Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2014r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Sienkiel

Protokolant – Marta Kornacka

w obecności Prokuratora Macieja Prokopa

z oskarżenia Urzędu Celnego w O.

po rozpoznaniu w dniu 13.08.2014r., 15.09.2014 roku, na rozprawie

sprawy M. P.

urodzonego (...) w W.

syna J. i T. z d. B.

oskarżonego o to, że: W dniu 31.10.2013r. przewoził w samochodzie ciężarowym marki (...) o nr rej. (...) w miejscowości W., pow. (...), woj. (...), oraz przechowywał w dniu 31.10.2013r. w garażu w miejscowości K. przy ulicy (...), wyroby akcyzowe importowane, bez uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy, bez przedstawienia organowi celnemu w postaci: (...) paczek papierosów po 20 sztuk różnych marek, nieoznaczonych jednostkową cena detaliczną, od których to towarów należne było cło w kwocie 4 397,00 zł, podatek akcyzowy w kwocie 100 586,00 zł i podatek VAT w kwocie 25 902,00 zł

tj. o czyn z art. 54 § 1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks

1.  Oskarżonego M. P. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 54 § 1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks skazuje go, zaś na podstawie art. 65§ 3 kks w zw. z art. 7§2 kks w zw. z art. 23§1 i 3 kks wymierza mu karę grzywny w wymiarze 300 (trzysta) stawek dziennych, przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej równa jest kwocie 60 (sześćdziesiąt) złotych.

2.  Na podstawie art. 30§1, 2 i 6 kks w zw. z art. 29 pkt 4 kks, art. 31§ 6 kks orzeka przepadek dowodów rzeczowych w postaci 7.169 paczek papierosów różnych marek i jednocześnie zarządza ich zniszczenie.

3.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31 października 2013 roku o godz. 17:30 funkcjonariusze P. Straży Granicznej w W. K. K. i P. M. zatrzymali do kontroli drogowej M. P., który jechał samochodem ciężarowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...), z naczepą ciężarową o numerze rejestracyjnym (...). M. P. podał, że wraca z O. do domu, a po chwili przyznał, że wiezie 500 paczek papierosów bez polskich znaków akcyzy. Następnie na pytanie funkcjonariuszy, czy istotnie przewozi tylko taką ilość papierosów, podał że w rzeczywistości wiezie 2800 paczek papierosów bez polskich znaków akcyzy. Papierosy te wydał dobrowolnie. Było to 2000 paczek papierosów marki J. (...) i 800 paczek papierosów marki L. (...). Funkcjonariusze Straży Granicznej przeszukali następnie pojazd, jednak więcej wyrobów tytoniowych w nim nie znaleźli. Następnie K. K. udał się z M. P. do jego miejsca zamieszkania w miejscowości K., na ul. (...). Tam spotkali się z zastępcą komendanta P. Straży Granicznej w W. M. S., który polecił K. K., by udał się z M. P. do jego domu, znajdującego się na ul. (...) w W.. Na miejscu K. K. wraz z drugim funkcjonariuszem – A. T., dokonali przeszukania lokalu, jednak żadnych papierosów bez polskich znaków akcyzy nie znaleźli. W tym czasie M. S. w obecności T. P. - matki M. P., dokonał przeszukania pomieszczeń mieszkalnych znajdujących się na terenie posesji w K.. W wyniku tego przeszukania niczego nie ujawniono. Po powrocie M. P. do K. zapytano go, czy w garażu przechowuje jakieś papierosy. Ten potwierdził, że ma papierosy w kanale samochodowym, jednak nie potrafił podać, ile ich tam jest. Po wezwaniu do dobrowolnego ich wydania, M. P. przekazał papierosy znajdujące się w kanale samochodowym, spakowane w foliowych workach. Okazało się, że było tam 4.369 paczek papierosów marki J. (...) bez polskich znaków akcyzy. Następnie przeszukano garaż, jednak innych papierosów nie ujawniono. M. P. podał funkcjonariuszom, że papierosy kupił na swój użytek na Litwie, w miejscowości K., od nieznanych mu osób.

W wyniku wyliczenia należności publicznoprawnych ustalono, że od towarów tych należne było cło w kwocie 4.397 złotych, podatek akcyzowy w kwocie 100.586 złotych i podatek VAT w kwocie 25.902 złotych.

Powyższy stan faktyczny ustalono w oparciu o zeznania świadków: M. S., k. 26-27, K. K., k. 28-29 i dokumenty w postaci: notatki urzędowej, k. 2, protokołów przeszukania, k. 3-5, 6-7, 8-9, 12-14, wyliczenia należności, k. 67.

Oskarżony M. P. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. ( wyjaśnienia, k. 119).

Okoliczność popełnienia przez M. P. czynu zarzuconego mu aktem oskarżenia nie budzi żadnych wątpliwości w świetle tego, że oskarżony sam przyznał się do tego czynu, a jednocześnie znajduje to potwierdzenie w zeznaniach świadków oraz dokumentach, których wiarygodności nikt nie kwestionował.

