Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 kwietnia 2013r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu

w składzie:

Przewodniczący: SSR Barbara Bonczar

Protokolant: Grażyna Mazurkiewicz

po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym w dniu 11 kwietnia 2013r. we Wrocławiu

sprawy z odwołania C. N.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

z dnia 14 grudnia 2012r.

znak: (...)

i z dnia 29 stycznia 2013r.

znak: (...)

w sprawie C. N.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W.

o zasiłek chorobowy

oddala odwołanie.

Sygn. akt X U 19/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. decyzją z 14 grudnia 2012r. odmówił wnioskodawcy C. N. przyznania prawa do zasiłku chorobowego za okres od 13 grudnia 2012r. do 18 grudnia 2012r.

Zdaniem strony pozwanej zasiłek chorobowy za w/w okres wnioskodawcy nie przysługuje, gdyż Lekarz Orzecznik w wyniku przeprowadzonego w dniu 12 grudnia 2012r. badania lekarskiego orzekł, że wnioskodawca od tego dnia jest zdolny do pracy.

We wniesionym od tej decyzji odwołaniu wnioskodawca wnosiła o zmianę decyzji i przyznanie prawa do zasiłku chorobowego za sporny okres, gdyż stan jego zdrowia nie pozwala na podjęcie pracy. W uzasadnieniu swego stanowiska wnioskodawca podniósł, że pozostaje w dalszym leczeniu w celu dokończenia diagnozy.

Strona pozwana w udzielonej odpowiedzi na odwołanie wniosła o jego oddalenie jako niezasadne.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca C. N.z zawodu ekonomista, stał się niezdolny do pracy od 02 sierpnia 20112r. po hospitalizacji z powodu niedokrwistości. Kolejne zwolnienie lekarskie wnioskodawca otrzymał na okres od 24 listopada 2012r. do 18 grudnia 2012r. Strona pozwana korzystając z przysługującego jej uprawnienia na podstawie art.59 ust.1, 2 i 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U. z 2010r. Nr 77, poz.2512 ze zm., wyznaczyła na dzień 12 grudnia 2012r. kontrolne badanie lekarskie przez Lekarza Orzecznika ZUS celem dokonania zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy. W wyniku przeprowadzonego badania Lekarz Orzecznik na podstawie dokumentacji medycznej i po przeprowadzeniu badania uznał, że wnioskodawca od dnia 12 grudnia 2012r. jest zdolny do pracy i może podjąć zatrudnienie zgodnie z kwalifikacjami czy lekkiej fizycznie. Wydane przez lekarza leczącego zaświadczenie o niezdolności do pracy na okres od 24 listopada 2012r. do 18 grudnia 2012r. utraciło ważność z dniem 12 grudnia 2012r. i brak było przeciwwskazań do podjęcia przez wnioskodawcę pracy na uprzednio zajmowanym stanowisku. Wnioskodawca nie podjął zatrudnienia, gdyż pracodawca nie przedłużył z nim umowy o pracę.

Dowód: 1) akta zasiłkowe ZUS

2) oświadczenie wnioskodawcy – k. 17 akt.

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2013r., Sąd na podstawie art.468 § 2 pkt.4 i § 4 kpc podjął czynności wyjaśniające przez zasięgnięcie opinii biegłego sądowego internisty na okoliczność ustalenia czy wnioskodawca w okresie od 12 grudnia 2012r. do 18 grudnia 2012r. był niezdolny do pracy czy też z dniem 12 grudnia 2012r. odzyskał zdolność do pracy.

W wydanej w dniu 11 lutego 2013r. opinii biegły sądowy internista - gastroenterolog rozpoznał u wnioskodawcy min. niedokrwistość niedoborową, zapalenie przełyku, nadciśnienie tętnicze I stopnia, napadowe migotanie przedsionków i uznał, że wnioskodawca po dniu 12 grudnia 2012r. był zdolny do pracy.

Dowód: opinia biegłego sądowego z dnia 11.02.2013r. - k. 9 akt.

Wnioskodawca nie zgodził się z wydaną w sprawie opinią, ale nie wniósł do niej merytorycznych zastrzeżeń. Zdaniem wnioskodawcy stan jego zdrowia po dniu 12 grudnia 2012r. nie pozwalał na podjęcie zatrudnienia z uwagi na złe samopoczucie i z obawy o jego bezpieczeństwo.

