Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 58/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 stycznia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Cichocka

Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Grabowska

Prokurator Prokuratury Rejonowej: nieobecny – zawiadomiony

po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015r. sprawy:

K. K.

s. M. i T. z domu S.

ur. (...) w K.

oskarżonego o to, że:

1. w dniu 3 grudnia 2013r. w miejscowości K. dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia cudzy pojazd marki O. (...) nr rej. (...) o wartości 1000 zł, który następnie po spowodowaniu kolizji drogowej porzucił w stanie uszkodzonym czym działał na szkodę E. K., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej
6 miesięcy pozbawienia wolności, będąc skazanym za umyśle przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 289§2 kk w zw. z art. 64§1 kk

2 . w dniu 3 grudnia 2013r. na drodze publicznej K. - K. kierował samochodem marki O. (...) nr rej. (...) nie stosując się do orzeczonego, prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Kętrzynie sygn. akt II K 38/08 z dnia 26 lutego 2008r. orzekającego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy pozbawienia wolności , będąc skazanym za umyśle przestępstwo podobne

tj. o przestępstwo z art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk

I.  oskarżonego K. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów i za to:

- za czyn z pkt 1 z mocy art.289§2 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go zaś na podstawie art.289§2 kk wymierza karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

- za czyn z pkt 2 z mocy art.244 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go, zaś na podstawie art.244 kk wymierza karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art.85 kk i art. 86§1 kk łączy orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary pozbawienia wolności i w ich miejsce orzeka karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art.46§1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1000 zł (jeden tysiąc złotych) na rzecz pokrzywdzonej E. K.,

IV.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. Prawo o adwokaturze, zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. A. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów nie opłaconej obrony z urzędu oraz kwotę 82,80 zł (osiemdziesiąt dwa złote 80/100) tytułem podatku VAT od przyznanego wynagrodzenia,

V.  na podstawie art.624§1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Sygn. akt II K 58/14

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 3 grudnia 2013r. K. K. przebywał w mieszkaniu należącym do K. G. w K. przy ul. (...). W mieszkaniu tym przebywała również E. K.. Wykorzystując nieuwagę wymienionej i pozostałych domowników K. K. zabrał z torebki E. K. kluczyki do jej samochodu marki O. (...) nr rej. (...). Samochód stał zaparkowany przed blokiem. K. K. otworzył drzwi pojazdu zabranym kluczykiem i postanowił przejechać się cudzym pojazdem. Kierując samochodem na drodze pomiędzy miejscowością K. a K. stracił panowanie nad pojazdem, uderzając przodem pojazdu w przydrożne drzewo. Po zderzeniu pozostawił samochód na miejscu kolizji i wrócił do K..

Wartość samochodu została ustalona na kwotę 1000 zł. Samochód nie został naprawiony bowiem z uwagi na rozmiar uszkodzeń nadawał się jedynie do kasacji.

K. K. posiada orzeczony prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 26 lutego 2008r. w sprawie II K38/08 zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10lat. W dniu zdarzenia zakaz ten obowiązywał.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: wyjaśnienia oskarżonego (k. 49-51), zeznania świadków: E. K. (k. 6-7,33), K. G. (k44), protokół oględzin pojazdu z materiałem poglądowym (k.12-13, 75), protokół oględzin miejsca (k. 14-16), protokół okazania (k. 20-21), protokół zatrzymania rzeczy (k. 30-32), kserokopię umowy (k. 34), odpis wyroku w sprawie II K 38/08 (k.88)

Oskarżony K. K. w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Złożył wyjaśnienia zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym. (k. 49-51)

Na rozprawie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów oraz wniósł o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania postępowania dowodowego i wymierzenie mu: za czyn I kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności oraz orzeczenie obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 1000 zł na rzecz pokrzywdzonej E. K.. (k.270)

Sąd zważył, co następuje:

Przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów i jego wyjaśnienia, w świetle ujawnionego na rozprawie materiału dowodowego nie budzą wątpliwości. Oskarżony podniósł, iż kierując w dniu 5 grudnia 2013r. pojazdem był świadomy, że posiada zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczony przez Sąd.

Sąd dał również wiarę zeznaniom świadków E. K. (k. 6-7,33), K. G. (k. 44). Ich relacje są zbieżne i logiczne.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonemu czynów i jego wina nie budzą wątpliwości.

Swoim zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 3 grudnia 2013r. w miejscowości K. dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia cudzego pojazdu marki O. (...) nr rej. (...) o wartości 1000 zł, który następnie po spowodowaniu kolizji drogowej porzucił w stanie uszkodzonym czym działał na szkodę E. K., wyczerpał dyspozycje art. 289§2 kk, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk .

Ponadto zachowaniem polegającym na tym, że w dniu 3 grudnia 2013r. na drodze publicznej K. - K. kierował samochodem marki O. (...) nr rej. (...) nie stosując się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie sygn. akt II K 38/08 z dnia 26 lutego 2008r. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat, wyczerpał dyspozycje art. 244 kk, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk .

Na działanie oskarżonego w warunkach art. 64§1 kk wskazuje fakt, iż oskarżony wyrokiem Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 26.02.2008r. w sprawie II K 38/08 został skazany za przestępstwa określone w art.289§1 kk i art. 178a§1 kk w zb. z art. 244kk w zw. 64§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał od 27.11.2007r. do 28.11.2007r., od 09.05.2008r. do 02.06.2008r. oraz od 22.09.2008r. do 24 02.2010r. (odpis wyroku k.88)

Zarzucanych czynów dopuścił się zatem w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności będąc skazanym za umyślne przestępstwa podobne.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów Sąd wymierzył mu za czyn I karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn II karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności. Zgodnie natomiast z wnioskiem pokrzywdzonej, na podstawie art. 46§1 kk, orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd w pierwszym rzędzie miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, rozmiary wyrządzonej szkody oraz jego dotychczasowy sposób życia, w tym uprzednią wielokrotną karalność (dane o karalności k. 181-183 oraz odpis wyroku k. 80-92), a także zachowanie się po popełnieniu przestępstwa, w tym utrudnianie postępowania poprzez ukrywanie się przed wymiarem sprawiedliwości. Oskarżony dopuścił się zarzucanych mu czynów w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64§1 kk, zaledwie sześć miesięcy po opuszczeniu zakładu karnego. Powyższe wskazuje, że oskarżony jest wysoce zdemoralizowany i uprzednio orzekane wobec niego kary nie spełniły swoich celów, nie wpłynęły na zmianę jego postępowania i nie wdrożyły go do porządku prawnego. Wymieniony z uporem dopuszcza się coraz to nowych przestępstw, nie bacząc na konsekwencje swoich poczynań.

Jedyną okolicznością łagodzącą, mogącą mieć wpływ na wymiar kary jest przyznanie się oskarżonego do winy.

W ocenie Sądu jedynie kara bezwzględna w orzeczonym wymiarze spełni wobec oskarżonego swoje cele wychowawcze, a przede wszystkim zapobiegnie ponownemu popełnianiu przez niego przestępstw. Ponadto tylko taka kara jako zgodna ze społecznym poczuciem sprawiedliwości będzie w sposób prawidłowy kształtowała świadomość prawną społeczeństwa i uchroni to społeczeństwo przed ciągłą obawą o własne mienie.

Nie można pominąć tu faktu, że oskarżony dobrowolnie poddał się karze w orzeczonym wymiarze.

Jednocześnie Sąd zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, albowiem wymieniony nie ma stałej pracy, nie posiada majątku i został zobowiązany do naprawienia szkody.