Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie :

Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska

Protokolant Barbara Wypych

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2014 r. w Kaliszu

odwołania I. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 14 kwietnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie I. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

o emeryturę

1.  Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 14 kwietnia 2014 r. znak (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującemu I. P. emeryturę poczynając od dnia 1 lutego 2014 r.,

2.  Zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. na rzecz I. P. kwotę 120,00 (sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla I. P..

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.decyzją z dnia 14.04. 2014 r. w sprawie (...) odmówił I. P.prawa do emerytury. Zdaniem ZUS w O.odwołujący nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz. U. 2004 r., nr 39, poz. 353 ze zm.) tj. nie wykazał 25 lat zatrudnienia na dzień 01.01.1999 r. i 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji w dniu 08.05.2014 r. wniósł odwołanie I. P., w którym podniósł, iż do stażu pracy ogólnego winien mieć uwzględniony okres pobierania zasiłków dla bezrobotnych od dnia 22.06.1996 r. do 01.04.1997 r. oraz iż do stażu pracy w szczególnych warunkach winien mieć uwzględniony okres pracy od 01.03.1994 r. do 31.03.1996 r. w (...)Przedsiębiorstwie (...) na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, na którym to stanowisku wykonywał pracę stale i która to praca jest pracą na stanowiskach wymienionych w wykazie A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, co uprawnia go do uzyskania wcześniejszego świadczenia emerytalnego. W toku postępowania odwołujący podniósł także, iż do stażu ogólnego pracy winien mieć doliczony okres pracy w firmie (...)w lipcu, sierpniu i wrześniu 1992 r. oraz dalsze 2 miesiące pracy w Niemczech, kwestionując także obliczenie przebiegu pracy zagranicą.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS w O. podtrzymał argumentację wcześniej przedstawioną w zaskarżonej decyzji, podniósł, iż odwołujący nie udowodnił 25 lat zatrudnienia na dzień 01.01.1999 r. i 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach oraz wniósł o oddalenie odwołania I. P..

Sąd Okręgowy/Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący urodził się dnia (...) Organ rentowy uznał odwołującemu okres zatrudnienia wynoszący 24 lata 9 miesięcy i 12 dni. Nie uwzględniono do stażu pracy okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych od dnia 22.06.1996 r. do 01.04.1997 r. z uwagi na pozbawienie prawa do tego zasiłku. Organ rentowy uznał odwołującemu okres zatrudnienia w szczególnych warunkach w rozmiarze 14 lat 10 miesięcy i 9 dni. Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie uwzględniono okresu zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w okresie od 01.03.1994 r. do 31.03.1996 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym 3,5 tony.

Odwołujący nie należy do OFE. Odwołujący posiadł status pracownika. Odwołujący obecnie pracuje w oparciu o umowę zlecenia.

W niniejszej sprawie odwołujący zmierzał do wykazania okresu pracy w warunkach szczególnych w (...) Przedsiębiorstwie (...) w okresie od 01.03.1994 r. do 31.03.1996 r. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony oraz stażu pracy ogólnego wynoszącego ponad 25 lat poprzez doliczenie do niego okresu pobierania zasiłków dla bezrobotnych od 22.06.1996 r. do 01.04.1997 r., okresów pracy w T. w lipcu i sierpniu1992 r. i dłuższego okresu pracy w Niemczech.

