Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 grudnia 2012 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Dorota Wachowska

Protokolant: Monika Ślęzak

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia - Krzyki Zachód -

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 11.05.2012 roku, 26.10.2012 roku, 30.11.2012 roku we W.

sprawy

R. P. syna J. i A. z domu P., urodzonego w dniu (...) w G.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 19 listopada 2011 r. w miejscowości Ż. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym m-ki O. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), jechał ul. (...) od strony ul. (...) w kierunku ul. (...) i podczas wykonywania manewru omijania nie zachował szczególnej ostrożności i potrącił idącą lewą stroną drogi z przeciwnego kierunku ruchu pieszą M. O., powodując u niej obrażenia ciała w postaci stłuczenia barku prawego, złamania żeber po stronie prawej oraz krwinkomocz, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jej ciała na czas powyżej dni siedmiu,

tj. o czyn z art. 177§1 kk w zw. z art.178 kk

2. w tym samym miejscu i czasie, będąc w stanie nietrzeźwości, mając 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy m-ki O. (...) nr rej. (...),

tj. o czyn z art.178a§1 kk;

I.  uznaje oskarżonego R. P. za winnego tego, że w dniu 19 listopada 2011 r. w miejscowości Ż. umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że kierując samochodem osobowym m-ki O. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości (0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu), jechał ul. (...) od strony ul. (...) w kierunku ul. (...) i podczas wykonywania manewru omijania nie zachował szczególnej ostrożności i potrącił idącą lewą stroną drogi z przeciwnego kierunku ruchu pieszą M. O., powodując u niej obrażenia ciała w postaci stłuczenia barku prawego, stłuczenie klatki piersiowej, złamania żeber po stronie prawej, krwiaka jamy opłucnowej po stronie prawej oraz krwinkomocz, które to obrażenia naruszyły czynności narządów jej ciała na czas powyżej dni siedmiu, to jest popełnienia przestępstwa z art.177§1 kk w zw. z art.178§1 kk i za to na podstawie art.177§1 kk w zw. z art.178§1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art.69§1 kk i art.70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 3 (trzech) lat próby;

III.  na podstawie art.71§1 kk orzeka wobec oskarżonego grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

IV.  na podstawie art.42§2 kk i art.43§1 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

V.  na podstawie art. 46 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej M. O. nawiązkę w wysokości 500 ( pięćset) złotych;

VI.  na podstawie art.63§1 kk zalicza, na poczet orzeczonej kary grzywny, zatrzymanie oskarżonego w dniu 19.11.2011 roku, odpowiadające dwóm dziennym stawkom grzywny;

VII.  na podstawie art.63§2 kk zalicza, na poczet orzeczonego w pkt IV części dyspozytywnej wyroku środka karnego, zatrzymanie oskarżonemu prawa jazdy od dnia 20 listopada 2011 roku;

VIII.  na podstawie art.627 kpk oraz art.2 ust. 1 pkt 3 i art.3 ust. 2 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa zwrot kosztów sądowych w kwocie 1034,07 złotych i wymierza mu opłatę w kwocie 230 złotych.

UZASADNIENIE

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 19 listopada 2011 roku około godz. 15.00 w R. R. P. spożywał alkohol w ilości około 200 gram wódki i 0,5 l piwa. Około godz. 17.00 R. P. wsiadł do samochodu marki O. (...) o nr rej. (...) i kierował nim na trasie R. – Ż.. W Ż. R. P. kierowanym przez siebie samochodem wjechał w ulicę (...).

Dowód:

⚫

wyjaśnienia oskarżonego, k.75-76, 33, 118 akt.

W dniu 19 listopada 2011 roku około godz. 17.15 M. O. wyszła na spacer z psami. Szła lewą stroną ulicy (...) w kierunku R.. Gdy zauważyła jadący z naprzeciwka samochód marki O. (...) o nr rej. (...) ściągnęła psy, które był na smyczy i usunęła się na pobocze. Podczas wykonywania manewru omijania R. P. potrącił M. O., uderzając prawą częścią samochodu w jej prawą stronę. Wówczas na drodze nie było innych samochodów. R. P. zatrzymał samochód i podszedł do M. O.. Następnie R. P. telefonicznie wezwał pogotowie. Przed przyjazdem pogotowia (...) pomógł M. O. odprowadzić psy do jej domu. Następnie R. P. oczekiwał wraz z M. O. na przyjazd pogotowia, które w/w zabrało do szpitala usytuowanego we W. przy ul. (...).

Dowód:

⚫

wyjaśnienia oskarżonego, k.75-76, 33 akt;

⚫

zeznania świadka M. O., k.76-77, 23-24 akt;

⚫

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego, k.12-14 akt.

