Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 24 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia Śródmieścia w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Kochan

Protokolant: Magdalena Wujda

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej

po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2014 r. we Wrocławiu

sprawy:

S. A. (S. A.)

córki L. i M. z domu D.

ur. (...) w M. (Ukraina)

oskarżonej o to, że

I. działając ciągiem przestępstw polegających na podrobieniu i następnie posłużeniu się w P. U. P. we W.podrobionymi „Oświadczeniami o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA M. H., c. W. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.” tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 05 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. (...), s. M. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.” tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 05 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. D., ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dni 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. M. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. T. R. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. P. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. S. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. G. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. (...), ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. T. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu styczeń 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA A. B., ur. (...)poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. M. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści (...), tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. T. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. K. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. H. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. T. P.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści (...), tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- w miesiącu marcu lub kwietniu 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. H. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w związku z art. 91 § 1 k.k.

II. działając ciągiem przestępstw polegających na udzieleniu ob. UA M. H. oraz ob. U. B.pomocnictwa do wyłudzenia wiz. Wjazdowych na terytorium RP

- dnia 05 kwietnia 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)udzieliła ob. UA M. H.c. W. ur. (...), zam. R., ul. (...)pomocnictwa do wyłudzenia wizy wjazdowej na terytorium RP o nr (...)w tej sposób, że podrobiła na „Oświadczeniu o zamiarze powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi …„ o nr RP.(...)- (...)podpis o treści „K. W.” i następnie zarejestrowała podrobiony dokument w P. U. P.we W., którym następnie ob. UA M. H.posłużyła się w Konsulacie Generalnym RP we L.celem uzyskania wizy wjazdowej na ter. RP o nr (...),

- dnia 05 kwietnia 2012 r. w m. W., pow. (...), woj. (...)udzieliła ob. (...)s. M. ur. (...), zam. R., ul. (...)pomocnictwa do wyłudzenia wizy wjazdowej na terytorium RP o nr (...)w tej sposób, że podrobiła na „Oświadczeniu o zamiarze powierzenia wykonywania pracy cudzoziemcowi …„ o nr RP.(...)- (...)podpis o treści „K. W.” i następnie zarejestrowała podrobiony dokument w P. U. P. we W., którym następnie ob. UA Y. B.posłużył się w Konsulacie Generalnym RP we L.celem uzyskania wizy wjazdowej na ter. RP o nr (...),

tj. o czyn z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 272 k.k. w związku z art. 91 § 1 k.k.

******************

I.  ustala, że czyny opisane w pkt I części wstępnej wyroku stanowią przypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 270 § 2a k.k.; eliminuje z opisu każdego z czynów ciągu przestępstw opisanych w pkt II części wstępnej wyroku słowa: „udzieliła pomocnictwa do wyłudzenia wizy wjazdowej na terytorium RP”, eliminuje wskazane w obu opisach dane obywateli Ukrainy numery wiz, słowa „w ten sposób, że”, a także sformułowania o posłużeniu się wizami przez wskazane w opisach osoby celem uzyskania wiz wjazdowych, ustalając, że oba czyny oskarżonej stanowią przestępstwo z art. 279 § 2a k.k., a czyny te należą do ciągu przestępstw opisanego w pkt I części wstępnej wyroku i na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec S. A. warunkowo umarza na okres próby 1 (jednego) roku;

II.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych opisanych w wykazie Drz k. 11 po. 1 i k. 58 poz. 1; i zarządza pozostawienie ich w aktach sprawy;

III.  na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i 624 k.p.k. oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonej koszty sądowe w wysokości 800 (osiemset) zł, zwalniając od zapłaty pozostałej kwoty oraz od wniesienia opłaty

Sygn. akt Sygnatura ( 2 Ds 722/12)

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

S. A. jest Ukrainką od wielu lat mieszkającą i pracującą w Polsce.

K. W. – pracodawczyni oskarżonej szukała ukraińskich robotników do wykończenia domu oraz do innych prac. Udzieliła oskarżonej pełnomocnictwa do „załatwiania zaproszeń dla obywateli Ukrainy do pracy” i w piśmie podała nr karty pobytowej oskarżonej.

Oskarżona na podstawie pełnomocnictwa jej udzielonego załatwiała sprawy w P. U. P.we W.. Składając „Oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy”, podrobiła podpisy K. W. w miejscu przeznaczonym dla osoby, która powierza wykonywanie pracy. Nie naśladowała charakteru jej pisma.

I tak w styczniu 2012 r. we W. oskarżona:

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA U. D., ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dni 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA H. M.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA T. R.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA M. P.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA V. S.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA F. G.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA O. S., ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA I. T.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA A. B., ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu w miejscu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 31 stycznia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji.

