Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Grzegorz Szepelak (spr.)

Sędziowie SSO Krzysztof Głowacki

SSO Dorota Kropiewnicka

Protokolant Bernadetta Kuśnierz

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Bogdana Myrny

po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2013 r.

sprawy P. S.

oskarżonego z art. 284 § 2 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej

z dnia 29 listopada 2012 r. sygn. akt II K 656/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego P. S. przekazuje Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia - Fabrycznej do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 134/13

UZASADNIENIE

P. S. oskarżony został o to, że:

w dniu 28 października 2011 roku we W. dokonał przywłaszczenia mienia w postaci przesyłki do listu przewozowego nr (...) z zawartością 5 sztuk komputerów notebooków o łącznej wartości 8.967,57 złotych na szkodę (...) sp. z o.o;

tj o czyn z art. 284 § 2 k.k

Wyrokiem z dnia 29 listopada 2012 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej, w sprawie o sygn. akt II K 656/12:

I.  oskarżonego P. S. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 284 § 2 k.k. wymierzył mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby lat 2 (dwóch),

III.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił (...) Sp. z o.o. dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych I/206/12, poz. 1,2, karta 30a oraz karty dostarczone przez świadka M. K. w dniu 30.10.2012, a znajdujące się w aktach sprawy.

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł od oskarżonego obowiązek naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Sp. z o.o. kwoty 8 981,03 (osiem tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt jeden złotych 03/100) złotych;

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego P. S. na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Sp. z o.o. kwotę 528 (pięćset dwadzieścia osiem) złotych tytułem ustanowienia pełnomocnika w sprawie;

VI.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w wysokości 90 (dziewięćdziesiąt) złotych i wymierzył mu opłatę w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł oskarżony, który orzeczeniu zarzucił dokonanie błędnych ustaleń, skutkujących uznaniem go winnym popełnienia zarzucanego mu czynu, mimo że dowody zgromadzone w sprawie, a w szczególności taśmy nagrań kamer przemysłowych wykluczały, według apelującego, możliwość kradzieży paczki przez oskarżonego. Ponadto, apelujący wskazał na uchybienia postępowania dowodowego w zakresie faktu rozpoznania przedmiotowej przesyłki przez świadka M. K..

Podnosząc powyższe oskarżony wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie go od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zarzuty i argumenty zawarte w apelacji oskarżonego są co do istoty zasadne, a ich uwzględnienie skutkować musiało – zgodnie z wnioskiem apelującego - uchyleniem zaskarżonego wyroku i przekazaniem niniejszej sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy, Sąd Rejonowy nieco pośpiesznie poczynił ustalenia faktyczne w sprawie i być może, nie ustrzegł się błędów w tym zakresie, a przy tym zaniechał wyjaśnienia istotnych okoliczności związanych z utratą przesyłki przez właściciela. W tym stanie rzeczy nie było możliwe ostateczne rozstrzygnięcie o winie bądź niewinności oskarżonego w toku postępowania odwoławczego. Analiza akt niniejszej sprawy, przeprowadzona w toku postępowania odwoławczego wskazuje, iż Sąd I instancji w sposób powierzchowny przeprowadził postępowanie dowodowe i w rezultacie nie wyjaśnił zaistniałych w sprawie wątpliwości. Dokonana zaś - w tych okolicznościach - przez ten Sąd ocena dowodów nosi cechy oceny dowolnej, nie zaś swobodnej.

Przede wszystkim, zgodnie z tym co podniósł w swojej apelacji oskarżony, Sąd Rejonowy nie ustalił precyzyjnie procedury wysyłania przesyłek wartościowych przez spedytora, skupiając się głównie na analizie dokumentacji fotograficznej i oglądzie wideo z kamer przemysłowych. W swych ustaleniach Sąd Rejonowy raz stwierdza, iż wysyłane paczki skanują bądź „pracownicy magazynu”, bądź „pracownicy ochrony” (k.115 odwrót), w innym zaś miejscu – że „część paczek kierowcy skanują sami, a część pracownicy ochrony „ (k.117). Pominięto przy tym zapisy z urządzeń skanujących a także fakt, iż z wyjaśnień oskarżonego wynikało, iż był on kontrolowany również przy bramie wyjazdowej, mimo że co do zasady kontrola tego rodzaju miała charakter wyrywkowy.

