Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w P.

przy udziale zainteresowanego: E. Ś.

o podstawę wymiaru składek

na skutek zażalenia odwołującej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.

na zarządzenie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 17 marca 2014 r. sygn. akt VIII U 3692/13

p o s t a n a w i a :

uchylić zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do dalszego prowadzenia.

UZASADNIENIE

Sędzia Sądu Okręgowego w Poznaniu (delegowany sędzia Sądu Rejonowego) zarządzeniem z 17 marca 2014 roku, w sprawie VIII U. 3692/13 zwrócił odwołanie (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
z 9 sierpnia 2013 roku w przedmiocie ustalenia podstawy wymiaru składek.

W uzasadnieniu zarządzenia wskazano, że pełnomocnik odwołującej, pomimo wezwania do uzupełnienia braków formalnych odwołania, nie przedłożył dokumentu potwierdzającego umocowanie osoby, która udzieliła mu pełnomocnictwa procesowego 20 sierpnia 2007 roku. Z przedłożonego przez pełnomocnika odpisu z rejestru przedsiębiorców z 20 marca 2012 roku, nie wynika, aby osoba udzielająca pełnomocnictwa, była uprawniona do działania w jej imieniu.

Odwołująca spółka (...) w zażaleniu na zarządzenie, podniosła zarzuty:

1.  naruszenia prawa procesowego, tj. art. 126 § 3 k.p.c. w zw. z art. 130 § 1 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie,

2.  naruszenia prawa procesowego, tj. art. 130 § 2 k.p.c., poprzez jego błędne zastosowanie, z powodu niezaistnienia przesłanek, uzasadniających zwrot odwołania,

3.  naruszenia art. 130 § 3 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, iż braki formalne odwołania nie zostały uzupełnione w terminie,

4.  naruszenia art. 7 w zw. z art. 178 § 1 Konstytucji w zw. z art. 15 ust. 1 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, poprzez naruszenie zasady legalizmu.

Skarżąca spółka wniosła o uchylenie zarządzenia o zwrocie odwołania i umorzenie postępowania w przedmiocie zwrotu odwołania oraz nadanie sprawie dalszego biegu, ewentualnie o uchylenie zarządzenia o zwrocie odwołania i przekazanie sprawy do Sądu I instancji do ponownego rozpoznania.

Pismem z 28 kwietnia 2014 roku odwołująca uzupełniła treść zażalenia o zarzut naruszenia 468 § 1 i § 2 pkt 1 k.p.c.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

Skarżący w jego uzasadnieniu argumentując na rzecz swego stanowiska w pierwszej kolejności wskazał, że Sąd Okręgowy w Poznaniu wydał zarządzenie o wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych pomimo, iż do odwołania zostało dołączone pełnomocnictwo wraz z odpisem KRS spółki, z którego wynikało prawidłowe umocowanie pełnomocnika.

Niemniej pełnomocnik odwołującej w wykonaniu zarządzenia o wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych, przedstawił Sądowi wymagane dokumenty. Skarżąca wyjaśniła z jakich powodów opatrznie zrozumiała zarządzenie przewodniczącego wzywające do usunięcia braków formalnych odwołania. W szczególności, pełnomocnik spółki uznał, że skoro do odwołania od decyzji ZUS dołączył zarówno pełnomocnictwo jak i KRS, z którego wynikało, że K. F. był uprawniony w dacie jego udzielenia do jednoosobowej reprezentacji spółki, wezwanie dotyczy aktualnego KRSu, uwzględniającego zmienioną od 2007 roku reprezentację spółki.

W konkluzji skarżąca podniosła, iż rzeczone wezwanie do uzupełniania braków formalnych odwołania, nie spełniało wymogów jasności i precyzyjności i strona obiektywnie mogła mieć wątpliwości, co do jego treści.

Zarządzenie Sędziego nie jest w ocenie spółki prawidłowe i nie ma uzasadnionych podstaw.

W uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia przewodniczący wskazał, że z przedłożonego odpisu KRS aktualnego 20 marca 2012 roku, nie wynika ażeby K. F. udzielający pełnomocnictwa procesowego w imieniu odwołującej, był uprawiony do działania w jej imieniu 20 sierpnia 2007 roku, jak również ażeby był uprawiony co najmniej na dzień 20 marca 2012 roku do samodzielnej reprezentacji spółki.

Stanowisko powyższe jest błędne.

Pełnomocnik jest obowiązany przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa wraz z odpisem dla strony przeciwnej (art. 89 zdanie pierwsze k.p.c.).

Wykazanie prawidłowego umocowania w przypadku reprezentowania przez adwokata (radcę prawnego) strony będącej osobą prawną wymaga złożenia pełnomocnictwa, udzielonego temu pełnomocnikowi przez osoby działające w imieniu osoby prawnej oraz dokumentu świadczącego, że osoby te są umocowane do działania jako organ osoby prawnej. Dokument taki powinien być złożony we właściwej formie.

Do odwołania w niniejszej sprawie dołączono pismo przewodnie, kopię pełnomocnictwa udzielonego 20 sierpnia 2007 roku oraz kopię odpisu KRS spółki odzwierciedlającego stan na dzień 20 lipca 2007 roku. W piśmie przewodnim pełnomocnik odwołującej poinformował, że pełnomocnictwo nie wygasło, nie zostało odwołane ani w żaden sposób ograniczone.

W ocenie Sądu Apelacyjnego, pełnomocnik (...) sp. z o.o. wykazał swoje umocowanie do działania w sprawie w jej imieniu już przy pierwszej czynności procesowej i wyzwanie do uzupełnienia braków formalnych było bezprzedmiotowe.

Ponadto, odwołująca w piśnie z 9 grudnia 2013 roku, po wykonaniu wezwania do braków formalnych, przedstawiła bardzo dokładanie czym kierowała się, przedkładając w wykonaniu tego wezwania odpis KRSu z 20 marca 2012 roku. Argumentacja przedstawiona przez odwołującą jest jasna i spójna.

Kolejno, nie można również pominąć, że do zażalenia na zaskarżone zarządzenie dołączone zostało oświadczenie zarządu (...) sp. z o.o. Członkowie aktualnego zarządu spółki oświadczyli, iż pełnomocnictwo, udzielone radcy prawnemu K. K. 20 sierpnia 2007 roku przez spółkę, reprezentowaną przez członka zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w P. - K. F., uprawnionego w w/w dacie do jednoosobowej reprezentacji spółki, nie zostało do chwili obecnej przez nią odwołane, zmodyfikowane, nie wygasło, ani nie zostało w jakikolwiek sposób ograniczone.

Przewodniczący miał zatem podstawy aby rozważyć zasadność zastosowania w sprawie art. 395 § 2 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny na podstawie art. art. 398 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 386 § 1 k.p.c. uchylił zaskarżone zarządzenie i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Poznaniu do dalszego prowadzenia.