – 862,26 zł i w kwietniu 1.433,53 zł. W kwietniu 2012r. powódka dokonała rozliczenia zużycia wody przez pozwanego za cały okres obowiązywania umowy najmu, tj. od 27.04.2009r. do 31.03.2012r. wystawiając fakturę vat nr (...). Rozliczenie to nie obejmowało jednak zwiększonego zużycia wody za miesiące luty i marzec. Jednocześnie powódka celem wyjaśnienia zwiększonego zużycia wody w lutym i marcu złożyła w (...) Sp. z o.o. w Z. reklamację z wnioskiem o korektę faktur za ten okres. Reklamacja nie została uwzględniona z uwagi na przekroczenie terminu do jej złożenia. Powołano jednak komisję, która po odkopaniu fragmentu wodociągu stwierdziła, że wyciek wody nastąpił z instalacji na terenie obiektów wynajmowanych przez pozwanego. Pozwana wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 9.247,86 zł w terminie do dnia 28.09.2012r. Pozwany odmówił zapłaty zaprzeczając aby awaria sieci wodociągowej nastąpiła na terenie przez niego zajmowanym oraz z uwagi na rozliczenie kosztów zużycia wody w fakturze nr (...).

Pozwany M. T. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zaprzeczył aby w 2012r. był najemcą pomieszczeń należących do powódki. Wskazał, że umowa najmu zawarta przez strony wygasła w dniu 27.07.2011r., kiedy pozwany nabył od powódki nieruchomość w skład której wchodziło pomieszczenie stanowiące przedmiot tej umowy. W dniu 1.08.2011r. pozwany znaczną część tej nieruchomości o pow. 450 m ^{( 2)} wynajął powódce, która prowadziła w nich działalność produkcyjną. Pozwany przyznał, że fakturą vat nr (...) strony za porozumieniem w sposób szacunkowy dokonały całkowitego rozliczenia wody zużytej przez pozwanego w okresie od 2009r. do 31.03.2012r., którą wykorzystywał z ujęcia przypisanego powódce. W tym czasie powódka dysponowała już fakturami vat wystawionymi przez (...) sp. z o.o. w Z. obejmującymi zwiększone zużycie wody, co oznacza, że okoliczności wynikające z tych faktur znalazły wyraz w dokonanym przez strony szacunkowym rozliczeniu zużycia wody. Pozwany zaprzeczył również temu, aby na terenie stanowiącym jego własność i graniczącym z posesją powoda odkopywano w 2012r. rurociąg wodny. Zaprzeczył też aby na zajmowanym przez niego terenie w 2012r. miał miejsce wyciek wody. Pozwany nie był poinformowany o powołaniu komisji, której ustalenia przytacza powódka i nie był informowany o efektach jej pracy. Dlatego kwestionuje fakty wynikające z protokołu komisji za wyjątkiem stwierdzenia o nieprzedostawaniu się wody do systemu kanalizacji sanitarnej – co czyni z ostrożności procesowej. Stwierdzenie to zwarte w protokole wskazuje na niezasadność próby obciążania pozwanego kosztami odbioru ścieków , które stanowią część kosztów ujętych w fakturach vat nr (...). Ilość zużytej wody wykazana tymi fakturami nie mogła być wynikiem wycieku z wodociągu albowiem z okoliczności przytoczonych przez powódkę, w tym z treści protokołu komisji, wynika, że dopiero po powołaniu komisji we wrześniu 2012r. usunięto awarię. Do tego więc czasu poziom zużycia wody nie powinien się zmniejszyć, podczas gdy faktura vat za okres 31.03.2012r. do 30.04.2012r. wykazuje dużo mniejsze zużycie wody – 126 m ^{( 3)}, podczas gdy w lutym wynosiło ono 349 m ^{( 3)}, zaś w marcu 2012r. – 503 m ^{( 3)}. Pozwany zakwestionował również aby liczniki pomiaru zużycia wody o numerach (...) i (...) oraz inne wymienione w fakturach vat dotyczyły pomiaru zużycia wody z ujęcia wykorzystywanego przez pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27.04.2009r. strony prowadzące działalność gospodarczą zawarły umowę najmu, na mocy której powódka, reprezentowana przez ówczesnego wspólnika Z. T. (ojca pozwanego), wynajęła pozwanemu pomieszczenie produkcyjno – magazynowe o pow. 72m ² znajdujące się w jednym z budynków położonych na terenie przedsiębiorstwa powódki.

