Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 971/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie:    SO Alicja Chrzan    SR Kamil Majcher (del.)

Protokolant:      Alicja Marciniak

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa M. G.

przeciwkoK. M.

o eksmisję

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 9 września 2014 r., sygn. akt I C 1030/14

oddala apelację.

Sygn. akt II Ca 971/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia)

Początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:07.719]

Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 5 lutego 2015 roku Sąd Okręgowy w Świdnicy po rozpoznaniu sprawy z powództwa M. G. przeciwko K. M. o eksmisję na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 9 września 2014 roku sygnatura I C 1030/14 oddala apelację. Proszę usiąść, będzie wygłoszone uzasadnienie w sprawie II Ca 971/14.

[Sędzia sprawozdawca 00:00:42.208]

Sąd Okręgowy podziela ocenę prawną ustalonego stanu faktycznego, oraz wyciągnięte z tej oceny wnioski, co zwalnia z potrzeby ponownego przytaczania powołanych w uzasadnieniu Sądu Rejonowego trafnych argumentów. Ocena prawidłowości zastosowanych przepisów prawa materialnego może być dokonana jedynie po uprzednim ustaleniu, że dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia faktyczne, stanowiące podstawę rozstrzygnięcia, zostały dokonane zgodnie z przepisami prawa procesowego. Podniesione w apelacji zarzuty dotyczą dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny dowodów i poczynionych na ich podstawie ustaleń faktycznych. Sąd Rejonowy nie naruszył art. 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 227 Kodeksu postępowania cywilnego i art. 217 Kodeksu postępowania cywilnego poprzez oddalenie wniosku pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny nieruchomości, celem ustalenia kosztów materiałów, użytych do remontu lokalu mieszkalnego, położonego w W. przy ulicy (...), przeprowadzonego przez strony w 2006-tym roku, oraz kosztów robocizny tych prac remontowych, które strony poniosłyby, gdyby przedmiotowy remont wykonywany był w do, w poda, w podanym zakresie przez firmę remontowo - budowlaną, na okoliczność ustalenia wysokości tych nakładów z tej przyczyny, że powyższy fakt, to jest wartość materiałów i wartość robocizny niezbędna dla zakresu wykonanego w 2006-tym roku remontu przedmiotowego mieszkania, nie jest istotna w świetle art. 461 paragraf 2 Kodeksu cywilnego, dlatego, że stosunek wewnętrzny, zachodzący między stronami, określony jako konkubencki, zawiązany w celu wspólnego prowadzenia gospodarstwa domowego i wspólnego zamieszkiwania, nie uzasadnia odpowiedzialności powódki za nakład pracy, poniesiony przez pozwanego przy tym remoncie, bowiem pozwany nie przedłożył żadnych dowodów na okoliczność zakupu z własnych środków materiałów budowlanych, w szczególności okien, które były w tym remoncie najbardziej wartościowe. Vide zeznania pozwanego karta 79. A nadto pozwany, zamieszkując w tym mieszkaniu przez okres wielu lat w istocie na podstawie umowy użyczenia w rozumieniu art. 710 Kodeksu cywilnego i wykonując konieczne prace naprawcze, konserwacyjne, ponosił zwykłe koszty utrzymania rzeczy, użyczonej w rozumieniu art. 713 Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że pozwany, jako zobowiązany do wydania cudzej rzeczy, skoro nie poniósł nakładów na przedmiotowe mieszkanie ponad zwykłe koszty jego utrzymania, nie ma roszczenia wskazanego w art. 461 Kodeksu cywilnego. Zatem Sąd Rejonowy nie naruszył powyższego przepisu. Sąd Rejonowy nie naruszył art. 5 Kodeksu cywilnego, poprzez jego niezastosowanie, bowiem pozwany, podnosząc powyższy zarzut nie wskazał, jaką konkretnie zasadę, podlegającą ochronie według tego przepisu, Sąd Rejonowy naruszył. Sąd Rejonowy nie naruszył również art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów w mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego, Dziennik Ustaw z 2005 roku numer 31 pozycja 266 ze zmianami, bowiem w niniejszej sprawie, skoro pozwany traci tytuł prawny do lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego i nie jest uprawniony do używania lokalu na podstawie stosunku prawnego, nawiązanego ze (...), albo Towarzystwem Budownictwa (...), art. 14 ust. 7 powyższej ustawy, brak jest podstaw do przyznania pozwanemu lokalu socjalnego, zgodnie z ustępem 4 art. 14 powyższej ustawy. Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny sytuacji życiowej, materialnej, przygotowania zadowe, zawodowego, sił witalnych pozwanego i trafnie uznał, że nie stanowią one szczególnie uzasadnionego przypadku, pozwalającego wyznaczyć pozwanemu odpowiedni termin do opróżnienia pomieszczenia. Zatem Sąd Rejonowy nie naruszył art. 320 Kodeksu postępowania cywilnego. Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 Kodeksu postępowania cywilnego oddalił apelację, jako bezzasadną. (...)

[K 00:05:37.867]

(...)

[Przewodniczący 00:05:39.268]

(...)

[koniec części 00:05:39.282]