DOWÓD:

Wyjaśnienia oskarżonej – k. 180-182, 369-370, 452-453

Zeznania świadka K. W. – k. 39-41, 86-88, 108-110, 274, 290, 319-320, 393, 453-455

Zeznania świadka

Upoważnienie – k. 145

Dokumenty – oświadczenia 12-14, 61-63

Zeznania świadka A. R. – k. 21-23, 66

Zeznania świadka M. L. – k. 28-29, 141-143, 254-255, 281-282, 317-318

Zeznania świadka K. K. – k. 236

Zeznania świadka A. S. – k. 280

Zeznania świadka P. H. – k. 301

Pismo PUP – k. 93-94, 144-165, 264-265

Pisma – k. 237

Opinia – k. 118-130, 332-335

Protokół oględzin rzeczy – k. 240-241, 275-276, 304-305

Materiał poglądowy – k. 242-241, 277, 306-308

W marcu lub kwietniu 2012 r. we W. oskarżona:

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA M. H., c. W.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA Y. B., s. M.ur.(...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA G. M.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA M. T.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. U. K. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji;

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA H. H. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji,

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA T. P.ur. (...)r. poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P.we W.celem jego rejestracji,

- podrobiła „oświadczenie o zamiarze powierzenia wykonywania pracy…” o nr RP.(...)- (...)wystawione dla ob. UA V. H. ur. (...)poprzez podrobienie podpisu o treści „K. W.”, tj. osoby uprawnionej do wystawiania „Oświadczeń…”, którym następnie posłużyła się w dniu 5 kwietnia 2012 r. w P. U. P. we W.celem jego rejestracji.

DOWÓD:

Wyjaśnienia oskarżonej – k. 180-182, 369-370, 452-453

Zeznania świadka K. W. – k. 39-41, 86-88, 108-110, 274, 290, 319-320, 393, 453-455

Zeznania świadka

Upoważnienie – k. 145

Dokumenty – oświadczenia 12-14, 61-63

Zeznania świadka A. R. – k. 21-23, 66

Zeznania świadka M. L. – k. 28-29, 141-143, 254-255, 281-282, 317-318

Zeznania świadka Y. B. – k. 64-65

Zeznania świadka M. H. – k. 16-20

Zeznania świadka K. K. – k. 236

Zeznania świadka A. S. – k. 280

Zeznania świadka P. H. – k. 301

Pismo PUP – k. 93-94, 144-165, 264-265

Pisma – k. 237

Opinia – k. 118-130, 332-335

Protokół oględzin rzeczy – k. 240-241, 275-276, 304-305

Materiał poglądowy – k. 242-241, 277, 306-308

S. A. (...) posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem żywienia, pracuje jako pomoc domowa, jest rozwiedziona, ma dwoje dzieci, nie była dotąd karana, nie była leczona psychiatrycznie, neurologicznie lub odwykowo.

DOWÓD:

Wyjaśnienia oskarżonej – k. 180-182, 369-370, 452-453

Karta karna – k. 132

Pismo – k. 365-366

Zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i po raz pierwszy w postępowaniu przed Sądem oskarżona przyznała się do czynów i złożyła wyjaśnienia. Po raz drugi przesłuchiwana przed Sądem przyznała się, odmówiła składania wyjaśnień, zdecydowała się odpowiadać na pytania Sądu. Z całości jej wyjaśnień wynika niezbicie, że K. W.oskarżona zna kilka lat, otrzymała od niej upoważnienie, a ludzi, którzy otrzymywali oświadczenia zamiarze zatrudnienia podpisywane przez nią, nigdy nie poznała, ponieważ kwestie te na Ukrainie załatwiał jej znajomy M.. Nie zna i nie poznała M. H.i Y. B.. O tym, że potrzebują wiz dowiedziała się od M..

Zeznania świadków nie budzą żadnych wątpliwości. Wraz z wyjaśnieniami oskarżonej stanowią podstawę do rekonstrukcji zdarzeń. I tak:

K. W., że podpisy nie pochodzą od niej, podkreśliła jednak, że udzieliła oskarżonej pełnomocnictwa, które nadal jest ważne i – jak zeznała w postępowaniu przed Sądem – „Nadal zatem pani oskarżona może na podstawie tego upoważnienia odpisywać te oświadczenia”. Nie pouczała jednak wcześniej pani A., jak ma korzystać z tego upoważnienia. Wskazała także, że podpisy były drukowanymi literami, czyli nie były podobne do jej podpisu. Jak wskazała, „absolutnie wykluczam próbę naśladowania mojego podpisu przez oskarżoną”. Oświadczyła również, że nadal darzy oskarżoną zaufaniem.

