Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1417/14

POSTANOWIENIE

Dnia 4 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Tomasz Tatarczyk

Sędziowie: SO Andrzej Dyrda (spr.)

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej w P.

przeciwko M. K. (K.)

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 3 czerwca 2014 r., sygn. akt I Nc 2319/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Andrzej Dyrda

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach postanowieniem z 3 czerwca 2014r. umorzył postępowanie (pkt 1), oddalił wniosek powódki o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania (pkt 2) oraz zwrócił powódce opłatę od pozwu w kwocie 139 złotych. Zaskarżone orzeczenie zawarte w punkcie 2 Sąd Rejonowy motywował tym, że przed doręczeniem odpisu pozwu stronie przeciwnej, powódka cofnęła pozew. Sąd uznał, że skoro nie doszło do zawisłości sporu pomiędzy stronami brak jest podstaw do uznania, iż pozwana jest stroną przegrywającą proces.

Zażalenie na to postanowienie wniosła powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa w P. zaskarżając rozstrzygnięcie w zakresie oddalenia wniosku powódki o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania. Domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia w punkcie 2 i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów procesu w kwocie 617 zł oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 203 § 2 k.p.c., zasadą jest, że w razie cofnięcia pozwu obowiązek zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanego, na jego żądanie, obciąża powoda bez względu na przyczynę cofnięcia. Równocześnie zaznacza się na dopuszczalność odstępstwa od tej zasady w sytuacji, gdy powód wykaże, że wystąpienie z powództwem było niezbędne dla celowego dochodzenia praw lub celowej obrony, z uwzględnieniem okoliczności istniejących w dacie wytoczenia pozwu (porównaj: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2012 r.; II CZ 208/11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 sierpnia 2011 r. IV CZ 34/11; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 2011 r. IV CZ 111/10).

W niniejszym przypadku takie okoliczności nie zachodzą.

Zwrócić należy uwagę, że cofnięcie pozwu było następstwem uregulowania przez pozwaną należności dochodzonej pozwem. Należność ta została uiszczona w odstępie 7 dni od dnia wniesienia pozwu. Rozważenie czy wniesienia pozwu było niezbędne dla celowego dochodzenia praw wymaga przeanalizowania postępowania stron procesu na etapie przesądowym. Zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do uznania, aby wytoczenie powództwa było w tym zakresie celowe. Powódka bowiem nie wykazała okoliczności wzywania pozwanej do uiszczenia dochodzonego pozwem roszczenia, a tym samym czy wytoczenie powództwa było skutkiem bezczynności w wykonaniu zobowiązania przez stronę pozwaną.

Wskazane powyżej okoliczności uniemożliwiają odstąpienie od wskazanej powyżej zasady.

Ze wskazanych powyżej względów zażalenie powódki podlegało oddaleniu w oparciu o art. 385 k.p.c.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Andrzej Dyrda