W okresie od 06.05.1977 r. do 31.01.1994 r. odwołujący zatrudniony był w Przedsiębiorstwie Produkcyjno-Usługowym (...)w K.. W świadectwie pracy z dnia 03.02.1994 r. potwierdzono powyższy okres, wskazując jednocześnie iż w okresach od 22.02.1992 r. do 31.12.1992 r. i od 16.03.1993 r. do 30.06.1993 r. odwołujący korzystał z urlopu bezpłatnego. W świadectwie pracy w szczególnych warunkach dotyczącym pracy odwołującego w T.ujęty jest okres pracy w szczególnych warunkach od 06.05.1977 r. do 21.02.1992 r. i od 01.07.1993 r. do 31.01.1994 r. W decyzji o kapitale początkowym z dnia 14.04.2014 r. nie uwzględniono odwołującemu okresów zatrudnienia w T.: od 22.02.1992 r. do 01.03.1992 r., od 03.06.1992 r. do 31.12.1992 r. i od 16.03.1993 r. do 31.03.1993 r. wobec przebywania na urlopie bezpłatnym. W karcie przebiegu zatrudnienia z dnia 10.04.2014 r. podobnie. W kartach zarobkowych odwołującego z roku 1992 r. wynika, iż nie pracował w marcu, kwietniu, maju, czerwcu, październiku, listopadzie, grudniu. Natomiast za lipiec, sierpień i wrzesień1992 r. dokonano wypłaty wynagrodzenia za pracę przy czym za lipiec była to kwota 1193500 zł, za sierpień – 1262700 st. zł, a za wrzesień 371300 starych zł. W zaświadczeniu o zatrudnieniu i wynagrodzeniu co do odwołującego z daty nieokreślonej wynika, iż odwołujący w III, IV, V, VI, IX, X, XI i XII 1992 r. korzystał z urlopu bezpłatnego, a w 1993 r. w III, IV, V, VI. Miesiąc lipiec i sierpień 1992 r. nie jest wykazany jako urlop bezpłatny.

W aktach osobowych odwołującego jest odręczna informacja, iż korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie do 22.02.1992 r. do 06.07.1992 r. i od 08.09.1992 r. do 31.12.1992 r. Z wniosków o urlop bezpłatny wynika, iż odwołujący w dniu 28.08.1992 r. zwrócił się o urlop bezpłatny od dnia 08.09.1992 r. do 31.12.1992 r., z wniosku z dnia 26.02.1992 r. wynika, iż zwrócił się o urlop bezpłatny na okres od 01.03.1992 r. do 01.05.1992 r. W angażu z dnia 22.06.1992 r. stanowisko odwołującego określono jako kierowca z dniem 01.06.1992 r. wskazując określone wynagrodzenie. Co do miesiąca czerwca 1992 r. nie ma wniosku o urlop bezpłatny, za ten miesiąc nie ma zarobków w karcie wynagrodzeń. Z zeznań odwołującego wynika, iż pracował w lipcu, sierpniu i kilka dni września 1992 r.

Niewątpliwie odwołujący nie korzystał z urlopu bezpłatnego w firmie (...) w okresie od 06.07.1992 r. do 08.09.1992 r.

W okresie od 01.03.1994 r. do 31.03.1996 r. odwołujący zatrudniony był w (...) Sp. z o.o. w P.. Była to firma wyłoniona w drodze reorganizacji z firmy (...). Zajmowała się usługami transportowymi dla przedsiębiorstw zajmujących się budową, remontami i utrzymaniem dróg. Ze świadectwa pracy z dnia 31.03.1996 r. wynika, iż odwołujący pracował na stanowisku kierowcy. Z kart pracy z marca 1994 r., grudnia 1995 r., stycznia 1996 r. wynika, iż odwołujący pracował jako portier. Natomiast z kart zarobkowych z czerwca 1994 r. – od 20 dnia miesiąca, z lipca 1994 r., sierpnia 1994 r., września 1994 r., października 1994 r., listopada do 10 dnia miesiąca 1994 r., z.12.od 19 do 31 dnia miesiąca 1994 r., ze stycznia 1995 r., lutego, czerwca, lipca, sierpnia, września, października do 6 listopada 1995 r. wynika, iż odwołujący wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego marki J.. Z kart z kwietnia 1994 r., od 01.do 18.czerwca 1994 r., marca, kwietnia, maja, 1995 r. nie wynika, aby odwołujący wykonywał pracę polegającą na kierowaniu pojazdem. Odwołujący kierował samochodem ciężarowym o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. To była jego główna praca. W miesiącach przestoju pracował jako portier. Z dokumentacji wynika, iż odwołujący w firmie (...) pracował jako kierowca samochodu ciężarowego co najmniej przez 13 miesięcy.