Zeznania pozostałych świadków dotyczą innych kwestii:

A. R. – funkcjonariusz (...)w K.dokonywał odprawy granicznej M. H.i Y. B., którzy wypełnili wnioski we L.i opisał przebieg kontroli.

Zeznania świadka M. L. – pracownicy PUP dotyczą sposobu załatwiania dokumentów w urzędzie.

Zeznania świadka M. H. i jej chłopaka Y. B.sposobu uzyskania oświadczenia, które dostali kontaktując się z kobietą na Ukrainie (bez opisów i bliższych danych).

Zeznania świadków K. K., A. S.i P. H. (funkcjonariuszy straży granicznej) dotyczą kontroli A. B., G. M. oraz M. T.i posiadanych przezeń dokumentów.

Do akt dołączono dokumenty, których na żadnym etapie postępowania nie kwestionowano. Pozostałe czynności przeprowadzono prawidłowo, a dołączone protokoły i opinię mają wartość dowodową, również nie podważaną przez żadną ze stron.

Nie ma zatem żadnej wątpliwości, że oskarżona popełniła przestępstwo materialnego fałszerstwa dokumentu. Sąd jednak, biorąc pod uwagę okoliczności przedmiotowo-podmiotowe nie podzielił kwalifikacji prawnej zaproponowanej przez rzecznika oskarżenia.

Sąd Rejonowy przyjął, że każdy z czynów oskarżonej opisany w ciągu stanowi przypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 270 § 2 a k.k. Przez wypadek mniejszej wagi należy rozumieć czyn zabroniony realizujący znamiona typu podstawowego, którego stopień społecznej szkodliwości oraz wina sprawcy są znacznie niższe niż w typowych wypadkach popełnienia przestępstwa typu podstawowego, a nie są jeszcze tak małe, że można je uznać za znikome w sposób odejmujący czynowi charakter przestępczy. Wypadek mniejszej wagi cechuje się zagrożeniem niższym ustawowo wymiarem kary. Jak podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 października 1996 r. (sygn. V KKN 79/96) sformułowanie to (scil. mniejsza waga) jest czynnikiem wartościującym, a tym samym - mało precyzyjnym i ocennym, którego interpretację i praktyczne zastosowanie ustawodawca pozostawił orzecznictwu sądowemu i doktrynie. Trzeba dodać, że w nauce prawa karnego zaznaczyły się w tej kwestii trzy stanowiska: całościowe, które zrównuje zakres elementów decydujących o wypadku przestępstwa mniejszej wagi z zakresem wszystkich okoliczności wpływających na wymiar kary; przedmiotowo-podmiotowe, określające zakres kryteriów wypadku mniejszej wagi według elementów przedmiotowych i podmiotowych danego czynu; przedmiotowe, ograniczające się wyłącznie do przesłanek związanych ze stroną przedmiotową czynu.

O przypadku mniejszej wagi wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy, jakkolwiek stanowisko Sądu nie było jednolite (por. wyroki z: 19 marca 1970 r. Rw 179/170, OSNKW 1970, z. 7–8, poz. 83; 6 lutego 1973 r. V KRN 516/72, OSNKW 1973, z. 9., poz. 112; 29 sierpnia 1978 r. VI KRN 207/78, OSNKW 1978, z. 12, poz. 142; 14 maja 1980 r. V KRN 90/80, OSNKW 1980, z. 9, poz. 75; opowiadające się za ujęciem przedmiotowo-podmiotowym uchwały: z 15 lipca 1971 r., VI KZP 42/70, OSNKW 1971, z. 11 poz. 163; z 22 grudnia 1978 r. VII KZP 23/77, OSNKW 1979, z. 1–2, poz. 1).