Zgodnie z §1 ust. 3 umowy pozwany zobowiązany był do ponoszenia kosztów zużycia energii elektrycznej i wody.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - odpis KRS powódki – k. 21-23 akt,

- wydruk z (...) pozwanego – k. 24-25 akt

- umowa najmu z dnia 27.04.2009r. – k. 10 akt,

- zeznania świadka M. O. – k.73 akt

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 94 v akt,

- zeznania pozwanego M. T. – k. 96 akt.

W dniu 27.07.2011r. strony zawarły umowę sprzedaży, na mocy której pozwany nabył od powódki prawo wieczystego użytkowania gruntu o pow. 0,9657 ha oraz własność budynku usytuowanego na tym gruncie (w którym znajdowały się pomieszczenia uprzednio przezeń wynajmowane).

okoliczności niesporne

a nadto

dowód: - umowa sprzedaży oraz ustanowienia służebności gruntowej-

k. 35-37 akt,

W dniu 29.07.2011r. powódka reprezentowana przez ówczesnego prokurenta Z. T. podpisała aneks rozwiązujący w trybie natychmiastowym umowę najmu zawartą z pozwanym w dniu 27.04.2009r., co pozwany zaakceptował.

Ówczesny prokurent powódki Z. T. w dniu 01.08.2011r. podpisał również w imieniu powódki umowę najmu, na mocy której powódka wynajmowała od pozwanego część pomieszczeń o pow. 450 m ² w budynku nabytym uprzednio przez pozwanego.

Zgodnie z §2 umowy koszty korzystania z energii elektrycznej i bieżącej wody ponosił najemca.

Pozwany wyraził zgodę na zawarcie tej umowy.

dowody: - umowa najmu z dnia 1.08.2011r. – k. 38-39 akt,

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 94 v akt,

- zeznania pozwanego M. T. – k. 96 akt.

Od 31.12.2011r. Z. T. nie pełnił już funkcji prokurenta w powodowej spółce (jej wspólnikiem przestał być w 2011r.). Od tego czasu osobiste zarządzanie sprawami spółki przejęła wspólniczka B. K. (2).

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - zeznania świadka R. K. – k.73-73v akt

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 94 v akt

Pozwany począwszy od 27.04.2009r. w miarę rozwijania prowadzonej działalności zajmował kolejne pomieszczenia w budynku wynajmowanym wówczas od powódki.

Pozwany korzystał z ujęcia wody należącego do powódki, nie posiadał własnej umowy na dostawę wody. Woda wykorzystywana była na cele socjalne przez zatrudnianych przez niego pracowników. Zużywana woda nie była odrębnie opomiarowana. Strony nie ustaliły zasad rozliczenia za nią.

Do kwietnia 2012r. pozwany nie ponosił kosztów zużycia wody i powódka nie domagała się od niego zapłaty z tego tytułu.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - pismo (...) Sp. z o.o. w Z. –k. 48 akt

- zeznania świadka M. O. – k.73 akt

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 94 v akt,

- zeznania pozwanego M. T. – k. 96 akt.

W kwietniu 2012r. na polecenie B. K. (2) sporządzone zostało szacunkowe rozliczenie kosztów wody zużytej przez pozwanego w okresie od 27.04.2009r. do 31.03.2012r., które dokonano w oparciu o ilość pracowników zatrudnianych przez pozwanego.

Na jego podstawie powódka w dniu 20.04.2012r. wystawiła fakturę vat nr (...) na kwotę 9.410,95 zł, która została przez pozwanego zapłacona

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - faktura vat nr (...) – k. 15 akt

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 94 v akt,

- zeznania pozwanego M. T. – k. 96 akt.

Przed dokonaniem rozliczenia z pozwanym powódka otrzymała od dostawcy wody – (...) Sp. z o.o. w Z. faktury vat :

- nr (...) na kwotę 3.761,66 zł z tytułu zużycia wody w okresie od 28.01.2012r. do 29.02.2012r. oraz

- nr (...) na kwotę 5.486,20 zł z tytułu zużycia wody w okresie od 1.03.2012r. do 31.03.2012r.