W okresie od 22.06.1996 r. do 01.04.1997 r. odwołującemu przyznano zasiłek dla bezrobotnych. Powyższe wynika z decyzji Rejonowego Urzędu Pracy w P.. Zasiłek ten odwołujący pobrał. Z pisma Powiatowego Urzędu Pracy w P.z dnia 06.07.2012 r. i z dnia 01.08.2012 r. wynika, iż powyższy zasiłek został pobrany nienależnie wobec wykonywania w tym czasie pracy w Niemczech. Z pisma tego Urzędu z dnia 06.08.2014 r. wynika, iż nie została wydana decyzja uchylająca decyzję o przyznaniu zasiłku dla bezrobotnych za okres od 22.06.1996 r. do 01.04.1997 r. Odwołujący nie mógł się odwoływać w jakimkolwiek trybie od uznania, iż pobrał nienależnie zasiłek dla bezrobotnych w wymienionym okresie. Sytuacja odwołującego była taka w spornym okresie, iż zakończył zatrudnienie w U.z dniem 31.03.1996 r. Kontrakt w Niemczech kończył się w dniu 26.06.1996, a faktycznie pracę odwołujący zakończył około 2 tygodnie wcześniej i był w kraju. Zarejestrował się jako osoba bezrobotna i zasiłek dla bezrobotnych przyznano mu od 22.06.1996 r. Faktyczny okres przyznania zasiłku dla bezrobotnych zazębił się z ubezpieczeniem Niemieckim przez kilka dni.

Z zaświadczenia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 02.02.2010 r. wynika, iż niemiecka instytucja ubezpieczeniowa potwierdziła odwołującemu okres pracy w Niemczech w okresach: 22.10.1990 r. do 21.12.1990 r., 25.03.1991 r. do 21.06.1991 r., 23.09.1991 r. do 21.12.1991 r., 02.03.1992 r. do 02.06.1992 r., 01.04.1993 r. do 30.06.1993 r., 07.03.1994 r. do 06.06.1994 r., 06.03.1995 r. do 05.06.1995 r., 01.04.1996 r. do 26.06.1996 r., 02.04.1997 r. do 31.05.1997 r. W zaświadczeniu dotyczącym przebiegu ubezpieczenia odwołującego uwzględniono pracę w Niemczech w okresach: 22.10.1990 r. do 21.12.1990 r., 25.03.1991 r. do 21.06.1991 r., 23.09.1991 r. do 21.12.1991 r., 02.03.1992 r. do 02.06.1992 r., od 01.04.1993 r. do 30.06.1993 r. Mieszczą się w tych okresach, okresy, które wymienia odwołujący w swoim piśmie z dnia 30.07.2014 r. Organ rentowy w przebiegu zatrudnienia uwzględnił odwołującemu wszystkie wymienione przez odwołującego okresy pracy w Niemczech. Okresy te są jednak w mniejszym zakresie niż to wynika z pisma z dnia 02.02.2010 r. oraz zaświadczenia instytucji niemieckiej o podleganiu ubezpieczeniu niemieckiemu.

W piśmie z dnia 09.10.2014 r. ZUS Oddział w O.wyjaśnił, iż niemiecka instytucja ubezpieczeniowa potwierdziła ubezpieczenie odwołującego w okresach: od 22.10.1990 r. do 21.12.1990 r., od 25.03.1991 r. do 21.06.1991 r., od 23.09.1991 r. do 21.12.1991 r., od 02.03.1992 r. do 02.06.1992 r., od 01.04.1993 r. do 30.06.1993 r., od 07.03.1994 r. do 06.06.1994 r., od 06.03.1995 r. do 05.06.1995 r., od 01.04.1996 r. do 26.06.1996 r., od 02.04.1997 r. do 31.05.1997 r., od 04.10.1999 r. do 23.12.199r., od 01.03.2004 r. do 25.05.2004 r., od 14.03.2005 r. do 31.05.2005 r. Organ rentowy po pominięciu okresów po 31.12.1998 r., do stażu ubezpieczeniowego zaliczył okresy pracy w Niemczech: od 01.05.1991 r. do 31.05.1991 r., od 01.10.1991 r. do 30.11.1991 r., od 02.03.1992 r. do 02.06.1992 r., od 01.04.1993 r. do 30.06.1993 r., od 07.03.1994 r. do 06.06.1994 r., od 06.03.1995 r. do 05.06.1995 r., od 01.04.1996 r. do 26.06.1996 r., od 02.04.1997 r. do 31.05.1997 r.

Nie zaliczono okresów pracy w Niemczech: od 22.10.1990 r. do 21.12.1990 r., od 25.03.1991 r. do 30.04.1991 r., od 01.06.1991 r. do 21.06.1991 r., od 23.09.1991 r. do 30.09.1991 r., od 01.12.1991 r. do 21.12.1991 r. z uwagi na to, iż pokrywają się z okresami zatrudnienia w T. i zostały uwzględnione w przebiegu zatrudnienia.

