Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 2207/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 grudnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Patrycja Bogacińska-Piątek

Protokolant:

Dominika Smyrak

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2014 r. w Gliwicach

sprawy J. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania J. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 22 sierpnia 2014 r. nr (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. D. prawo do emerytury począwszy od 1 sierpnia 2014r.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz ubezpieczonego kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

(-) SSO P. B.-P.

Transkrypcja uzasadnienia wygłoszonego

w dniu 17 grudnia 2014 r. w sprawie VIII U 2207/14

w zakresie znaczników czasowych 01:01:04 – 01:10:41

(x_ (...)_VIII_U_ (...)_14_54_ (...)_ (...)_ (...)_ (...)_X.mp4)

* * * * * * początek tekstu


[ Przewodniczący 00:00:00.413]

Uzasadnienia wyroku.

Zaskarżoną decyzją z 22 sierpnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych oddział
w Z. odmówił ubezpieczonemu J. D. prawa do emerytury albowiem ubezpieczony nie udowodnił co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych do dnia 1 stycznia 1999 roku. Organ rentowy uznał, że ubezpieczony wykazał 29 lat i 7 dni okresów składkowych i nieskładkowych do dnia 1 stycznia 1999 roku, natomiast staż pracy w warunkach szczególnych wynosił na tą datę 11 lat i 22 dni. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych uwzględnił okresy od 1 lipca 1973 roku do 20 kwietnia 1975 roku, od 18 kwietnia 1977 roku do 14 marca 1979 roku,
od 1 kwietnia 1991 do 3 maja 1991 roku, od 5 maja 1991 roku do 30 maja 1991 roku,
od 2 czerwca 1991 roku do 11 października 1991 roku, od 13 października 1991 roku
do 30 grudnia1990... do 31 grudnia 1998 roku.

W odwołaniu od tej decyzji ubezpieczony wniósł o jej zmianę i przyznanie prawa
do emerytury. W uzasadnieniu wskazał, że do pracy w warunkach szczególnych powinien być zaliczony także okres od 14 marca 1979 roku do 30 marca 1991 roku, albowiem w tym okresie wykonywał także pracę w warunkach szczególnych. Wniósł także o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ubezpieczony J. D. urodził się (...), nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego. W okresie od 2 września 1969 roku do 31 sierpnia 2002 roku był pracownikiem (...), a następnie (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G.. Składając wniosek o emeryturę ubezpieczony przedłożył świadectwo pracy wystawione 30 sierpnia 2002 roku przez (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością potwierdzające,
że w okresie od 2 września 1969 do 30 listopada 1999 roku ubezpieczony był zatrudniony w (...) SA, a następnie do 31 sierpnia 2002 roku w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w G., a przejęcie pracownika nastąpiło w trybie artykułu 23 ze znaczkiem 1 kodeksu pracy. W świadectwie tym wskazano, że ubezpieczony wykonywał prace w warunkach szczególnych w okresie
od 1 lipca 1973 do 20 kwietnia 1975, od 18 kwietnia 1977 do 14 marca 1979,
od 1 kwietnia 1991 roku do 31 sierpnia 2002 roku i była to praca przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe
na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie, to jest wykaz A dział 14. Sąd ustalił, że w okresie
od 15 marca 1979 roku do 31 marca 1991 roku ubezpieczony był pracownikiem wydziału wykonawstwa inwestycyjnego. Wykonywał tam prace remontowe na wydziałach będących w ruchu to jest na trawialni, odlewni, walcowni, tłoczni. Były to wykonywane prace przy remontach urządzeń hutniczych takich jak walcarki, przepycharki, piece przepychowe, ubezpieczony wykonywał również demontaż i montaż tych urządzeń hutniczych. W czasie wykonywania swojej pracy był narażony na czynniki szkodliwe takie jak opary kwasów, prace na wysokości, zapylenie i wysoką temperaturę. Praca była wykonywana stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy. Praca ubezpieczonego w okresach uwzględnionych przez pracodawcę jako praca w warunkach szczególnych oraz w zakwestionowanym okresie, to jest od 15 marca 1979 do 31 marca 1991 roku nie różniła się i miała taki sam charakter. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przeprowadzonych dowodów, to jest na podstawie akt organu rentowego, a także na podstawie akt osobowych
oraz na podstawie zeznań świadków K. C., R. M., B. S.
i na podstawie przesłuchania stron. Na powyższych dowodach Sąd oparł się w całości przyznając im walor mocy dowodowej oraz uznając dowody te za wiarygodne. Postępowanie dowodowe tworzyło jedną całość.

Sąd zważył co następuje.

Odwołanie było zasadne. Zgodnie z artykułem 184 ustęp 1 i 2 w związku z artykułem
32 ustęp 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Dziennik Ustaw z 2004 roku numer 39 pozycja 353 ze zmianami prawo do emerytury
ma ubezpieczony urodzony po 31 grudnia 1948 roku, który ukończył 60 lat, udokumentował do dnia 31 grudnia 1998 roku25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych, w tym co najmniej15 lat zatrudnienia przy pracach wymienionych
w wykazie A, nie przystąpił do OFE albo złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE za pośrednictwem ZUS na dochody budżetu państwa. W niniejszej sprawie spornym było czy ubezpieczony przepracował co najmniej15 lat
w warunkach szczególnych. Stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów
z 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze Dziennik Ustaw z 1983 roku numer 8 pozycja 43 ze zmianami w wykazie A dział 14 pozycja 25 wymienione są prace przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe
i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Postępowanie dowodowe wykazało,
że z całą pewnością w okresie od 15 marca 1979 roku do 31 marca 1991 roku ubezpieczony wykonywał taką pracę. Nie budzi wątpliwości, że ubezpieczony legitymuje się okresem ponad15 lat pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998 roku łącznie z okresem uwzględnionym przez ZUS, spełnienie pozostałych warunków nie było sporne.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję odmawiającą prawa do emerytury i przyznał ubezpieczonemu emeryturę od daty złożenia wniosku.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie artykułu 98 kodeksu postępowania cywilnego.

Przepisywanie.pl SERWER - Automatyzacja Przepisywania Nagrań

Zatwierdzono transkrypcję dnia 9 stycznia 2015 r.