Apelujący słusznie zauważył również, iż Sąd I Instancji w sposób dość dowolny dał wiarę zeznaniom świadka M. K., co do szczegółów opakowania przedmiotowej paczki. Jej identyfikacja wymagała dodatkowej weryfikacji, w szczególności poprzez zeznania osób posiadających wiedzę o jej wyglądzie. W tym celu z pewnością należało przesłuchać M. S., będącego pracownikiem firmy (...) Sp. z o. o. i posiadającego informacje pozwalające na identyfikację paczki i tym samym kluczowe dla niniejszej sprawy rozstrzygnięcie, czy to właśnie ona znajdowała się na nagraniach z kamer przemysłowych, załączonych do akt sprawy. Oparcie się zatem w tej kwestii przez Sąd Rejonowy wyłącznie na zeznaniach M. K. stanowi istotne naruszenie przez Sąd zasad postepowania dowodowego, a dopiero dysponując pełnym materiałem dowodowym, także w postaci zeznań świadka M. S., Sąd Rejonowy mógłby należycie ocenić wiarygodność poszczególnych wypowiedzi oskarżonego

Mając powyższe na względzie, kontrolując poprawność postępowania przed Sądem I instancji, Sąd Okręgowy zważył, iż zostało ono przeprowadzone powierzchownie, a w konsekwencji Sąd Rejonowy nie wyjaśnił wszystkich istotnych dla prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy okoliczności, rzutujących na właściwą ocenę sprawstwa i winy oskarżonego, w zakresie zarzucanego mu czynu, naruszając tym samym zasadę swobodnej oceny dowodów, zawartą w art. 7 k.p.k., co w konsekwencji mogło doprowadzić do mylnego ustalenia stanu faktycznego sprawy. Uchybienie, którego dopuścił się Sąd Rejonowy jest na tyle istotne, iż uniemożliwia merytoryczną ocenę trafności zaskarżonego rozstrzygnięcia, zaś Sąd Odwoławczy nie może przeprowadzać postępowania dowodowego co do istoty sprawy, celem prawidłowego ustalenia stanu faktycznego (art. 452 § 1 k.p.k.), albowiem zadanie to spoczywa na Sądzie I instancji.

Sąd Rejonowy, ponownie rozpoznając niniejszą sprawę, uwzględniając podniesione w niniejszym uzasadnieniu uwagi, przeprowadzi zatem postępowanie dowodowe dokładnie i z niezbędną wnikliwością, zmierzając do ustalenia wszelkich istotnych kwestii dla rozstrzygnięcia sprawy. W szczególności zaś Sąd ten ustali stan faktyczny sprawy zgodny z regułami prawdy obiektywnej, w tym dokona prawidłowej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, zgodnej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a także z uwzględnieniem zasady swobodnej, a nie dowolnej oceny dowodów, nie pomijając przy tym żadnych okoliczności – ani przemawiających na korzyść, ani na niekorzyść oskarżonego - a w konsekwencji, wyprowadzając właściwe i logiczne wnioski w odniesieniu do sprawstwa i winy oskarżonego, wyda trafny wyrok.

Sąd Rejonowy następnie, swoje stanowisko, w miarę potrzeby, należycie uzasadni, w sposób wyczerpujący i odpowiadający wymogom przewidzianym w art. 424 k.p.k., tak aby ukazać logiczny proces, który doprowadził Sąd do wniosku o niewinności albo o winie oskarżonego

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie.