VII Ka 942/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:st. sekr. sądowy Marta Borowska
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-01-2015
-
Osoba publikująca:Wioletta Suraj
-
Korektor:Rafał Banaszewski
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt VII Ka 942/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 grudnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski (spr.),
Sędziowie: SO Remigiusz Chmielewski,
SO Dorota Lutostańska,
Protokolant st. sekr. sądowy Marta Borowska
przy udziale komisarza skarbowego Agnieszki Perkowskiej
po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014r.
sprawy W. M.
oskarżonego o przestępstwo z art. 57§1 kks
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 30 czerwca 2014r., sygn. akt II W 153/13
zaskarżony wyrok uchyla i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.
Sygn. akt VII Ka 942/14
UZASADNIENIE
W. M. został oskarżony o to, że:
II w okresie od 27.06.2011 r. do 25.07.2013 r. w O., wbrew przepisom art.103ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. z 2004 r., nr 54 poz. 535 z późn. zm.) uporczywie nie wpłacał w ustawowym terminie na rachunek Urzędu Skarbowego w O. należnego podatku od towarów i usług za miesiące: od maja do grudnia 2011 r., od stycznia do czerwca, od sierpnia do grudnia 2012 r., styczeń, luty, od kwietnia do czerwca 2013 r., w łącznej wysokości 417 839, 00 zł.,
tj. o wykroczenie skarbowe z art. 57 § 1 kks
Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 30 czerwca 2014 r. w sprawie II W 153/14
II oskarżonego W. M. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II czynu i za to z mocy art. 57 § 1 kks skazał go na karę grzywny w wysokości 4000 (cztery tysiące) zł.
Powyższy wyrok zaskarżył obrońca oskarżonego odnośnie pkt. II w całości, zaś odnośnie w zakresie wysokości orzeczonej kary i zarzucił mu obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 424 § 1 kpk przez poprzez nieodniesienie się w uzasadnieniu wyroku orzekającego odmiennie co do istoty, do wszystkich faktów i dowodów zgromadzonych w sprawie i mających znaczenie dla jej rozstrzygnięcia a w szczególności do nieprawomocności decyzji podatkowych stanowiących podstawę ustaleń sądu orzekającego,
Podnosząc powyższe zarzuty skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawi Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Nie przesądzając ostatecznego rozstrzygnięcia w sprawie podnieść należy, że apelacja jest o tyle zasadna o ile z jej treści oraz analizy akt sprawy wynika potrzeba uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Wobec zarzutu apelującego dotyczącego decyzji Dyrektora UKS w O. wskazać należy, że Sąd I instancji przyjął ją jako podstawę rozstrzygnięcia w sprawie. Mieć jednakże na uwadze należy, że nie dotyczy ona w istocie całości kwestii związanych z niewpłacaniem należnego podatku jak to przyjęto w zarzucie na łączna kwotę 419 839 zł. Nieprawomocna decyzja opiewa bowiem na kwotę 254380 zł – porównaj k.212. Sąd I instancji w swoich ustaleniach odwołał się również do decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 26 maja 2014 r., jednakże faktycznie nie zmieniła ona kwestii związanej z wysokością należności oskarżonego i utrzymała w mocy decyzje z dnia 4 marca 2014 r.-k.235-243. W konsekwencji z treści uzasadnienia Sądu Rejonowego nie wynika w jaki sposób ustalono łączną wysokość uszczuplonego podatku, którego niewpłacenie w ślad za pkt. II aktu oskarżenia przypisano W. M. .
Ma to również o tyle znaczenie o ile zważy się na stanowisko oskarżyciela publicznego, który w toku rozprawy odwoławczej między innymi wskazał zmodyfikowaną wysokość należności podatkowej – k.333.
Mając powyższe na uwadze wyrok w zaskarżonej części ( rozstrzygniecie co do czynu z pkt. I aktu oskarżenia jest prawomocne ) uchylono i sprawę w tym zakresie przekazano do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy postępowanie przeprowadzić należy z uwzględnieniem poczynionych uwag co winno pozwolić na wydanie trafnego orzeczenia. Sąd Rejonowy winien przy tym rozważyć czy konieczne jest uzyskanie rozstrzygnięć związanych z dalszym zaskarżeniem decyzji- k.328 czy też możliwe jest dokonanie w tym zakresie samodzielnych ustaleń opartych na treści faktur uzyskanych w toku postępowania odwoławczego- k.302-321.