W dniu 19 listopada 2011 roku R. P. został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. O godzinie 18.50 alcotest wykazał 0,55 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 19.17 alcotest wykazał 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 19.59 alkometr wykazał 0,67 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, zaś o godz.20.19 alkometr wykazał 0,62 mg/l, alkoholu w wydychanym powietrzu, odpowiadające stężeniu alkoholu we krwi.

Dowód:

⚫

protokół użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, k.3 i 5 akt;

⚫

notatka urzędowa, k.1 akt.

W dniu 19 listopada 2011 roku M. O. została poddana badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. O godzinie 20.53 alcotest wykazał 0,04 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21.15 alkometr wykazał 0,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, o godz. 21.36 alkometr wykazał 0,00 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, odpowiadające stężeniu alkoholu we krwi.

Dowód:

⚫

protokół użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu, k.6 i 7 akt;

⚫

notatka urzędowa, k.1 akt.

Wskutek zdarzenia w samochodzie marki O. (...) o nr rej. (...) uszkodzeniu uległa szyba czołowa, lusterko prawe, szyba boczna w drzwiach przednich prawych, wkład lusterka wstecznego prawego, błotnik prawy przedni, drzwi przednie prawe.

Dowód:

⚫

protokół oględzin pojazdu. k.9-10 akt.

M. O. w wyniku zdarzenia doznała stłuczenia barku prawego, stłuczenia klatki piersiowej, złamania żeber po stronie prawej, krwiaka jamy opłucnowej po stronie prawej oraz krwinkomoczu, które to obrażenia ciała spowodowały naruszenie czynności narządu ciała oraz rozstrój zdrowia na czas powyżej siedmiu dni.

Dowód:

⚫

opinia sądowo – lekarska, k.28 akt;

⚫

informacja dla lekarza kierującego z dnia 19.11.2011 roku, k.26 akt;

⚫

karta informacyjna leczenia szpitalnego, k.78-81 akt;

⚫

historia choroby, k.95-97 akt;

⚫

uzupełniająca opinia sądowo – lekarska, k.100-102 akt.

R. P. nie był karany. Wykonuje prace dorywcze budowlane, osiągając z tego tytułu miesięczne dochody w wysokości 2500 złotych miesięcznie. R. P. jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Dowód:

⚫

karta karna, k.42 akt;

⚫

dane dotyczące R. P., k.75, 43 akt.

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego R. P. oświadczył, iż przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów, po czym złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym, jak również wyraził skruchę.

Będąc słuchany przed Sądem w charakterze oskarżonego R. P. ponownie oświadczył, iż przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów, po czym złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym stanem faktycznym, wyrażające skruchę.

Sąd zważył, co następuje.

Przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów, w świetle ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego, nie budzi wątpliwości. Zeznania świadka – pokrzywdzonej M. O., korelujące z nimi wyjaśnienia oskarżonego, a także pozostały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazują, iż oskarżony jest sprawcą przestępstwa opisanego i kwalifikowanego jak w części dyspozytywnej wyroku.

Sąd uznał także za w pełni wiarygodną i rzetelną opinię sporządzoną przez biegłego sądowego z zakresu medycyny sądowej. Z przedmiotowej opinii z dnia 20.11.2011 roku – sporządzonej w oparciu o dokumentację lekarską w postaci m. in. RTG klatki piersiowej - wynika, że u M. O. stwierdzono stłuczenie barku prawego, złamanie żeber po stronie prawej oraz krwinkomocz. W swojej opinii biegły stwierdził, że na podstawie dostarczonej dokumentacji lekarskiej można przyjąć, iż obrażenia jakich doznała M. O. spowodowały naruszenie czynności narządu ciała na czas przekraczający 7 dni. Obrażenia te – w opinii biegłego – mogły powstać w okolicznościach podanych przez pokrzywdzoną.

Sąd uznał także za w pełni wiarygodną pisemną uzupełniającą opinię biegłego z dnia 24.09.2012 roku, w której biegły uwzględnił zeznania pokrzywdzonej złożone przed Sądem, jak również dokumentację lekarską z dalszego leczenia pokrzywdzonej i podtrzymał wnioski zawarte we wcześniejszej chronologicznie opinii pisemnej, tj., iż stwierdzone u pokrzywdzonej obrażenia ciała naruszyły czynności narządu ciała oraz rozstrój zdrowia na czas powyżej dni 7. Nadto biegły uzupełnił doznane przez pokrzywdzoną obrażenia ciała przyjmując, iż u M. O. stwierdzono stłuczenie barku prawego, stłuczenie klatki piersiowej, złamanie żeber po stronie prawej, krwiaka jamy opłucnowej po stronie prawej oraz krwinkomocz.