Zużycie wody wynikające z w/w faktur- odpowiednio 349m ³ i 509m ³ znacznie odbiegało od zużycia wody we wcześniejszym okresie, które utrzymywało się na poziomie 100 m ³.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - faktura vat nr (...) – k. 11 akt,

- faktura vat nr (...) – k. 12 akt,

- faktura vat nr (...) – k. 13 akt,

- pismo powódki z dnia 04.04.2012r. – k. 87 akt

Po stwierdzeniu zwiększonego zużycia wody powódka poinformowała dostawcę wody o niezlokalizowanym wycieku wody z jej sieci wewnętrznej. Poleciła również pracownikom zamykanie zaworu głównego wody po zakończeniu zmiany, aby ograniczyć wyciek wody.

Woda dostarczana na teren zakładu powódki (z której korzystał również pozwany) opomiarowana była jednym zestawem wodomierzowym. Wspólnie z przedstawicielami (...) Sp. z o.o. w Z. pracownicy powódki dokonali sprawdzenia poprawności działania tego wodomierza a następnie sieci wewnętrznej na terenie zakładu (...), jednak nie zlokalizowali miejsca przecieku.

W czerwcu 2012r. na prośbę powódki pracownicy (...) Sp. z o.o. w Z. dokonali odkrycia fragmentu rurociągu wodnego w pobliżu ogrodzenia oddzielającego zakład od nieruchomości pozwanego. Był to końcowy fragment tego rurociągu zasilający jedynie zakład pozwanego. Po dokonaniu wykopu nie stwierdzono uszkodzenia rury, zauważono jedynie wodę napływającą z gruntu do wykopu.

Pracownicy powódki dokonali wówczas odcięcia rurociągu zasilającego zakład pozwanego i jego zasklepienia. Po dokonaniu tych czynności i otwarciu zaworu głównego wodomierz przestał wskazywać zużycie wody.

dowody: - pismo powódki z dnia 04.04.2012r. – k. 87 akt,

- pismo pozwanej z dnia 24.05.2012r. – k. 88 akt,

- faktura vat nr (...) – k. 14 akt

- protokół komisji – k. 76,84 akt

- zeznania świadka P. M. – k. 70v-71v,72v

akt,

- częściowo zeznania świadka R. P. –k. 71v-

72,72v akt,

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 95 akt,

Po wymianie pism, (...) Sp. z o.o. w Z. ostatecznie w dniu 05.09.2012r. dokonało korekty faktury vat nr (...), zmniejszając należność wynikającą z niej z kwoty 5.486,20 zł do kwoty 2.735,49 zł.

Powódka nie uiściła do chwili obecnej w całości należności wynikających z faktur vat nr (...).

dowody: - pismo powódki z dnia 04.04.2012r. – k. 87 akt,

- pismo powódki z dnia 16.08.2012r. – k. 92 akt,

- pismo (...) sp. z o.o. w Z. z dnia 24.05.2012r. – k.

88 akt,

- pismo (...) sp. z o.o. w Z. z dnia 31.08.2012r. – k.

89 akt,

- pismo (...) sp. z o.o. w Z. z dnia 5.09.2012r. – k.

16,85 akt,

- faktura korygująca vat nr (...) – k. 90 - 91 akt

- zeznania wspólnika powódki B. K. (2) – k. 95 akt.

Powódka pismem z dnia 18.09.2012r. wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 9.247,86 zł „w związku z awarią i zużyciem wody” na terenie zakładu pozwanego w okresie od 01.02.2012r. do 30.03.2012r. jednak bezskutecznie.

okoliczności niesporne

a nadto

dowody: - wezwanie do zapłaty wraz z potw. odbioru – k. 18,19 akt,

- pismo pozwanego z dnia 27.09.2009r. – k. 20 akt

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

W ocenie Sądu brak jest podstaw prawnych do domagania się od pozwanego zapłaty kwoty 9.247,86 zł. Stanowi ona sumę kwot z faktur vat nr (...), którymi dostawca wody obciążył powódkę za zużycie wody w okresie od 28.01.2012r. do 30.03.3012r.

Wbrew twierdzeniom pełnomocnika powódki podstawy tej nie można upatrywać w treści łączącej strony umowy najmu z dnia 27.04.2009r., albowiem umowa ta nie obowiązywała już w spornym okresie.

