Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VIII Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodnicząca: SSO Hanna Matuszewska (spr.)

Sędziowie: SO Ilona Dąbek, SO Rafała Krawczyk

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi S. C.

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

w sprawie Sądu Rejonowego w Toruniu

sygn. akt I C 1068/12

postanawia:

odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

S. C. w skardze z dnia 22 kwietnia 2013 r. wniósł o stwierdzenie, że w postępowaniu sądowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w Toruniu w sprawie I C 1068/12 nastąpiła przewlekłość postępowania oraz zażądał w związku z powyższym wydania Sądowi Rejonowemu zalecenia podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności i zasądzenia na swoją rzecz kwoty 20.000 zł. Dodatkowo skarżący wniósł o nakazanie Sądowi Rejonowemu wszczęcia postępowania w pozostałych 4 sprawach, albowiem w dniu 14 sierpnia 2012 r. wniósł 5 pozwów, które mimo istotnych różnic zostały potraktowane jako odpisy.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż Sąd Rejonowy nie był uprawniony do zwracania pozwu w sprawie. W świetle bowiem treści pozwu w ocenie skarżącego Sąd Rejonowy nie powinien mieć żadnych wątpliwości co do wartości przedmiotu sporu, czy oznaczenia stron. Wobec tego skarżący wskazał, że zaskarżył zarządzenie, kierując jednocześnie do Sądu Rejonowego zapytanie, dlaczego nie zostały rozpoznane pozostałe 4 pozwy i żądając ich jak najszybszego rozpoznania.

Na podstawie akt sprawy I C 1068/12 Sąd Okręgowy ustalił następujący przebieg postępowania:

- 24 sierpień 2012 r. – Przewodniczący wezwał powoda do usunięcia braków formalnych pozwu;

- 19 września 2012 r. – wydano zarządzenie o zwrocie pozwu z uwagi na nie usunięcie braków formalnych pozwu; zwrot wniosku powoda o zwolnienie od kosztów sądowych;

- 21 września 2012 r. – wpływa wniosek o wyłączenie sędziego oraz wniosek o zwolnienie od kosztów,

- 12 października 2012 r. – wezwano powoda do usunięcia braków wniosku o włącznie sędziego,

- 8 listopada 2012 r. – zarządzenie o zwrocie wniosku o wyłącznie sędziego,

- 30 listopada 2012 r. – faktyczny zwrot pozwu (zarządzenie z 27.11.2012 r. – k. 25).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jako bezprzedmiotowa podlegała odrzuceniu.

Zasady i tryb wnoszenia oraz rozpoznawania skargi strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności sądu reguluje ustawa z dnia 17.06.2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz.1843 ze zmianami).

W art. 6 ustawa stanowi, iż skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego (ust.1). Skarga powinna ponadto zawierać: 1. żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy, 2. przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (ust.2). Skarga może zawierać żądanie wydania sądowi rozpoznającemu sprawę zalecenia podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności oraz zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej, o której mowa w art. 12 ust. 4 (ust.3).

Natomiast zgodnie z art. 9 ustawy – skargę nie spełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca ją; podobnie sąd odrzuca skargę wniesioną przez nieuprawnionego oraz niedopuszczalną w rozumieniu art. 14 ustawy jako ponowną skargę wniesioną w tej samej sprawie przed upływem 12 miesięcy od wydania przez sąd orzeczenia na skutek rozpoznania poprzedniej skargi.

Przy czym stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Rzeczywistym więc celem skargi jest przeciwdziałanie bieżącej (aktualnie trwającej) przewlekłości postępowania, a więc postępowania, które trwa. Skarga ma spowodować nadanie sprawie odpowiedniego biegu procesowego. Służy temu nie tyle samo stwierdzenie wystąpienia przewlekłości postępowania (art. 12 ust 2 ustawy), co przede wszystkim możliwość wydania sądowi rozpoznającemu sprawę zaleceń podjęcia właściwych czynności w wyznaczonym terminie, a więc doraźna interwencja przeciwdziałająca przewlekłości postępowania (por. postanowienie SN z 8 lipca 2005 r. III SPP 120/05, OSNC z 2006 r. nr 5-6 poz. 102).

Skoro zatem celem skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez zbędnej zwłoki jest przeciwdziałanie przewlekłości w czasie trwania postępowania, to po jego zakończeniu już nie „trwa” ono, a skarga nie może przeciwdziałać owej przewlekłości, co oznacza bezprzedmiotowość postępowania wywołanego jej wniesieniem (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 22 listopada 2007 r., II ACa 6/07; opubl. Krakowskie Zeszyty Sądowe rok 2007, Nr 12, poz. 65, Legalis). Znajduje to odzwierciedlenie w orzecznictwie Sądu Najwyższego, zgodnie z którym prawomocne zakończenie postępowania sądowego przed rozpoznaniem skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki oznacza bezprzedmiotowość postępowania wywołanego jej wniesieniem (postanowienie SN z dnia 10.05.2006 r., III SPP 19/06, OSN Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2007, Nr 11- 12, poz. 179, str. 520).

W sprawie niniejszej niekwestionowanym jest, że postępowanie w sprawie I C 1068/12 zostało zakończone wydaniem w dniu 19 września 2012 r. zarządzenia, które uprawomocniło się w dniu 5 października 2012 r. (k. 25). Nie ulega więc też wątpliwości, że bezprzedmiotowym pozostawało postępowanie wywołane wniesieniem przez skarżącego skargi na przewlekłość, gdyż dotyczyłoby ono postępowania, które zostało już zakończone. Wnioski powoda zaś o mediację, zabezpieczenie, zwolnienie od kosztów sądowych stały się bezprzedmiotowe z uwagi na zakończenie postępowania.

Natomiast Sąd Okręgowy nie był uprawniony do badania merytorycznej słuszności zwrotu pozwu, gdyż byłoby to możliwe jedynie w wypadku rozpoznania przez Sąd Okręgowy zażalenia, gdyby powód zaskarżył zarządzenie o zwrocie pozwu - co jednak wbrew twierdzeniu powoda nie miało miejsca.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w oparciu o art. 370 kpc w zw. 397 §2 zd. Pierwsze kpc w zw. z art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 cyt. ustawy orzekł jak w sentencji.