Opinię biegłego Sąd uznał za wiarygodną w całości, jasną i spójną, korespondującą z materiałem dowodowym, będącym podstawą ustaleń faktycznych. Mając na uwadze wnioski opinii biegłego opartej na kompleksowej dokumentacji medycznej z leczenia powypadkowego M. O. rozszerzające katalog obrażeń doznanych przez pokrzywdzoną Sąd dokonał modyfikacji opisu czynu przypisanego oskarżonemu, mając na uwadze wszystkie doznane przez pokrzywdzoną w wyniku wypadku obrażenia ciała.

Sąd uznał także za w pełni wiarygodne pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy.

Odnośnie danych osobopoznawczych dotyczących oskarżonego Sąd wykorzystał informacje przez niego podane i dane wynikające z aktualnej karty karnej.

Konkludując Sąd stwierdził, że kompleksowa ocena wiarygodności zeznań świadka M. O. i wyjaśnień oskarżonego oraz całości pozostałego materiału dowodowego, na którego podstawie Sąd ustalił stan faktyczny, dokonywana w świetle zasad doświadczenia życiowego pozwoliła w ocenie Sądu na niewątpliwe stwierdzenie sprawstwa oskarżonego R. P. w zakresie czynu kwalifikowanego z art.177§1 kk w zw. z art.178§1 kk, bowiem oskarżony w dniu 19.11.2011 roku kierując samochodem osobowym marki O. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i podczas wykonywania manewru omijania nie zachował szczególnej ostrożności i potrącił pieszą M. O., powodując u niej obrażenia ciała, naruszające czynności narządów jej ciała na czas powyżej siedmiu dni.

Należy podkreślić, iż przestępstwo określone w art.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary ujęte w art.53§1 i 2 kk i baczył przede wszystkim, by wymierzona kara nie przekraczała stopnia zawinienia oskarżonego.

Wymierzając oskarżonemu R. P. karę Sąd wziął pod uwagę jako okoliczność obciążającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, wyrażający się w nagminności przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji w skali całego kraju.

Za okoliczność łagodzącą Sąd uznał dotychczasowy, nienaganny tryb życia oskarżonego, w tym jego niekaralność, jakkolwiek winien on stanowić normę społeczną, zachowanie oskarżonego po popełnieniu przestępstwa, tj. udzielenie pomocy pokrzywdzonej, wezwanie pogotowia i wreszcie wyrażaną w toku postępowania przygotowawczego oraz przed Sądem skruchę.

Przy uwzględnieniu tych okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę jednego roku i sześciu miesięcy pozbawiania wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres trzech lat próby oraz grzywnę w wysokości pięćdziesięciu stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę dziesięciu złotych.

Sąd stwierdził, że w zaistniałym przypadku wymierzone kary będą adekwatne do stopnia winy oskarżonego. W ocenie Sądu kara w wyższym wymiarze byłyby już – przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności podmiotowych i przedmiotowych inkryminowanego czynu – karą nazbyt surową, byłaby to kara o charakterze ściśle odwetowym. Nadto, w przekonaniu Sądu uzyskanym w oparciu o wyżej wskazane okoliczności, orzeczenie przewidzianej w przypisanym oskarżonemu czynie sankcji w postaci kary izolacyjnej – pozbawienia wolności, byłoby zbyt surowe.

Wymierzona kara jest zdaniem Sądu nie tylko adekwatna do stopnia winy, ale realizuje też cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary pozbawienia wolności ma bowiem na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa, natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonego zarówno wobec własnego czynu, jak i przestępstwa w ogóle.

Jednocześnie kara orzeczona wobec oskarżonego czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Ponadto Sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres trzech lat. Orzekając ten środek karny, Sąd miał na względzie jego obligatoryjny charakter w przypadku popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Zgodnie z treścią art.42§2 kk Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych albo pojazdów mechanicznych określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości. Kierowanie pojazdem przez oskarżonego w stanie nietrzeźwości nie zakończyło się w fazie zagrożenia lecz wywołało konkretne, negatywne skutki dla pokrzywdzonej M. O., stąd też Sąd orzekł powyższy zakaz na okres trzech lat, uznając, że okres ten będzie w odniesieniu do oskarżonego czasem wystarczającym.

Orzeczenie o kosztach sądowych, środku karnym w postaci nawiązki na rzecz pokrzywdzonej oraz zaliczeniu okresu zatrzymania na poczet kary, znajduje oparcie w zacytowanych w części dyspozytywnej wyroku przepisach.

Zarządzenie:

1 (...)

2. K.. 14 dni.