Sąd Rejonowy opowiada się za ujęciem przedmiotowo-podmiotowym, podzielając większościowe stanowisko w tej sprawie. Rozgraniczenie typu podstawowego od typu uprzywilejowanego przestępstwa ze względu na wypadek mniejszej wagi było więc w niniejszej sprawie wyłącznie kwestią kwalifikacji prawnej. Osobno natomiast Sąd rozpatrywał osobowość sprawcy, opinię, poprzednią karalność, zachowania się przed i po dokonaniu przestępstwa, a także nagminność czynów tego rodzaju i inne okoliczności mające wpływ na wymiar kary. Znamiona podmiotowe, takie jak wina, motywy czy cel działania, są nierozłącznie związane z czynem, dlatego oczywiście weszły w zakres rozważań o przypadku mniejszej wagi. W ocenie Sądu, przy kwalifikowaniu czynu przestępnego, należy zatem uwzględnić wszystkie jego znamiona, zarówno przedmiotowe, jak i podmiotowe. Spośród znamion strony przedmiotowej czynu istotne znaczenie miały dla Sądu w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo; zachowanie się i sposób działania sprawcy; użyte przezeń środki; charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu, a także tzw. odczucie szkody, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu. Z elementów podmiotowych rozważenia wymagały przede wszystkim: stopień zawinienia oraz motywacja i cel działania sprawcy. W stosunku do wszystkich wypadków przestępstw mniejszej wagi przewidzianych w ustawodawstwie karnym znajduje wyłącznie zastosowanie wina umyślna. Z tej perspektywy ważne są zatem odcienie umyślności: premedytacja, dokładność w przygotowywaniu przestępstwa, upór w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu, a z drugiej strony: przypadkowość, wpływ innej osoby, obawa przed skutkami odmowy działania, itp. Jak się powszechnie przyjmuje, jeżeli rozpoznanie znamion czynu ujawni występowanie istotnych elementów łagodzących, a nawet częściowo ekskulpujących sprawcę (zarówno przedmiotowych, jak i podmiotowych), mających przewagę nad elementami o pejoratywnym wydźwięku, to wówczas dany czyn zakwalifikować trzeba jako wypadek przestępstwa mniejszej wagi, a nie jako podstawowy typ przestępstwa. Wypadek mniejszej wagi jest to bowiem uprzywilejowana postać czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzująca się przewagą łagodzących elementów przedmiotowo-podmiotowych.

W tych zatem okolicznościach Sąd nie miał żadnych wątpliwości, że fałszowanie dokumentu pomimo ważnego i nieodwołanego do dania wyrokowania pełnomocnictwa, a zatem legalnej możliwości podpisania się własnym nazwiskiem jest czynem popełnionym z głupoty (tak zresztą sformułowała to również obrona). Trzeba podkreślić, że owo fałszowanie dokumentu sprowadzało się do podpisania się nazwiskiem W.bez próby jakiegokolwiek naśladowania charakteru jej pisma. Oskarżona nie zrobiła tego dla zysku, lecz pomagała sprowadzić pracowników dla swojej pracodawczyni, która sama nie dysponowała czasem, by chodzić do P. U. P.i załatwiać swoje sprawy. Oskarżona cieszy się bardzo dobrą opinią, nadal jest osobą zaufaną dla K. W., nie była karana, przyznała się do winy i opisała, jak doszło do czynów, wskazują, że zarówno rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo, jak i zachowanie się i sposób działania oskarżonej, ewidentnie pokazujący akcydentalność przestępnego zachowania (zważyć należy, że de facto dotyczy to oświadczeń ze stycznia i marca (bądź kwietnia). Czynów tych oskarżona dokonała ewidentnie z głupoty, a także tzw. odczucie szkody (nie zdołała nikogo zainteresować pracą u W.) czas, miejsce popełnienia czynu, brak premedytacji, uporu w dążeniu do osiągnięcia przestępnego celu - pozwalają przyjąć istnienie przypadku mniejszej wagi.

Z uwagi na zagrożenie karą i podmiotowe elementy sprawy (niekaralność, przyznanie się do winy, skrucha, wstyd sprawczyni – eksponowany i widoczny w postępowaniu przed Sądem) wskazywały, że możliwe i wychowawczo skuteczne będzie danie szansy oskarżonej, której ona nie zmarnuje. Z tych powodów Sąd nie miał wątpliwości, że w grę wchodzi warunkowe umorzenie postępowania.

Odnosząc się do drugiego z ciągów przestępstw opisanych w części wstępnej wyroku Sąd zważył co następuje.