Odpowiedzialności karnej z art. 54§1 kks podlega podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie; jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, wówczas sprawca tego czynu podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych (§3 cytowanego przepisu). Z kolei art. 65§1 kks przewiduje odpowiedzialność tego, kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art. 64 lub art. 73 lub pomaga w ich zbyciu, albo te wyroby akcyzowe przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu; jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jej małej wartości, sprawca czynu podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Artykuł 91§1 kks przewiduje natomiast odpowiedzialność tego, kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi towar stanowiący przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 86-90§1 lub pomaga w jego w jego zbyciu albo ten towar przyjmuje lub pomaga w jego ukryciu; jednocześnie, jeżeli kwota należności celnej lub wartość towaru w obrocie z zagranicą, co do którego istnieje reglamentacja pozataryfowa, nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w §1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Oskarżony M. P. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wszystkich wymienionych wyżej czynów. Przewoził oraz przechowywał wyroby akcyzowe (papierosy) sprowadzone z zagranicy, które nie zostały uprzednio oznaczone polskimi znakami akcyzy. Ilość przewożonego i przechowywanego przez oskarżonego towaru oraz sposób jego przechowywania (kanał samochodowy) jednoznacznie wskazują na przeznaczenie towaru do działalności gospodarczej. Oskarżony miał świadomość, że papierosy zostały sprowadzone na terytorium kraju bez odprawy celnej i od tego towaru nie zostały uiszczone należności publicznoprawne.

Kwota podatku akcyzowego narażonego na uszczuplenie oraz kwota podatku VAT jest małej wartości, ponieważ w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. W roku 2013 była to kwota: 320 000 zł. (200 x 1600zł) Nadto przewożone i przechowywane przez oskarżonego towar – papierosy podlegają reglamentacji pozataryfowej, a jego wartość w tym przypadku nie przekroczyła ustawowego progu (8.000 złotych).

Zgodnie z art. 7 §1 kks jeżeli ten sam czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach kodeksu, Sąd skazuje tylko za jedno przestępstwo skarbowe albo tylko za jedno wykroczenie skarbowe na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Oznacza to, że przy podstawie skazania należy wymienić wszystkie te przepisy, które sprawca swoim zachowaniem naruszył. W przypadku M. P. są to następujące przepisy: art. 54§1 i 2 kks w zb. z art. 65 § 1 i 3 kks w zb. z art. 91 § 1 i 4 kks w zw. z art. 7 § 1 kks.

Karę w przypadku kumulatywnego zbiegu przepisów ustawy wymierza się na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, a jeżeli zbiegające się przepisy przewidują zagrożenie takie same- na podstawie przepisu, którego znamiona najpełniej charakteryzują czyn sprawcy (art. 7 § 2 kks). W przedmiotowej sprawie jest to art. 65§3 kks, który przewiduje karę grzywny do 720 stawek dziennych.

Zgodnie z art. 23§1 kks sąd wymierzając karę grzywny określa liczbę stawek i wysokość jednej stawki dziennej, przy czym, jeśli kodeks inaczej nie stanowi, to najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa – 720. §3 cytowanego przepisu przewiduje natomiast, że sąd przy ustalaniu stawki dziennej bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe i jednocześnie stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia ani też przekraczać jej czterystukrotności.

Przy wymiarze kary grzywny w wysokości 300 stawek dziennych, Sąd wziął pod uwagę wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe w sprawie. W szczególności Sąd uwzględnił to, że oskarżony czynem swym wyczerpał znamiona określone w trzech przepisach Kodeksu karnego skarbowego oraz znaczną wysokość należnego podatku akcyzowego, podatku VAT i cła. Jednocześnie Sąd miał na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonego i jego postawę w toku postępowania, wyrażającą się w pełnej współpracy z organami ścigania. W tej sytuacji zdaniem Sądu nie znajduje uzasadnienia wymierzenie grzywny w górnej granicy ustawowego zagrożenia. Określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 60 złotych Sąd uwzględnił warunki rodzinne i stosunki majątkowe oskarżonego. M. P. prowadzi działalność gospodarczą (firma transportowa), przynoszącą mu dochody w wysokości 6 tys. złotych miesięcznie. Jednocześnie Sąd miał na uwadze to, że oskarżony ma na utrzymaniu małoletniego syna, którego po śmierci żony wychowuje samotnie, a nadto ciążą na nim zobowiązania kredytowe, pochłaniające znaczną część jego zarobków.

Zdaniem Sądu wymierzona kara grzywny w wymienionej wyżej wysokości spełni w stosunku do oskarżonego cele stawiane przed karą, w szczególności cel prewencyjny oraz wychowawczy i zapobiegnie w przyszłości popełnieniu przez oskarżonego podobnych czynów.

Na mocy art. 30 § 1, 2 i 6 kks w zw. z art. 29 pkt 4) kks Sąd orzekł tytułem środka karnego przepadek 7.169 paczek papierosów różnych marek pochodzących bezpośrednio z przestępstwa skarbowego, zabezpieczonych jako dowody rzeczowe przy okazji ujawnienia czynu oskarżonego. Towary akcyzowe nie posiadające prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy nie mogą wystąpić w obrocie na terytorium RP, stąd należą one do kategorii przedmiotów wymienionych w art. 29 pkt 4 kks i których orzeczenie przepadku w wypadku określonym w art. 54 § 1i2 kks oraz 65§1 i 3 kks jest obligatoryjne. Jednocześnie Sąd orzekł o zniszczeniu wymienionych wyżej papierosów, bowiem zgodnie z treścią art. 31§6 kks w razie orzeczenia przepadku wyrobów tytoniowych, zarządzenie ich zniszczenia jest obligatoryjne.

Na mocy art. 113§1 kks w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223) i art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych uznając, że sytuacja materialna oskarżonego jest tego rodzaju, iż nie byłby on w stanie opłacić tych należności bez uszczerbku dla utrzymania siebie i syna.