Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Kz 364/13

POSTANOWIENIE

Dnia 3 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Stanisław Jabłoński

Sędziowie: SSO Krzysztof Głowacki (spr.)

(...) P. W.

Protokolant Bernadetta Kuśnierz

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Tomasza Fedyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 3 czerwca 2013 r.

w sprawie W. B.

oskarżonego o czyn z art.35 ust.1 ustawy o ochronie zwierząt

zażalenia wniesionego przez W. B.

na postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej

z dnia 29 marca 2013 r., sygn. akt XII K 1101/12

w przedmiocie nieuwzględnienia sprzeciwu od wyroku zaocznego

na mocy art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł

zażalenia W. B. nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art.482§2 kpk Sąd nie uwzględnia sprzeciwu, jeżeli uznaje nieobecność oskarżonego na rozprawie za nieusprawiedliwioną.

Jakkolwiek W. B. zarówno w sprzeciwie od wyroku zaocznego, jak i w rozpoznawanym zażaleniu utrzymuje, że nie został właściwie powiadomiony o terminie rozprawy, podczas której wydany został wyrok zaoczny, okoliczność ta nie znajduje potwierdzenia w aktach sprawy. Ze znajdującej się na karcie 151 akt sprawy korespondencji kierowanej do oskarżonego jednoznacznie wynika, że został mu na adres zamieszkania przesłany odpis aktu oskarżenia wraz z wezwaniem do stawiennictwa na rozprawie w dniu 22 lutego 2013 r.

Przesyłki tej jednak oskarżony nie odebrał, mimo zgodnego z art.133§2 kpk dwukrotnego jej awizowania w dniach 14 stycznia 2013 r. i 22 stycznia 2013r. poprzez umieszczenie stosownego zawiadomienia na drzwiach adresata. Uwzględniając zatem treść art.139§1 kpk pisma wysłane do oskarżonego trafnie uznane zostały przez Sąd Rejonowy za prawidłowo doręczone. Istotnym jest przy tym, że oskarżony prócz kwestionowania otrzymania informacji o terminie rozprawy w dniu 22 lutego 2013 r., w żaden inny sposób nie usprawiedliwił swojej nieobecności na rozprawie.

Trafnie przy tym wskazano w zaskarżonym postanowieniu, iż obecnie kierowana na adres oskarżonego tj. ul. (...) kod (...)-(...) W. korespondencje W. B. odbiera i jako swój adres zamieszkania oraz adres korespondencyjny nadal podaje ul. (...) kod (...)-(...) W.. Twierdzenie zatem, iż z uwagi na wyburzenie mieszkania nie ma możliwości odbioru korespondencji pozostają gołosłowne. Jednocześnie, co istotne, do wniesionego przez siebie sprzeciwu oskarżony nie załączył żadnego pisma otrzymanego od Policji, mimo ze na takie pismo powołuje się w treści sprzeciwu.

Mając na względzie powyższe, orzeczono jak na wstępie.