Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 27 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział II Cywilny – Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Irena Dobosiewicz (spr.)

SO Piotr Starosta

SO Wojciech Borodziuk

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko M. S. i K. S.

o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 27 maja 2014 r. w sprawie o sygn. akt: I C 1534/14

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Na oryginale właściwe podpisy

II Cz 803/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Bydgoszczy, w sprawie z powództwa (...) S.A. we W. przeciwko M. S. i K. S. o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, udzielił zabezpieczenia roszczenia poprzez ustanowienie zakazu zbywania i obciążania przez M. S. i K. S. udziałów przysługujących każdemu z nich w wysokości ¼ części w nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr (...), położony w B. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Bydgoszczy prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) prawami lub roszczeniami osób trzecich.

W uzasadnieniu Sąd podał, że powód domagał się uznania za bezskuteczną wobec niego umowy darowizny zawartej pomiędzy H. S. a pozwanymi w dniu 24 maja 2010 r. Jednocześni wniósł o zabezpieczenie tego roszczenia w sposób wskazany wyżej, w uzasadnieniu wskazując, że jest wierzycielem H. S.. Egzekucja wobec niego jest bezskuteczna. Dłużnik w dniu 24 maja 2010 r. zawarł powyższą umowę darowizny świadomie wyzbywając się swojego majątku.

Na wstępie swoich rozważań Sąd zwrócił uwagę na treść art. 730 ¹ k.p.c., po czym stwierdził, że zadaniem powoda było uprawdopodobnienie roszczenia ze skargi pauliańskiej, której przesłanki zawarte są w art. 527 k.c. W okolicznościach tej sprawy na korzyść powoda działają domniemania prawne przewidziane w art. 527 § 3 k.c. i art. 529 k.c., albowiem czynność prawna, której powód żąda ubezskutecznienia miała charakter nieodpłatny i została zdziałana pomiędzy osobami najbliższymi. Z racji powyższego, z uwagi na wystąpienie wskazanych ułatwień dowodowych, działanie dłużnika z pokrzywdzeniem wierzycieli wydaje się być bardzo prawdopodobne.

Następnie Sąd przytoczył treść art. 730 ¹ § 2 k.p.c., po czym wskazał, że same twierdzenia powoda przemawiają za słusznością tezy, że w sprawie istnieje interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Skoro bowiem dłużnik mógł podjąć już pewne czynności z pokrzywdzeniem wierzycieli, to prawdopodobne jest dalsze utrudnianie zaspokojenia roszczenia powoda. Istnieje tutaj obawa dalszego zbywania udziału w nieruchomości przez pozwanych, którzy mogli uzyskać korzyść w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami.

W dalszej kolejności Sąd Rejonowy odwołał się do treści art. 730 ¹ § 3 k.p.c. uznając, że zasadne jest orzeczenie o zabezpieczeniu zgodnie z żądaniem powoda. Jednocześnie dodał, że dochodzone przez niego roszczenie ma charakter niepieniężny, wobec tego właściwe określono we wniosku sposób zabezpieczenia, zgodnie z treścią art. 755 § 1 pkt 2 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 730 ¹ § 1 k.p.c. w zw. z art. 755 § 1 pkt 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli pozwani zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 730 ¹ § 1 i 2 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, że powód uprawdopodobnił istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, w sytuacji gdy mało prawdopodobne jest zbycie przez małoletnią pozwaną i pozwanego, który dopiero co podjął pierwszą pracę, darowanych im udziałów w nieruchomości stanowiącej jedyny majątek całej rodziny i jedyne ich miejsce zamieszkania. Wskazując na powyższe pozwani wnieśli o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez oddalenie wniosku w całości.

Powód w odpowiedzi na zażalenie wniósł o jego oddalenie i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez Sąd można żądać zabezpieczenia (art. 730 § 1 k.p.c.). Zgodnie z treścią art. 730 ¹ § 1 i 2 k.p.c. udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, który istnieje wówczas, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub osiągnięcie celu postępowania.

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji odnośnie zaistnienia w sprawie przesłanek warunkujących udzielenie zabezpieczenia roszczenia powoda w sposób wskazany we wniosku. Istotnie, pobieżna analiza materiału zgromadzonego dotychczas w sprawie daje podstawy do przyjęcia, że powód uprawdopodobnił swoje roszczenie o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną w stosunku do niego. Okoliczności zawarcia umowy darowizny pomiędzy dłużnikiem a pozwanymi, którzy są jego dziećmi, wskazują na wiarygodność żądania pozwu. Istnienie pierwszej przesłanki nie było zresztą kwestionowane przez pozwanych w złożonym środku odwoławczym, albowiem w jego treści pozwani odnieśli się jedynie do rozważań Sądu Rejonowego dotyczących istnienia interesu prawnego po stronie powoda w udzieleniu zabezpieczenia. Zarzucili oni bowiem, że interes ten nie został uprawdopodobniony w sprawie. Przede wszystkim wskazali, że nie ma niebezpieczeństwa zbycia darowanych im udziałów w nieruchomości lokalowej ze względu na ich wiek, a także że wskazany lokal stanowi jedyny majątek całej rodziny i służy zaspokojeniu jej potrzeb mieszkaniowych.

Argumenty zawarte w zażaleniu nie są na tyle przekonywujące, aby możliwa była zmiana orzeczenia Sądu pierwszej instancji. Trafnie Sąd Rejonowy wskazał, że brak zabezpieczenia mógłby utrudnić osiągnięcie celu postępowania. Zauważyć należy, że pozwani są dziećmi dłużnika, przy czym pozwana K. S. jest jeszcze niepełnoletnia. Z uwagi na bliskie relacje rodzinne nie jest wykluczone, że darowane udziały pozostają nadal w faktycznej dyspozycji dłużnika, który pomimo złożonego pozwu, poprzez dalsze zbycie przedmiotowych udziałów, będzie starał się uniemożliwić skierowanie działań egzekucyjnych wierzyciela do tego składnika majątkowego celem uzyskania zaspokojenia wierzytelności. Postępowanie takie w toku niniejszego procesu mogłoby skutkować tym, że ochrona prawna udzielona powodowi pozytywnym merytorycznym orzeczeniem – o ile takie zapadnie– okazałaby się niepełna. Z tego względu prawidłowo Sąd Rejonowy doszedł do wniosku, że interes prawny występuje w sprawie po stronie powoda, co w konsekwencji uzasadniało udzielenie zabezpieczenia roszczenia wskazanego w pozwie.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że przyjęty sposób zabezpieczenia realizuje wymogi określone w art. 730 ¹ § 3 k.p.c. i nie obciąża pozwanych ponad potrzebę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie jako niezasadne.

Na oryginale właściwe podpisy

Za zgodność z oryginałem