Z uwzględnieniem okresu pracy w T. od 06.07.1992 r. do 08.09.1992 r. odwołujący wykazuje staż pracy na dzień 31.12.1998 r. – 24 lata 11 miesięcy i 12 dni.

Odwołujący wykonywał pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, oprócz okresu uznanego. W okresie co najmniej od z czerwca 1994 r. – od 20 dnia miesiąca, lipca 1994 r., sierpnia 1994 r., września 1994 r., października 1994 r., listopada do 10 dnia miesiąca 1994 r.,.12.od 19 do 31 dnia miesiąca 1994 r., stycznia 1995 r., lutego, czerwca, lipca, sierpnia, września, października do 6 listopada 1995 r. Staż pracy odwołującego w szczególnych warunkach przekracza więc 15 lat.

Ogólny staż pracy odwołującego można powiększyć o okres od 06.07.1992 r. do 08.09.1992 r. w firmie (...) oraz o okresy zasiłku dla bezrobotnych od 27.06.1996 r. do 01.04.1997 r. Odwołującemu przyznano zasiłki dla bezrobotnych i zasiłki te pobrał. Organ orzekający w przedmiocie zasiłków dla bezrobotnych nie wydał decyzji o pozbawieniu odwołującego prawa do zasiłków dla bezrobotnych za powyższy okres, która podlegałaby kontroli przez organ do tego uprawniony. Odwołujący nie mógł także zakwestionować ustalenia co do zasadności pozbawienia go prawa do zasiłku dla bezrobotnych za sporny okres. Opisane okoliczności zazębienia się o 4 dni okresu kiedy odwołujący zakończył pracę na kontrakcie zagranicą z okresem kiedy przyznano mu status bezrobotnego wskazują, iż w istocie odwołujący wtedy, kiedy pobierał zasiłki dla bezrobotnych w istocie bezrobotnym był.

Jako praca w szczególnych warunkach wymieniona została w wykazie A Dział VIII poz. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 08.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, praca kierowców samochodów ciężarowych o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

(dowód: zeznania odwołującego, akta osobowe odwołującego, dokumentacja dotycząca zasiłku dla bezrobotnych, informacje o przebiegu zatrudnienia odwołującego w Niemczech, karty pracy co do zatrudnienia odwołującego w firmie (...))

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych regulacja unijna dotyczy jedynie koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych państw członków. Prawo pierwotne w tym zakresie stanowi art. 42 Traktatu WE. W myśl powołanego przepisu Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251, przyjmuje w dziedzinie zabezpieczenia społecznego środki niezbędne do ustanowienia swobodnego przepływu pracowników: w tym celu Rada ustanawia system umożliwiający pracownikom migrującym oraz uprawnionym osobom od nich zależnym:

a)  zaliczanie wszystkich okresów uwzględnianych w prawie poszczególnych państw w celu nabycia i zachowania praw do świadczenia oraz naliczania tych świadczeń,

b)  wypłatę świadczeń osobom mającym miejsce zamieszkania na terytorium państw członkowskich.

Wymieniony przepis Traktatu wskazuje jedynie na koniczność zaliczania wszystkich okresów uwzględnianych w prawie poszczególnych państw w celu nabycia i zachowania uprawnień do świadczeń oraz naliczania ich wysokości oraz zagwarantowanie wypłaty tych świadczeń osobom mającym miejsce zamieszkania na terenie wspólnoty. Przepis traktatu uwzględnia więc odmienności systemów zabezpieczenia poszczególnych Państw i nie ingeruje w warunki do przyznania konkretnych świadczeń w poszczególnych państwach. Regulacje wspólnotowe wprowadzają reguły kolizyjne określające, ustawodawstwo którego Państwa członkowskiego będzie miało zastosowanie do zainteresowanego. Reguły koordynacji nie pozbawiają władz krajowych kompetencji do określania rodzaju świadczeń przysługujących na podstawie prawa wewnętrznego ani warunków ich przyznawania. Unia Europejska nie harmonizuje krajowych systemów zabezpieczenia społecznego.