Zarówno z zeznań wspólniczki powódki B. K. (2) jak i z zeznań pozwanego wynikało bowiem, iż w dniu 29.07.2011r. podpisany został aneks rozwiązujący tą umowę w trybie natychmiastowym (dokument aneksu nie został przedłożony). Powyższe miało związek z faktem nabycia przez pozwanego nieruchomości będącej uprzednio przedmiotem najmu, której to okoliczności powódka nie kwestionowała.

Powódka podnosiła, iż podpis pozwanego zarówno na w/w aneksie jak również na umowie najmu z dnia 1.08.2011r. nie pochodził od niego, lecz został podrobiony przez Z. T., który w przypadku obu tych umów reprezentował powódkę. Innymi słowy twierdziła, iż Z. T. podpisał się na wskazanych dokumentach zarówno w imieniu najemcy jak i wynajmującego. Z faktu tego wywodziła wniosek o nieważności w/w dokumentów, który w ocenie Sądu jest całkowicie nieuprawniony.

Okolicznością niesporną było bowiem, iż zarówno w momencie podpisywania aneksu do umowy z dnia 27.04.2009r. jak i umowy najmu z dnia 1.08.2011r. Z. T. był uprawniony do reprezentacji powódki – początkowo jako wspólnik spółki a następnie jej prokurent posiadający prokurę samoistną. Okoliczność ta wynika wprost z zeznań B. K. (2). Po stronie powódki była zatem wola zawarcia w/w umów. Taka samą wolę miał również pozwany, co przyznał w swych zeznaniach (zaprzeczając jednocześnie faktowi podrobienia jego podpisu) i co wynikało również z faktu powoływania się przez niego w toku niniejszego postępowania na zapisy umowy z dnia 1.08.2011r. Nie ulegało więc wątpliwości, że obie strony aneksu do umowy z dnia 27.04.2009r. jak i umowy z dnia 1.08.2011r wyraziły zgodne oświadczenia woli w kwestii ich zawarcia i ten konsensus jest elementem niezbędnym do uznania, iż umowy zawarte zostały skutecznie.

W świetle powyższego, nie przesądzając zasadności zarzutu podrobienia podpisu pozwanego, stwierdzić należy, iż nawet w przypadku stwierdzenia takiego podrobienia okoliczność ta pozostawałaby irrelewantna dla przyjęcia skuteczności zawartych umów.

Mając powyższe względy na uwadze sąd oddalił, jako zbędny, wniosek dowodowy pełnomocnika powoda o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego grafologa na okoliczność stwierdzenia, że oba podpisy pod umową najmu z dnia 01.08.2011r. złożył Z. T..

Niezależnie od faktu rozwiązania spornym aneksem umowy najmu z dnia 27.04.2009r. stwierdzić należy, iż umowa ta zobowiązywała jedynie pozwanego do ponoszenia kosztów „korzystania” z mediów w postaci energii elektrycznej i wody. Należność dochodzona niniejszym postępowaniem dotyczy zaś – zgodnie z twierdzeniami pozwu kosztów zużycia wody związanej z awarią sieci wodociągowej a więc okolicznością nadzwyczajną, nie związaną z normalnym korzystaniem z przedmiotu najmu i nie ujętą w umowie z dnia 27.04.2009r.

Ponadto niespornym jest fakt, iż strony porozumiały się już uprzednio co do zasad i wysokości rozliczenia kosztów zużycia przez pozwanego z wody za okres od 27.04.2009r. do 31.03.2012r., co znalazło swój wyraz w fakturze vat nr (...) wystawionej przez powódkę i zapłaconej przez pozwanego.

Strona powodowa przyznała również, że w momencie dokonywania tego rozliczenia dysponowała już fakturami vat nr (...) opiewającymi na kwotę dochodzoną w niniejszym postępowaniu. W zeznaniach swych B. K. (2) wskazała wprost, że „faktura ta miała rozliczać całość zużytej wody przez pozwanego czyli również z tytułu zwiększonego zużycia wody w lutym i marcu”.

Bezpodstawne jest zatem ponowne dochodzenie należności z tego tytułu, wobec porozumienia zawartego uprzednio przez strony.

