Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ca 565/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Mariola Watemborska

Sędziowie SO: Wanda Dumanowska (spr.), E. J.

Protokolant: sekr. sądowy Kamila Wiśniewska

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. w (...)

na rozprawie

sprawy z powództwa Gminy B.

przeciwko J. M., K. M. i A. M.

o eksmisję z lokalu mieszkalnego

na skutek apelacji pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego
w L. z dnia 9 września 2014r., sygn. akt VI C 5/14

1.  oddala apelację,

2.  oddala wniosek adwokata A. K. o przyznanie kosztów zastępstwa procesowego udzielonego pozwanym z urzędu w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt IV Ca 565/14

UZASADNIENIE

Powódka Gmina B. domagała się orzeczenia eksmisji pozwanych J. M., A. M. oraz K. M. z lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w B. przy ul. (...) oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów procesu, podnosząc, że lokal ten zajmują bez tytułu prawnego po wygaśnięciu umowy.

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa, podnosząc, że spełniają kryteria uprawniające do przyznania lokalu socjalnego, nadto uiszczają czynsz z tytułu zajmowanego lokalu. W konsekwencji pozwani wskazali, że pomiędzy stronami doszło do zawarcia umowy najmu per facta concludentia. Zarzucili także brak legitymacji procesowej biernej wobec małoletniej K. M..

Wyrokiem z dnia 9 września 2014r. Sąd Rejonowy w (...) uwzględnił roszczenie i nakazał pozwanym aby opuścili, opróżnili i wydali powódce lokal mieszkalny położony w B. przy ul. (...) oraz przyznał pozwanym lokal socjalny i wstrzymał wykonanie wyroku do czasu złożenia pozwanym przez powoda oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

Profesjonalny pełnomocnik pozwanych, ustanowiony w urzędu, podkreślając, iż apelację wnosi na żądanie pozwanych, zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego uchylenie oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w I instancji. Wniósł również o zasądzenie kosztów reprezentacji strony z urzędu. W apelacji nie zostały sformułowane żadne zarzuty wobec zaskarżonego wyroku. Podniesiono jedynie, iż pozwani mają zastrzeżenia co do orzeczenia, albowiem lokal przy ulicy (...) jest od samego początku lokalem socjalnym przyznanym pozwanym na podstawie innego wcześniejszego wyroku sądowego. Nadto według apelującego poważne wątpliwości budzi udział w sprawie niepełnoletniej K. M., która nie miała zdolności procesowej, a mimo tego zapadł wyrok również przeciwko niej.

Mając na uwadze art. 387 § 2 1 kpc, Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja złożona przez profesjonalnego pełnomocnika, ustanowionego dla pozwanych z urzędu, nie zasługiwał na uwzględnienie. W jej treści, zarówno w części początkowej jak w uzasadnieniu, trudno dopatrzyć się zarzutów jakie byłyby skierowane co do zasadności wydanego przez Sąd Rejonowy wyroku.

W uzasadnieniu apelacji pełnomocnik opisuje jedynie treść zaskarżonego wyroku oraz wyraża niezadowolenie pozwanych z treści wyroku oraz ich wątpliwości co do tego czy zachodzi podstawa do przedstawienia im nowej oferty lokalu socjalnego - innego lokalu socjalnego. Nadto wskazuje również, że poważne wątpliwości budził udział w sprawie małoletniej K. M., która nie ma zdolności procesowej.

Zdaniem Sądu Okręgowego, te wszystkie wątpliwości podnoszone w apelacji przez pełnomocnika pozwanych, pozwalałaby rozwieźć wnikliwa lektura ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie lokatorów (…), która w art. 15 ust. 1 stanowi, że w sprawie o opróżnienie lokalu w charakterze pozwanych musza brać udział wszystkie osoby, które w razie uwzględnienia powództwa obowiązane do opróżnienia lokalu. Dotyczy to również osób małoletnich, które posiadają ograniczoną zdolność procesową (art. 65 kpc), dlatego w procesie reprezentowane są przez przedstawicieli ustawowych. W wypadku pozwanej małoletniej K. M. reprezentowali ją rodzice – współpozwani, zgodnie z art. 98 kriop.

Nadto w judykaturze Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd który rozstrzygnął wątpliwości co do tego czy można orzekać eksmisję w lokalu socjalnego i czy przy takim orzekaniu sąd jest uprawniony do orzekania o innym lokalu socjalnym (vide: uchwała SN z 5 kwietnia 2013r., III CZP 11/2013, LexPolonica nr 5162037).

Mimo braku takiego zarzutu w apelacji należy podkreślić, iż Sąd Rejonowy prawidłowo wskazał, iż podstawą materialno prawną roszczenia powoda jest art. 222 kc i prawidłowo ten przepis zastosował.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy uznał, iż apelacja podlega oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

Oddaleniu podlegał też wniosek pełnomocnika pozwanych o zasądzenie na jego rzecz kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanym z urzędu. Sąd Okręgowy uznał bowiem, iż działań pełnomocnika pozwanych, na etapie postępowania apelacyjnego, w szczególności w zakresie sporządzenia apelacji, nie można uznać za udzielenie pomocy prawnej w rozumieniu § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. o opłatach za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. Oceny tej dokonano poprzez pryzmat art. 2 ust. 1 rozporządzenia. Miały na nią wpływ również braki konstrukcyjne apelacji.