Prawo wtórne w tym zakresie stanowi Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 883/2004 z dnia 29.04.2004 r. o koordynacji systemów ubezpieczeń społecznych (Dz. Urz. UE L 166/1), Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 987/2009 z dnia 16.09.2009 r. w sprawie wykonania Rozporządzenia Nr 883/2004 (Dz. Urz. UE L 284/1) oraz Dyrektywa 98/49 z dnia 29.06.1998 r., dotycząca zachowania dodatkowych uprawnień emerytalnych pracowników oraz osób prowadzących działalność na własny rachunek przemieszczających się w ramach Wspólnoty.

Co do odwołującego w zakresie warunków przyznania emerytury wcześniejszej zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013r. po. 1440).

Możliwość uzyskania emerytury przez mężczyzn przed ukończeniem 65 roku życia przewidywał do 31.12.2008 r. przepis art. 32 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 39, poz.353 ze zmianami). Obecnie osoby urodzone po 31.12.1948 r., które osiągnęły wiek wymieniony w art. 32 i pracowały w szczególnych warunkach mogą przejść na emeryturę na warunkach przewidzianych w art. 184 wymienionej ustawy. Muszą m.in. spełniać warunek wykazania stażu pracy 25 lat dla mężczyzn i 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 01.01.1999 r. Przepis ten wymaga także dla spełnienia warunków do świadczenia, rozwiązania stosunku pracy i braku przynależności do OFE. Warunek rozwiązania stalunku pracy nie obowiązuje od 01.01.2013 r.

Dla celów ustalenia uprawnień do wcześniejszej emerytury za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia w podmiotach, w których obowiązują wykazy stanowisk ustalone na podstawie przepisów dotychczasowych. Wiek emerytalny takich osób, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie, których osobom przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie ustawy oraz Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zmianami), a także na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie wymienionych aktów.

Pierwszym z warunków jest brak przynależności do OFE i odwołujący ten warunek spełnia. Kolejnym warunkiem jest ukończenie 60 roku życia. Odwołujący osiągnął wymagany przez przepisy wiek w dniu (...). Następnym warunkiem jest przepracowanie wymaganego okresu zatrudnienia tj. co najmniej 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Odwołujący wykazał przed organem rentowym okresy składkowe i nieskładkowe za okres mniej niż 25 lat. Okres ten można odwołującemu powiększyć o okres pracy w T.od 06.07.1992 r. do 08.09.1992 r. oraz o okresy zasiłku dla bezrobotnych od 27.06.1996 r. do 01.04.1997r. Ostatnim warunkiem uzyskania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest przepracowanie co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na dzień 01.01.1999 r.

Aby wykonywaną pracę można było zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, musi to być rodzaj pracy wskazanej w załączniku A do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Praca ta, zgodnie z brzmieniem § 2 ust 1 wymienionego rozporządzenia musi być wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganym na danym stanowisku. Stosownie do ustępu 2 § 2 w/w rozporządzenia okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy. Pracodawca odwołującego obecnie nie istnieje. Nie wystawił odwołującemu świadectwo pracy w szczególnych warunkach za sporny okres.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego przedmiotem postępowania w sprawie o wcześniejszą emeryturę jest ustalenie tego świadczenia z uwagi na warunki pracy, co oznacza konieczność poczynienia ustaleń dotyczących rodzaju i wymiaru zatrudnienia w warunkach szczególnych.

W świetle powołanego wyżej § 2 Rozporządzenia Rady Ministrów zakład pracy wydaje zaświadczenie o zatrudnieniu w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wyłącznie na podstawie posiadanej dokumentacji, natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody m. in. zeznania świadków (por. uchwała SN z 21.09.1984 r., sygn. akt III UZP 48/84 niepublikowana LEX nr 14630).

W rozpoznawanej sprawie, jak wyżej wskazano, odwołującemu pracodawca wystawił świadectwo pracy w szczególnych warunkach.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż odwołujący wykonywał pracę w szczególnych warunkach jako kierowca samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, także oprócz okresu uznanego, w okresie co najmniej 13 miesięcy w firmie (...).

Odwołujący wykazał okres 25 lat pracy na dzień 01.01.1999 r. i okres 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Odwołujący spełnił warunki wymienione w art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do przyznania emerytury wcześniejszej.

Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd orzekł jak w wyroku o przyznaniu odwołującemu emerytury od dnia 01.02.2014 r.

O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 98 kpc.