Z wydaną w sprawie opinią zgodziła się strona pozwana.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie rozstrzygnięciu wymaga kwestia czy wnioskodawca C. N. w okresie od 12 grudnia 2012r. do 18 grudnia 2012r. był nadal niezdolny do pracy i czy przysługuje mu prawo do zasiłku chorobowego za ten okres.

Dyspozycja art. 59 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r.o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – Dz.U. z 2010r, nr 77, poz. 2512, daje możliwość i określa zasady kontrolowania prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do pracy.

Strona pozwana korzystając z powołanego przepisu wyznaczyła kontrolne badanie lekarskie celem zbadania zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy. Zdaniem Lekarza Orzecznika ZUS wnioskodawca od dnia 12 grudnia 2012r. był zdolny do pracy.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i przeprowadzone przed Sądem postępowanie daje podstawy do twierdzenia, że wnioskodawca w tym okresie nie był niezdolny do pracy. Okoliczność te potwierdził w wydanej w dniu 11 lutego 2013r. biegły sądowy internista - gastroenterolog. Zdaniem biegłego sądowego rozpoznane u wnioskodawcy choroby mają charakter łagodny i niepowikłany i są powszechne w populacji ludzkiej. Schorzenia te nie powodują istotnego upośledzenia funkcji organizmu i mogą być diagnozowane i leczone ambulatoryjnie. Stan zdrowia wnioskodawcy w dniu badania przez lekarza orzecznika ZUS był dobry.

Zdaniem Sądu opinia biegłego sądowego zasługuje na przymiot wiarygodności. Opinia ta została sporządzona w sposób obiektywny, rzetelny i pełny a jej wydanie zostało poprzedzone wnikliwym zapoznaniem się z dokumentacją medyczną, zebraniem wywiadu oraz bezpośrednim badaniem wnioskodawcy. Zdaniem Sądu opinia jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy.

Dowód z opinii biegłego podlega ocenie Sądu przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c., na podstawie właściwych dla jej przedmiotu kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażonych w niej wniosków. Przedmiotem opinii biegłego nie jest przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiedzy fachowej (wiadomości specjalnych). Nie podlega ona zatem weryfikacji, jak dowód na stwierdzenie faktów, na podstawie kryterium prawdy i fałszu. Nie są miarodajne dla oceny tego dowodu niekonkurencyjne z nim oceny świadków i uczestników postępowania, co do faktów będących przedmiotem opinii (zob. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 7 listopada 2000 r., I CKN 1170/98, OSNC 2001, nr 4, poz. 64; uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1354/00, niepubl.). W przedmiotowej opinii biegli sądowi odpowiedzieli na wszystkie postawione przez Sąd pytania. Swoje stanowisko poparli wnikliwą analizą dokumentacji medycznej oraz przeprowadzonym badaniem wnioskodawcy.

Zdaniem Sądu wydana w sprawie opinia biegłego sądowego jest pełna, uwzględnia wszystkie istniejące schorzenia oraz stopień ich nasilenia u wnioskodawcy i Sąd w pełni podziela stanowisko zajęte w opinii przez biegłego.

Zgodnie z art.58 ust. 8 ustawy zasiłkowej, zaświadczenie lekarza orzecznika ZUS wydane w związku z kontrolą zasadności wystawionego zaświadczenia o niezdolności do pracy jest traktowane na równi z orzeczeniem lekarskim stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na stanowisku, wydanym w trybie art.229 § 4 Kodeksu pracy i stanowi dla pracodawcy podstawę do podjęcia przez wnioskodawcę pracy na uprzednim stanowisku. Wnioskodawca po dniu 12 grudnia 2012r. nie podjął zatrudnienia, gdyż pracodawca nie przedłużył z nim stosunku pracy, ale wnioskodawca może wykonywać pracę zgodnie z kwalifikacjami lub lekką pracę fizyczną. Ponadto wnioskodawca nie wniósł merytorycznych zastrzeżeń do wydanej w sprawie opinii a kontynuowana diagnostyka i leczenie mogą odbywać się w ramach leczenia ambulatoryjnego.

Z wydaną w sprawie opinią zgodziła się stron pozwana i nie wniosła do niej zastrzeżeń.

Wnioskodawcy nie przysługuje więc, prawo do zasiłku chorobowego za okres od 13 grudnia 2012r. do 18 grudnia 2012r.

Z tych względów na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 Kpc Sąd orzekł jak w sentencji.