Podstawy odpowiedzialności pozwanego nie może też stanowić art. 415kc statuujący deliktową odpowiedzialność odszkodowawczą. Zgodnie z jego treścią kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Przesłankami odpowiedzialności na podstawie przepisu art. 415 k.c. są więc :

-

fakt, z którym ustawa wiąże odpowiedzialność sprawcy – czyn własny noszący znamiona winy,

-

wystąpienie szkody oraz

-

związek przyczynowy pomiędzy działaniem sprawcy i szkodą.

Powódka nie wykazała zaistnienia żadnej z tych przesłanek.

Pierwsza przesłanka odpowiedzialności obejmuje zdarzeniem sprawcze, którym może być zarówno działanie jak i zaniechanie. To drugie polega na zachowaniu się biernym, które może być uznane za „czyn” wówczas, gdy wiąże się z ciążącym na sprawcy obowiązkiem czynnego działania i niewykonaniem tego obowiązku (por. G. Bieniek, Komentarz do kodeksu cywilnego, Księga trzecia Zobowiązania, tom 1, Warszawa 2005, s.235).

Postępowanie dowodowe przeprowadzone w niniejszej sprawie wykazało, iż miał miejsce wyciek wody z instalacji wewnętrznej powódki (zlokalizowanej za wodomierzem głównym).

Sąd ustalił ten fakt w oparciu o wiarygodne zeznania świadka P. M. wsparte zeznaniami powódki oraz dowody z dokumentów w postaci : protokołu komisji stwierdzającej awarię oraz wzajemnej korespondencji powódki i (...) sp. z o.o. w Z.. Z zeznań tych oraz w/w dokumentów wynika przede wszystkim, iż po odcięciu części wodociągu prowadzącego na teren zakładu pozwanego stwierdzono, iż wodomierz główny nie wykazywał już zużycia wody podczas gdy wcześniej „kręcił się 24 godziny na dobę” – jak zeznań P. M.. Powyższe przemawia za przyjęciem, iż doszło do niekontrolowanego wycieku wody.

Za faktem tym przemawia również porównanie znacznie zwiększonego zużycia wody w spornym okresie (luty, marzec 2012r.) ze zużyciem w okresie wcześniejszym, tj. styczniu 2012r. (por. faktura k. 13 akt). Wprawdzie do odcięcia części instalacji doszło dopiero w czerwcu zaś już w kwietniu 2012r. zużycie wody było znacznie niższe (por. f-ra k. 14 akt), jednak wspólniczka powódki logicznie wyjaśniła ten fakt wskazując, iż po stwierdzeniu zwiększonego zużycia za marzec kazała pracownikom zakręcać zawór główny dopływu wody po zakończonej zmianie czym ograniczyła ilość wypływającej wody.

Dlatego też Sąd odmówił wiary zeznaniom świadka R. P. w części w której stwierdził on, że po dokonaniu odkrycia wodociągu nie zauważono wypływającej z gruntu wody a jedynie „naturalne bagno”.

W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe nie dało jednak podstaw do przyjęcia, iż nie kontrolowany wyciek wody z instalacji nastąpił na terenie nieruchomości należącej do pozwanego.

Z zeznań świadków M., P. wspartych zeznaniami B. K. (2) wynika, że odkrywki instalacji wodociągowej dokonano na terenie zakładu powódki w pobliżu ogrodzenia oddzielającego ten zakład od nieruchomości pozwanego. Każda z zeznających osób w sposób odmienny określiła jednak tą odległość (świadek M. na 1,5 – 2 m od płotu, świadek R. P. na 15 – 20 m od ogrodzenia a B. K. (2) na 5 m od płotu). Z wiarygodnych zeznań świadka M. wynikało przy tym, iż po dokonaniu wykopu nie odnaleziono miejsca uszkodzenia samej rury a jedynie stwierdzono wodę napływającą „od strony zakładu (...)”. Pomijając rozbieżności w w/w zeznaniach stwierdzić należy, iż nie mogą one stanowić dowodu na to, iż do wycieku doszło na terenie posesji pozwanego. Nie można bowiem wykluczyć, że miejsce wycieku znajdowało się na odcinku pomiędzy dokonanym wykopem a granicą posesji niezależnie od tego czy miał on długość 1,5 czy 20 m.