Nie ma żadnego dowodu w sprawie, że oskarżona komukolwiek udzieliła pomocnictwa do wyłudzenia wizy wjazdowej. Niewątpliwie M. H.oraz Y. B.aplikowali o wizy wjazdowe, jednakże nie wiedzieli przecież, że oskarżona podrobiła podpis W.. Ich zamiar to – jak wynika z zeznań – przyjazd do Polski i niepodejmowanie tu pracy, lecz przejazd do Czech. Jak wcześniej wskazywano, oskarżona dysponowała ważnym (dotąd ciągle ważnym) pełnomocnictwem od K. W.do składania dokumentów, więc nie było w ogóle potrzeby, by podrabiać podpis W.i nie ma żadnej logicznej podstawy do twierdzenia, że osoby te zainteresowane były, by A.fałszowała czyjkolwiek podpis, skoro gdyby podpisała się we własnym imieniu, dokument, na którym im zależało, byłby tak samo ważny. Jeśli zatem H.i B.składali dokumenty, chcąc tylko uzyskać wizę (a nie podejmować pracy), a nie ma żadnego dowodu w sprawie, który potwierdzałby, że osoby te spotkały się (B.i H.nie opisali bliżej kobiety, która im pomogła, a oskarżona twierdzi, że ich nie zna, lecz, jak w pozostałych przypadkach, pośrednikiem był M.). Nie ma zatem podstawy (biorąc pod uwagę dowody w sprawie), by twierdzić, że oskarżona pomagała w wyłudzeniu wiz. Skoro elementem wyłudzenia miałyby być sfałszowany dokument, a nie sposób było się dowiedzieć, że podpis W.nie jest oryginalny (osoby te nie spotkały osobiście oskarżonej, ani się z nią nie kontaktowały), trudno przypisać oskarżonej pomocnictwo do takiego sprawstwa: każdy bowiem działa w granicach swego zamiaru. Oskarżona musiałaby wiedzieć, że udziela pomocnictwa w przestępstwie, tymczasem – jak wcześniej wskazano – z głupoty podpisywała się jako W.w nieusprawiedliwionym przekonaniu, że tak właśnie należało dokumenty te wypełnić i dokumenty te wysyłała dalej. Przyznanie się oskarżonej do tego czynu nie jest żadnym dowodem na sprawstwo, ponieważ oskarżona – jak wynika z postępowania sądowego, nie do końca pojmowała, jaka jest różnica w zarzutach, nie ma wykształcenia prawniczego i swój czyn postrzegała jak te opisane w ciągu, tj. że podpisała się za K. W.. Do tego właśnie się przyznała.

Nie znalazł Sąd zatem żadnej wiarygodnej podstawy, by przypisać oskarżonej zamiar w odniesieniu do czynu z art. 18 § 3 k.k. w związku z art. 272 k.k.

Z uwagi na to, że czyny te, po wyeliminowaniu kwestii pomocnictwa pozostają czynami, które zostały już opisane w ciągu I, Sąd ocenia je nadal jako fałszowanie dokumentów poprzez podpisanie się nazwiskiem W.. Trzeba podkreślić, że były już one elementami ciągu, w którym je opisano jako fałszerstwa dokumentów.

Z tego powodu Są ustalił, że czyny opisane w pkt I części wstępnej wyroku stanowią przypadek mniejszej wagi w rozumieniu art. 270 § 2a k.k.; wyeliminował z opisu każdego z czynów ciągu przestępstw opisanych w pkt II części wstępnej wyroku słowa: „udzieliła pomocnictwa do wyłudzenia wizy wjazdowej na terytorium RP”, wyeliminował wskazane w obu opisach dane obywateli Ukrainy numery wiz, słowa „w ten sposób, że”, a także sformułowania o posłużeniu się wizami przez wskazane w opisach osoby celem uzyskania wiz wjazdowych, ustalając, że oba czyny oskarżonej stanowią przestępstwo z art. 270 § 2a k.k., a czyny te należą do ciągu przestępstw opisanego w pkt I części wstępnej wyroku i na podstawie art. 66 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 67 § 1 k.k. postępowanie karne wobec S. A. warunkowo umorzył na okres próby 1 (jednego) roku. W ocenie Sądu oskarżona nie powróci do przestępstwa, uszanuje wyrok Sądu i wykorzysta dany jej kredyt zaufania. Nie ma potrzeby by karać jej surowiej, bo kara surowsza nie spełni „lepszej” funkcji prewencyjnej.

Z uwagi na to, że do sprawy dołączono dowody, Sąd, na podstawie art. 44 § 2 k.k., orzekł ich przepadek na rzecz Skarbu Państwa (Drz k. 11 po. 1 i k. 58 poz. 1), zarządzając zarazem ich pozostawienie ich w aktach sprawy.

Na podstawie art. 629 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i 624 k.p.k. oraz art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonej koszty sądowe w wysokości 800 (osiemset) zł, zwalniając od zapłaty pozostałej kwoty oraz od wniesienia opłaty. Sąd przeanalizował możliwości zarobkowe oraz majątkowe oskarżonej i doszedł do przekonania, że wysokość kosztów, które oskarżona jest w stanie ponieść to połowa jej zarobków, z czego pozostała część jest przeznaczona zarówno na utrzymanie oskarżonej w Polsce, jak i pomoc jej ukraińskiej rodzinie.