Nie został również w żaden sposób wykazany mechanizm powstania awarii. Nie jest zatem wiadomym czy doszło do niej na skutek działania lub zaniechania pozwanego a tym bardziej aby miało ono charakter zawiniony.

Powódka nie wykazała również wysokości poniesionej szkody rozumianej jako uszczerbek w majątku powódki (art. 361 § 2 kc).

Okolicznością niesporną był fakt, iż woda dostarczana do zakładu pozwanego nie była odrębnie opomiarowana. Faktury vat nr (...) opiewające na sumę dochodzoną w niniejszym postępowaniu obejmują więc w istocie zarówno zużycie wody przez zakład powódki jak i zużycie wody przez pracowników pozwanego a nadto wodę, która wyciekła na skutek awarii. Żadna z tych części składowych nie została przez powódkę wyodrębniona kwotowo. Nie można zaś uznać aby koszt normalnego - typowego zużycia wody przez pracowników zatrudnianych przez samą powódkę stanowił uszczerbek w jej majątku. Ponadto jak wynikało z wiarygodnych zeznań M. O. w spornym okresie powódka wykorzystywała na własne potrzeby część pomieszczeń na terenie zakładu pozwanego a więc również pracownicy powódki mogli korzystać z wody na terenie tego zakładu.

Ponadto strona powodowa pominęła fakt, iż dostawca wody dokonał korekty należności wynikającej z faktury vat nr (...), zmniejszając wynikającą należność z niej z kwoty 5.486,20 zł do kwoty 2.735,49 zł. Należność ta po zsumowaniu z należnością wynikającą z faktury vat nr (...) (3.761,66 zł) daje łącznie kwotę 6.497,15 zł, na którą jedynie opiewa zobowiązanie powódki wobec (...) Sp. z o.o. w Z.. Żądanie w części przenoszącej tą kwotę 6.497,15 zł nie znajduje więc również jakiegokolwiek uzasadnienia faktycznego.

Niezależnie od powyższego zaznaczyć należy, że wspólniczka powódki B. K. (2) zeznała, iż powódka nie uiściła do chwili obecnej w całości należności wynikających ze spornych faktur vat. Nie była jednocześnie w stanie wskazać jaka kwota została na ich poczet wpłacona przez powódkę. Dopóki zaś powódka nie wydatkuje kwoty na podstawie spornych faktur dopóty nie można mówić o poniesieniu przez nią uszczerbku majątkowego a więc po powstaniu szkody.

Powódka nie wykazała więc również wysokości szkody.

Podstawy odpowiedzialności pozwanego nie można również upatrywać w treści art. 435§1 kc przewidującym odpowiedzialność prowadzącego na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) za szkodę wyrządzoną przez ruch tego przedsiębiorstwa.

Powódka nie wykazała bowiem aby zakład pozwanego organizacyjne były „wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody”, czyli uruchamiany dzięki wykorzystaniu sił przyrody, za pomocą wszelkich źródeł energii, z wyłączeniem zaś sił człowieka i zwierzęcia.

Nie wykazany został również sam mechanizm powstania awarii, tj. czy nastąpiła ona w wyniku „ruchu przedsiębiorstwa” a nie niezależnie od tego faktu.

Przede wszystkim jednak jak już wyżej wskazano powódka nie wykazała wysokości poniesionej z tego tytułu szkody.

Mając powyższe względy na uwadze orzeczono jak w punkcie I wyroku oddalając powództwo.

Zeznania świadka R. K. nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy dlatego nie były przedmiotem oceny sądu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 §1 i 3 k.p.c. Sąd uwzględnił przy tym koszty wskazane w spisie przedłożonym przez pełnomocnika pozwanego (k. 93 akt) za wyjątkiem wynagrodzenia pełnomocnika, które przyznano w wysokości 600 zł, tj. minimalnej stawki wynikającej z §6 ust.4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002r., nr 163, poz.1348 ze zm.), zamiast wnioskowanej stawki podwójnej. W ocenie Sądu za przyznaniem pełnomocnikowi stawki wynagrodzenia w podwójnej wysokości nie przemawiał, ani charakter sprawy, która nie należała do skomplikowanych, ani też nakład pracy pełnomocnika (2 rozprawy i jedno pismo procesowe).